Ne tepki vereceğimi şaşırmış öylece oturuyordum.Bağırıp çağırsam neyi değiştirir? Geçmişimi değiştiremem.Hayatım boyunca tek başıma mücadele ettim.Aile kavramı benim için hiç olmadı.
Derin bir nefes alıp Emir'e döndüm
"Emir ben hazırlanmaya gidiyorum sende misafirlere kapıya kadar eşlik et"
Yerimden kalktım.Bütün bakışlar üzerindeydi.Hiç birini umursamadan odama doğru yürüdüm.Odama gelince kendimi yatağa attım.
Gözlerimden yaşlar akmaya başladı.Yatakta kaç dakika ağladım bilmiyorum.Emir yanıma gelince düşüncelerimden sıyrıldım.
Saçlarımı okşayıp kucağına doğru beni çekti.Bu daha çok ağlamamı sağladı.İkimizde sustuk.Biliyordu ki böyle anlarda teselli cümlelerini sevmiyorum.
***
İşe gitmiş bütün gün kendimi işe vermiştim.Yorgun olmama rağmen kendimi sahile atmıştım.Deniz'e bakıp düşünmek her zaman iyi hissettiriyordu.
Yanımda olan hareketlikle oraya döndüm.Minik bir köpek yanıma oturmuştu.Fazlasıyla şirindi.Korkutmadan yavaşça kafasını okşadım.Hoşuna gittiğini anlayınca kucağıma aldım.
"Sende mi kaybolmuş gibisin minik?"
Derin bir iç çektim.Gözlerimin dolmasına izin verdim.
"İstersen sana yuva olabilirim.Yalnız olmak kötü hissettiriyordur.Hem sen de ev arkadaşım olursun olur mu?"
Kafasını tekrar okşadığımda kucağıma iyice sokuldu.Hoşuna gitmişti bu fikir.Gülümsedim.
"O zaman hadi gidelim sağlık kontrollerini yapalım sonra da ihtiyaçlarını alalım"
***
Köpüşle işlerimi halledip eve geçmiştik.Gayet sağlıklıydı.Mama.yatabileceği yatak ve oyuncak almıştım.
Yorgunlukla kendimi koltuğa attım.Adını ne koysam diye düşünüyordum.Altın sarısı tüyleri vardı bu direkt Güneş ismini çağrıştıyordu.Klişeleri sevmem ama aklıma da başka bir şey gelmiyordu.
Çalan telefonumu elime aldım Cem arıyordu.Numaramı beraber vakit geçirdiğimiz gün vermiştim başına bir şey gelirse diye.
Derin bir nefes alıp yanıtladım.
"Alo"
Karşıdan heyecanlı bir ses geldi.
"Abla nasılsın? Kendini nasıl hissediyorsun?"
Hızlı hızlı konuşmasına gözlerimi devirdim.
"İyiyim Cem bunun için mi aradın"
"Abla...yapma böyle.Seni anlıyorum ama bizim tarafımızdan da düşün.Annem çok üzgün.Nolur şans ver bize.Hayat bir şeyleri yaşamak için çok kısa.Lütfen,ben hep bi ablam olmasını istemiştim."
Dedikleriyle gözlerim doldu.
"Küçük velet edebiyat yapmayı nerden öğrendin böyle?"
Dediklerimle kıkırdadı.
"Sister sen de beni küçümsüyorsun ha bugüne bügün 17 yaşında bir gencim edebiyat yapmak işimiz"
Yüzümde tebessüm oluştu.
"Çok konuşma bücür.Evde misin?" Diye sordum.
"Evet evet ve çok da müsaitiz yani müsaitim"
"Tamam" diyip yüzüne kapattım.
Verdiğim kararı bir kez daha sorguladım.Kalkıp Güneş'in mamasını hazırladım ve önüne koydum.Odama gidip üzerimi değiştim.Kolumdaki saate baktım akşam 8'di.
Evden çıkıp arabama bindim.Trafik çok yoğun olmasada kalabalıktı.Sert bir sarsıntıyla neye uğradığımı şaşırdım.Arabamdan indim ve manzaraya baktım.Arkadaki araç arabama çarpmıştı sinirle soludum.
Arabadan 30 ların başında uzun boylu bir adam indi.
"Ehliyeti kasaptan mı aldın oğlum.Nasıl çarpmayı başardın?"
Kaşlarını çatarak yüzüme baktı.
"Kaplumbağa gibi araba mı kullanılır senin yüzünden geç kalıyorum" diyince ben de şarteller attı.
"Lan bu yoldaki hız sınırını biliyor musun? Araba kullanmasını bilmiyorsan kullanma tamam mı koçum şimdi seninle uğraşmayı çok isterdim ama işlerim var.Burda hesap numaram bi zahmet parasını halledersin"
Diyip elimdeki küçük kağıdı uzattım.
Tam cevap vereceği sırada arkadan bi davar
"Kızım kadın başına araba sürüyorsun trafiği kapadın.Kadınlar ne anlamış araba sürmekten trafiği meşgul etmeyin"
Dönüp ona baktım.Sinirle soludum.
"Şimdi burda durup seninle tartışmayı çok isterdim ama senin gibi cahil geri zekalılarla uğraşacak vaktim yok"
Birden bana doğru atıldı
"Sen kime salak diyorsun sürtük."
Sınanıyordum cidden kollarımı sıvadım.Boynumu hareket ettirdim.Yavaş yavaş üstüne yürüdüm.Alayla güldüm
"Sürtük ha?"
Kafamı yüzüne gömdüm.Acıyla kıvrandı
"Bundan sonra birine laf etmeden önce iki kez düşün."
Tam gidecekken beklemediğim darbe yüzüme aldım.Ata ata tokat atmıştı puşt.
"Benden günah gitti"
Allah ne verdiyse giriştim.
Ah Gece'm hüzünlü kekim🥹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DUVAR
Teen Fiction"Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım.Her şeyi içinde boğmaya mecbur kalmak ,diri diri mezara kapanmaktan başka nedir" demiş Sabahattin Ali. Bu hikayede Gece'nin acılarını ve hayatını okuyacaksınız. Gece,acılara tutunmaya çalışan küçük kız çocuğu.Ken...
