DUVAR

10.Bölüm

Başlamadan önce lütfen bir yorum ve vote atmanızı rica edeceğim.Desteğinizi bekliyorum 🥹🥲

Sabah kalkıp rutin işlerimi halledip kahvaltıya inmiştim.Masa da herkes kahvaltısını yapıyordu kimseden çıt çıkmıyordu.Sessizliği bölen Cem olmuştu.

"Abla bugün napacaksın?"

Abla demesi hala garip hissettiriyordu.

"İşe gideceğim.Çıktıktan sonra evime uğrayayacağım birkaç parça eşyamı alacağım."

Başını sallayıp kahvaltısına geri döndü.

Naz Hanım sıcak gülümsemesiyle bana döndü

"Kızım,önümüzdeki hafta amcan gelecek seni görmeye"

"Umarım fazla akrabam yoktur" diye mırıldandım Naz Hanım duymuş olacak ki

"Baban'ın bir tane kardeşi var ben tek kardeşim ailemiz o kadar büyük değildi."

Zoraki tebessüm ettim
"Umarım"

***

Öğlene doğru gelen ihbarla olay çıkan okulun önüne gelmiştik.Üç beş ergen velet kavga yapmıştı.

Ekip arkadaşlarımla hızlı adımlarla okulun arka bahçesine geldik.İki grup olduğunu düşündüğüm çocuklar kavgaya girişmişti.Hala da kavga etmeye devam ediyorlardı.

Ekiple birlikte grupların yanına vardık.Gördüğüm kişilerle sinirledim tepeme çıktı.Cem ve geçen gün onu sıkıştıran üç beş velet kavga ediyordu.

Sonunda müdahale ederek Cem'in yakasından tutup kendime çektim.Beni görünce şaşkınlıktan gözleri kocaman oldu

"Abla ne işin var burda?"

Sinirle soludum
"Lan velet başıma bela mısın sen? Her belanın arkasından sen çıkıyorsun ha?"

Cevap bile beklemeden karşı gruba döndüm.
Kafa attığım çocuğun önünde durdum.

"Oğlun ben sana demedim mi rahat dur?"

Şaşkın şaşkın yüzüme baktı dayanamayıp kulağından çekerek Cem'in karşısına geçirdim

"Bıraksana kulağımı aaağh"
Zırlamasını görmezden geldim.

"Ne derdiniz var sizin sürekli dalaşıp duruyorsunuz lan.Şu an bu konu halledilmezse iki grubu da hapisaneye sokarım anlaşıldı mı veletler?"

Alık alık yüzüme baktıklarında sinirle bağırdım
"Anlaşıldı mı lan?"

Hızla başlarını salladılar.

"Yürüyün şu köşede oturup konuşun benim canımı sıkmayın."

Aradan geçen birkaç dakikanın sonunda çocukların velileri gelmişti.Hala Cem'in velisi gelmemişti.Haber vermemiş miydiler acaba.

Bi kadın polislere yaklaşıp çemkirmeye başladı.
"Benim oğlumun suçu yok karşı taraf suçlu.Şikayetçiyim."

Yanımda ekipten arkadaşım Ceren kadına soru yöneltti
"Hangisi çocuğunuz?"

Eliyle Cem'in karşısındaki çocuğu gösterdi.

"Adı Eren,Eren Türker  benim oğlum kimseyi kışkırtmaz melek gibidir.Karşısındaki piçin ailesi nerde oğlumu ne hale getirmiş"

Hızla önünde bittim

"Hop hop hanımefendi laflarınıza dikkat edin."

Kadını inceledim sarı küt saçlı kısa boylu zayıf bir kadındı.

"Polis Hanım oğlumun halini görmüyor musunuz çabuk ailesini çağırın görülecek hesabım var."

Ciyak ciyak konuşuyordu.

"Buyrun"

Boş boş yüzüme bakınca devam ettim

"Karşısında piç dediğiniz çocuğun ablasıyım.Ne söyleyecekseniz söyleyin hadi."

Kaşlarım çatık bir şekilde mimiklerini izledim şaşkınlıkla ağzı açıldı sonra kendini toparladı.

"B-ben.. ben şey ne diyordum"

Gözlerimi devirdim

"Eee yani?"

"Polis olmanız bir şeyi değiştirmez şikayetçiyim."

Öyle mi dercesine kaşlarımı kaldırdım omuzlarımı silktim

"Ahmet alalım şu arkadaşları duyduğuma göre hapishane nasıl bir yer merak etmişler."
Diyerek ekip arkadaşım Ahmet'e seslendim.

Gece yine formunda😂