Öncelikle açıklamam gerekiyor ki bu bir bölüm değil. Ficle herhangi bir bağlantısı yok. Aslında var ama ficin devamı değil, ficin oluşma sürecini açıklayacağım bir açıklama olacak.
Bu yüzden burayı okumayabilirsiniz. Fici okuyup buraya kadar geldiyseniz destekleriniz için teşekkür ederim ♡
Biraz uzun bir konuşma olabilir, çok kısa da olabilir. Ben de bilmiyorum. Tek istediğim artık biraz da olsa birilerine içimi dökmek.
Bu bölümü sonradan siler miyim bilmiyorum. Muhtemelen sileceğim.
Okuduğunuz bu kurgu(?) gerçek hayattan bir hikaye.
Ama ne yazık ki sonu ficteki gibi mutlu bir sonla bitmiyor. Amacım fici gerçek hayattaki orijinaliyle yazmaktı ama yapamadım. Elim gitmedi yazmaya.
Şimdi diyeceksiniz bu kız bunları neden anlatıyor bize ne? Evet doğru size ne? Sadece okuyup geçeceksiniz ama benim için yazacağım sözcükler uzun yıllarımı içeriyor.
Yaşadığım bu olayı ilk defa birilerine burada anlatıyorum. Burayı okuyan birkaç yakın arkadaşım olacaktır ve muhtemelen bana kızacaktır neden daha önce anlatmadın diye.
Anlatamadım. Benim için de çok zordu. Hiçkimseye dökemedim içimi. Olayın üstünden yıllar geçti ama hala atlatamıyorum.
Son zamanlar ruh halimin pek iyi olmadığını az çok anlamışsınızdır. Gerçekten iyi değilim. Boğuluyor gibi hissediyorum ve o kişinin son dönemlerde sürekli rüyalarıma -daha doğrusu kabuslarıma- girmesi psikolojimi gerçek anlamda mahvediyor.
Birine içimi dökmek istedim ama yapamadım. Anlat denince anlatabileceğim bir konu değildi. Eminim siz de beni anlayacaksınız.
İnsanlara karşı kullanamadığım kelimeleri hyunmin üzerinden dökmeye karar verdim. Böylesi benim için daha kolaydı ve en azından ağlayarak yazdığım bir şeyler vardı.
Bu fic o kadar da güzel olmayabilir. Dediğim gibi ağlayarak ve pek kendimde değilken yazdığım şeyler bunlar. Yine de yazmam gerektiğini hissettim, bu şekilde boşalttım içimi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love poem | hyunmin
FanfictionHyunjin her gün ağlarken gördüğü çocuğun yanına gitmek için cesaretini toplamaya çalışıyordu. Başlangıç ve bitiş: 14.07.21