Ms. CEO and Her past

Part 9

3rd Person POV

Nayeon is in front of her computer leaning her head in her hands. hinihintay na lang niya na mag lunch break since tapos na rin naman siya sa iba niyang kailangan gawin for work. she wants to go now but she can't since it's not yet time may usapan din kasi sila ng mga kaibigan niya na mag kita kita sa coffee shop malapit sa "KREC". kaya naman hinihintay na lang nito ang time na pwede na umalis at ang message ng mga kaibigan nito.

Habang naman naghihintay siya nakita niya ang secretary ni dahyun na si Eunbi na kasama ang kapatid ni dahyun na si Kim Jennie kaya na curious naman siya kung bakit napa bisita ito dito pero hindi na lang niya pinansin at tumingin na lang ulit sa computer niya minding her own business.

after how many minutes of waiting she saw her phone na umilaw indicating na she received a message. kaya naman binukasan niya ito to see who message her, after she opened the message she saw that it was just Sana who said na they are already there and just waiting for her come.

pagkatapos nun ay tumayo na siya at kinuha ang wallet at cellphone tapos nagpaalam na rin para makaalis na since malapit na rin naman ang oras. pag ka dating niya dun ay agad naman nitong nakita ang kanyang mga kaibigan kaya naman agad niya itong nilapitan.

"Why naman nakasimangot ka girl?" tanong ni sana ng makalapit siya.

"para naman bumagsak ang langit at lupa sayo", momo said

"wala naman just tired dami trabaho eh", sabi naman nito ng makaupo na sa tabi ni chaeyoung at sa kabilang tabi naman niya ay si mina.

"here nag order na rin kami ng foods and coffee mo", Jeongyeon said passing what they order for her.

"so kamusta naman ang operation observing natin sa Ms. President?", ask by Jihyo who's siting in front of her.

"have you observe something na ba?", Mina ask.

"I don't know guys para na lang akong baliw na lagi na ka tingin sa kanya every time na lalabas siya ng office niya. I'm starting to lose hope na and starting to believe na hindi nga siya yung dahyun na hinahanap ko at yung dahyun na kilala natin pero my hearts feels different pa rin kasi pagnakikita ko siya. parang sinasabi niya na si dahyun nga yun", nayeon said putting her head in the table.

"bakit naman hindi ka ba nakakakita ng sign sa kanya na siya nga yun?", chaeyoung ask who's beside her.

"No, she's very confident on her own and really acts very matured she's also serious in her work.", nayeon answered.

"baka dahil marami na rin nagbago sa kanya kaya wala ka makitang sign", tzuyu said stirring her drink using the straw.

"yeah that's true people can change din", mina agree said.

"lalo na mahabang panahon na nung last natin siyang nakita", momo continue also agreeing.

"sabi ko naman sa inyo eh wag niyo na pilitin ang ayaw", jeongyeon said kaya naman napatingin sa kanya ang mga kaibigan niya.

"what now? I'm just saying na people can lie din as long as they wanted too", jeongyeon continue.

after that natahimik na lamang silang lahat dahil sa hindi na alam ang gagawin at iisipin. litong lito na rin si nayeon kanya naman naguguluhan na ito. pagkalipas ng ilang minuto ay narinig nilang bumukas ang pinto pero hindi na nila ito tinignan maliban kay jeongyeon na nakita kung sino ang pumasok sa pinto kaya nagulat naman ito at agad tinapik si jihyo na nasa tabi niya lamang.

"ano bakit ba?", sabi sa kanya ni jihyo pag katingin agad naman tinuro ni jeongyeon ang nakita na ikinagulat din ni jihyo. tumayo naman si jeongyeon para makita ng maayos ang tinitignan nito.

"guys look at that", sabi ni jihyo at tinuro ang babaeng nakatayo sa harap ng counter na gulat pa rin ang reaction. agad naman tinignan ng lahat ang kanilang sinasabi at nagulat din. tumayo na rin si jihyo pagkatayo ni jeongyeon.

"Dahyun?", sabay na sabi ni jihyo at jeongyeon ng nakatayo.

"Dahyun unnie", sabi naman ni tzuyu at tumayo sa kanyang upuan.

"Bro?", Chaengyoung said na napatayo na rin ng makita si dahyun.

pagkasabi nila sa pangalan ng taong kanilang nakita ay agad naman ito lumingon sa kanila at tinignan lang sila. nagtitingin lamang sila ng ilang minuto habang ang iba ay gulat pa rin ng makita si dahyun maliban kay nayeon. Nung tatawagin na sana nila ulit ang pangalan nito ay bigla naman may dumating at niyakap si dahyun kaya naman nabaling ang tingin ni dahyun dun sa yumakap sa kanya. Pagkalipas ng ilang minuto ay nakita na nila itong umalis pagkakuha sa inorder nito. pagkaupo ng apat ay nagtinginan lamang sila at gulat pa rin sa kanilang nakita.

"Si dahyun ", jihyo said.

"siya yung sinasabi ko sainyo", nayeon said looking at her drink.

"siya nga yun", said by sana.

"pero tumingin siya satin so it means naalala niya yung boses natin at kilala niya tayo", chaeyoung said hoping.

"ganyan lang din naman reaction niya nung tinawag ko siya sa party nung una kami nagkita eh", nayeon said.

"somethings feels wrong when I look at her", mina said thinking.

"yeah and the way she look at us too", momo said agreeing.

"may something fishy eh kasi ang tagal din niya nakatingin satin", jeongyeon said holding her chin.

"para siyang may tinatago", Jihyo said.

"well let's just find that out some other time we still have work specially me kaya kumain na tayo", nayeon said.

"malalaman din natin niyan soon kaya naman nayeon unnie keep observing", sana said so nayeon just nodded at her and they countinie eating.

pagkatapos nun ay pinapatuloy na lamang nila ang pagkain habang nagkukwentuhan about sa mga bagay bagay at about na rin sa nangyari dahil hindi pa rin sila makapaniwala na nakita na nila si dahyun after 10 years yun nga lang ay hindi sila pinansin nito kaya naman nakakapagtaka para sa kanilang pito maliban na lang kay nayeon. nang matapos sila ay pare-parehas na silang umalis at bumalik naman si nayeon sa office dahil malapit na rin naman mag-oras. nag stay na lamang siya sa pwesto niya habang hinihintay ang oras.