Ms. CEO and Her past

Part 24

Dahyun POV 

It's Saturday in the morning, I'm just in my bed laying down as I'm playing games in my cellphone. after we ate breakfast I just choose to go back inside my room and play any kind of games that I have in my phone to so I won't get really bored since other's are doing their own thing as well.

Some went out to buy some groceries outside, some are in their room, some are watching some movie in the living room together. So I just choose to do my own things as well. I'm in the bed laying down still wearing my pajamas and focusing on my phone when suddenly I felt my eyes hurt so I pause the game that I'm playing for a second to rub my eyes then play again after.

After a minute of still playing I felt a pain again in my eyes so I decided to stop playing already and rest my eyes instead. I put down my phone at the side table then I roam around my eyes everywhere in the room. While wondering around the room my eyes suddenly look at the certain picture. It was the picture of me and Nayeon on a date then suddenly our break up came back into my mind so I just decide to close my eyes hoping I will forget about it, but no because it just made me remember every painful part of it.

--------------------------------------------------------------

................"FLASHBACK".................

"THE PAST"  

It's Wednesday in the afternoon and I was peacefully laying in my bed waiting for my girlfriend to arrive since her schedule in school end late today but not really late, and my schedule ended so early so I got to go back in the apartment that I'm staying in with the other girls which is our friend also. I actually came home with mina unnie and Tzuyu since we're just in the same class for our last subject. 

So basically the 3 of us are the one's in the apartment right now. Since we are all tired we just decide to stay in our own rooms. Tzuyu said she needs to read some books, Mina unnie said she wants to sleep, so I just also decide to stay inside my room to rest. because for sure when Nayeon arrive she would ask for a cuddle since she's tired as well.

Actually I've been having a lot of problems lately. My school works, family, and problem with nayeon. I'll admit Nayeon and I keeps fighting a lot lately too but I'll make sure to fix the problem as soon as I can. Naiintidihan ko naman siya pero minsan kasi sobra na. I understand na masyado siyang busy sa school kasi magpafinals na at yun lagi nagiging cause ng pakastress niya kaya minsan pag gusto ko ng attention she would just tell me na she's busy and she would push me away instead kaya nagiging end up lagi eh kundi kami mag-aaway, papasok na lang ako sa kwarto ko para umiyak. Pero kahit ganon nangyayari ay mahal ko parin siya kaya binabalewala ko na lang at hinahayaan na lang muna siya, kasi pag nabalik yung mood nun malamang papasok na yan sa kwarto ko para mag-sorry at ganon din ako sa kanya.

When I open my eyes and got my phone at the side table I saw that it's already 7 pm. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako ng ganon katagal sa kakahintay kaya naman tumayo na ko para lumabas at tignan kung nandyan na ba siya.

Paglabas ko agad naman ako nagdecide na bumaba. Pagkarating ko sa baba ay nakita ko naman ang ibang ko pang mga kaibigan na dumating na rin pala pero hindi ko nakita si nayeon kaya naman nagtanong na ko agad.

"Guys dumating na ba si nayeon?", tanong ko sa kanila habang pinupunasan ko ang aking mata.

"Oo, halos kakadating lang namin sabay kasi kami umuwi eh", sabi naman ni Jihyo unnie na galing sa kusina.

"Where is she?", pagtatanong ko ulit kasi wala naman siya dito sa living room.

"Hindi ba pumunta sayo?", Chaeyoung ask kaya naman umiling ako.

"hindi eh, nakatulog kasi ako sa kwarto kaya hindi ko napansin na nandito na pala kayo", Sagot ko naman.

"Tignan mo sa kwarto niya baka nandun", Sana unnie said kaya naman tumango na lang ako at umakyat na ulit para tignan siya.

Pag-akyat ko ay dumiretso na ko agad sa kwarto niya at kumatok muna bago pumasok. Pagkapasok ko pa lang ay may narinig na kung iyak kaya naman agad ko siyang tinignan. nakita ko siyang nakaupo sa kama niya habang yakap yakap ang mga tuhod nito kaya naman agad ako lumapit sa kanya.

"Hey love what's wrong, why are crying?", Tanong ko sa kanya pero hindi naman siyang sumagot o tumingin man.

"love bakit ka ba umiiyak, may nangyari ba?", Tanong ko ulit at niyakap pa siya kaso tinulak niya lang ako.

"Go away dahyun not now", sinabi niya at inaalis pa ang pagkahawak ko sa kanya.

"please tell me nayeon so I would know how to help you", I said with worriedness pero hindi na ulit ito nagsalita.

"love sige na please tell---", hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla siya tumayo at nagalit.

"Bakit ba ang kulit mo? diba sabi wag muna ngayon. bakit hindi mo ko maintindihan?!", pagsigaw nito kaya naman tumayo na rin ako para pakalmahin ito.

"Love calm down, nagtatanong lang naman ako eh", sinabi ko ng mahinahun sa kanya buti na lang hindi kami naririnig ng mga kaibigan namin.

"kaya nga sabi ko wag muna ngayon diba, hindi ka ba makaintindi, tanga ka ba?!", sigaw nito muli at tinulak ako kaya naman napikon na ko at nasigawan na rin siya.

"Nayeon yun naman lagi ginagawa ko ha? yung intindihin ka. tinatanong ko lang naman kung bakit ka umiiyak. Bakit wala na ba ako karapatan magtanong sayo, bawal ko na ba gawin ngayon yun?!", Galit kung sinabi sa kanya pero hindi na ulit to nagsalita.

"yun na nga lagi kung ginagawa eh yung intindihin ka, kahit alam kung nakakapagod na, kahit nagmumuka na akong tanga. Hindi pa ba sapat sayo yun?", Tumulo na yung luha ko na kanina pa gustong bumagsak.

"pagod ka na pala eh edi maghiwalay na tayo", pagsabi niya nito ay para naman gumuho yung mundo ko, yun kasi yung pinaka kinatatakutan ko eh pero tinry ko pa rin siyang kausap dahil baka nasabi niya lang ito dahil galit siya.

"love may nagawa ba kung kasalanan?", tinry ko siyang lapitan pero lumayo lang siya.

"Diba gusto malaman? sasabihin ko na sayo dahyun", sabi naman nito habang umiiyak.

"Dahyun I don't love you anymore", sabi nito dahilan ng pagbuhos pa lalo ng luha ko.

"Bakit? may iba na ba Nayeon?", tanong ko sa kanya.

"Oo meron ng iba kaya tigilan mo na ko cause I don't love you anymore", hindi ako makapaniwala sa sinabi niya kaya naman nilapitan ko siya at sinubukan yakapin.

"Nayeon please don't do this to me, let's fix this", sabi ko ng nagmamakaawa sa kanya lumuhod na rin ako sa harap niya pero wala pinagtatabuyan niya lang ako.

"Dahyun please let go of me, huwag na natin pahirapan ang isa't isa", sabi nito habang tinatanggal ang mga kamay ko sa pagkakahawak sa kanya.

"Love please I'm begging you", I sob so hard in front of her. 

"Ayus naman tayo kanina ha?", sabi ko pero kinuha niya lang yung kamay ko at tinayo ako.

"Just let me go dahyun", she said while crying kaya naman niyakap ko siya ng umiiling at hindi pumapayag.

"Dahyun PLEASE", galit na sabi nito at tinulak ako.

At duon na nga tuluyang gumuho and mundo.