♡Senior♡ (រដូវកាលទី១) /ចប់/

ភាគទី៦

•Senior
****ភាគទី៦****

+ពេលព្រឹក
   Gunបើកភ្នែកមើលទៅពិដានភ្លឹះៗ ដៃក៏យកទៅស្ទាបផ្នែកខាងក្រោមដែលនៅពីក្រោយ ព្រោះវារាងឈឺនៅត្រង់កន្លែងនោះ។ នាយប្រឹងយោងខ្លួនងើបអង្គុយទាំងលំបាក ភ្នែករេសម្លឹងមើលទៅពាសពេញបន្ទប់ ក៏ដឹងថានេះជាបន្ទប់ខ្លួនឯង តែក៏រាងឆ្ងល់ព្រោះមិនឃើញអ្នកដែលមានs*xជាមួយគេយប់មិញ។
   «យើងថាហើយ ពេលបានខ្លួនក៏ដោះដៃចោល»Gunគិតទាំងខឹង បែបនេះហើយទើបគេមិព្រមធ្វើជាសង្សារMarkមកពីខ្លាចMarkបានសុីខ្លួនគេហើយក៏បោះបង់គេចោល តែយប់មិញមកពីភ្លាត់ស្នៀតទើបបណ្ដោយអោយអាក្មេងនោះលូកលាន់T_T។ Gunឈប់ខ្វល់ ហើយក៏ប្រឹងចុះតែមកពីកន្លែងនោះឈឺពេកទើបធ្វើអោយដួលទៅលើការ៉ូ។
   «បងGun ចុះមកធ្វើអី? យប់មិញច្រើនទឹកណាស់ណា បងឃើញទេ ដើរអត់រួចទេនេះ»Markមិនដឹងមកពីកន្លៀតណា មកបីGunអោយគេងលើគ្រែវិញ Gunបើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើលទៅក្មេងឆ្នាំទី១ដែលកំពុងបីខ្លួនយ៉ាងថ្នាក់ថ្នម អារម្មណ៍ច្របូកច្របល់ច្រាលពេញទ្រូង...
   «ឯងអត់ទៅផ្ទះទេហ្អ?»Gunសួរដោយសម្លេងស្រាលៗទៅកាន់Markដែលកំពុងផ្ដេកខ្លួនរបស់គេទៅលើពូក។
   «ទៅយ៉ាងម៉េចទៅ បើបងកំពុងតែឈឺ?»Markដាក់ខ្លួនផ្អែកលើក្បាលគ្រែបន្ទាប់ពីដាក់អោយGunគេងស្រួលបួលហើយ។
   «យើងមិនបានឈឺ»
   «ហុឹម មិនដឹងជាអ្នកណាទេ ឈឺកន្លែងនោះដល់ថ្នាក់ដើរមិនរួច»
   «មកពីឯងនឹងចាប់បង្ខំយើង»
   «មិនដឹងអ្នកណាទេអោយខ្ញុំបន្តៗៗ រហូតដល់សន្លប់ខ្លួនឯង»
   «អាឡប់ឈប់និយាយ!»
   «មិនឈប់ វែក»Markគ្រវីក្បាលញាប់ស្អេកហើយលានអណ្ដាតដាក់ធ្វើអោយGunសង្គ្រឺតជើងធ្មេញសម្លក់គេទាំងក្ដៅក្រហល់ក្រហាយជាខ្លាំង។
   «ឈប់ឯងប្រតិកម្មឆ្មាមិនចឹង? ចុះឯងមិនខ្លាចLavenderមកជិតឯងទេ?»GunទើបតែនឹកឃើញថាMarkប្រតិកម្មឆ្មាទើបសួរព្រោះLavenderអោយតែឃើញមនុស្សគឺគេចូលចិត្តមកក្រវែលៗមនុស្សនោះហើយ តែហេតុអីពេលនេះមិនឃើញកូនឆ្មាតូចនោះចឹង?
   «អរឆ្មានឹងខ្ញុំអោយពូសន្តិសុខចាប់ដាក់ទ្រុងបាត់ហើយ»Markលើកក្បាលអោយកើយលើភ្លៅខ្លួនហើយប្រាប់ដោយអស់សំណើចតិចៗ។ គិតទៅគេឆ្លាតដែលណ៎៎ ហៅពូសន្តិសុខអោយឡើងមកជាន់ទី៧ដើម្បីចាប់ឆ្មាដាក់ទ្រុង><
   «ឥឡូវកូនយើងនៅឯណា?»
   «នៅជាមួយពូសន្តិសុខ»
   «អាឡប់យកទៅអោយគេធ្វើអី?»
   «មកពីខ្ញុំចាញ់ក្លិនឆ្មា និង រោមឆ្មា ទើបយកទៅអោយពូសន្តិសុខ»
   «ចុះបើគេចាប់កូនយើងកាប់សុីគិតយ៉ាងម៉េច?»
   «បងយកខ្ញុំមកចិញ្ចឹមជំនួសក៏បាន មើលទៅខ្ញុំរាងស្គម ញុាំមិនច្រើនទេ ញុាំតិចៗ រៀនក៏ពូកែ ការងារផ្ទះបានម៉ាចប់»
   «យើងសុខចិត្តយកដង្កូវមកចិញ្ចឹមវិញ ល្អជាងយកឯងមកចិញ្ចឹម»
   «អាវ ម៉េចក៏និយាយបែបនេះដឹងទេអូនប្ដីឈឺបេះដូង សែនឈឺចុកចាប់ ទ្រូងអូនប្ដីស្ទើរតែប្រេះពេលឮសម្ដីម៉ាត់ៗរបស់បងប្រពន្ធ អួយចង់ស្លាប់ណាស់»
   «ចង់ស្លាប់ហ៎៎? បើចង់ស្លាប់នោះទ្វារទៅលោតទឹក ក៏បាន ចងកក៏បាន ធ្វើអីក៏ធ្វើ តែហាមងាប់ក្នុងផ្ទះយើង!»
   «ចង់ស្លាប់លើបង្គងជាមួយបងវិញ»
   «អាឆ្កួត!!!! អាល្មោភកាម!!!»
   «ម៉េចក៏ជេរប្ដីបែបនេះ? តិចបានសន្លប់ទៀត?»
   «អាឡប់»
   «ជុប!»បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ប្រយោគជេរដល់មានន័យរបស់ខ្លួនហើយGunក៏ត្រូវMarkចំកោងខ្លួនមកបំបិទបបូរមាត់តូចច្រមិចដែលជេរគេញាប់ស្ញេញ Gunបើកភ្នែកធំៗមើលភ្នែករបស់Markដែលកំពុងបើកសម្លឹងមើលមកគេបែបឌឺដង។
   «អាប៉ាកាច់យ៍!»បន្ទាប់ពីMarkដកបបូរមាត់ចេញ ពាក្យជេរដល់សែនពិរោះក៏ហោះចេញពីមាត់Gunម្ដងទៀតហើយក៏ត្រូវ...
   «ជុប!»ហើយក៏ត្រូវMarkប្រើបបូរមាត់មកបំបិទម្ដងទៀត... ម្ដងនេះជារសថើបខុសពីដំបូង មានរសជាតិផ្អែមត្រជាក់ដល់បេះដូងT_T អ្នកទាំងពីរប្រើរយះពេលរាងយូរគួរសមដែលក្នុងការថើបម្ដងនេះ ទម្រាំតែបបូរមាត់ទាំងពីរផ្ដាច់ចេញពីគ្នា។ Markអង្គុយញញឹមតែម្នាក់ឯងដូចមនុស្សឆ្កួត ស្របពេលGunចាប់ផ្ដើមមុខក្រហមទាញភួយមកគ្របមុខ។
   «ផ្អែមដល់ហើយ»Markអោនទៅខ្សឹបក្បែរត្រចៀករបស់Gun រឹតតែធ្វើអោយមុខនាយកម្លោះឡើងកម្ដៅភាយៗខ្លាំងឡើងៗ មុខក្រហមរាលមកដល់គុម្ពត្រចៀក។ MarkដកភួយដែលGunកំពុងសណ្ដប់ចេញដើម្បីគយគន់មើលមុខបងប្រពន្ធកំពូលអៀនរបស់គេ។
   «Mark យើងឃ្លាន»Gunពោលតិចៗដាក់អូនប្ដីរបស់គេទាំងពេបមាត់ ដៃក៏អង្អែលពោះតិចៗ។ Markយល់ចិត្តក៏ងើបខ្លួនចេញពីលើគ្រែមកត្រកងបីរាងកាយតូចរបស់Gunអោយទៅអង្គុយលើកៅអី។
   «ហិហិ ខ្ញុំភ្លេចទៅថាទិញបាយមកអោយបង រវល់តែmorning kissជាមួយបង»Markទាញយកប្រអប់បាយពីរប្រអប់ចេញមកព្រមទាំងនិយាយអោយGunស្ដាប់ ធ្វើអោយគេខឹងនិងអៀនក្នុងពេលតែមួយ ហើយគេបានតែខាំមាត់ទ្រាំមិននិយាយអ្វីចេញទៅមួយម៉ាត់។
   អោយនិយាយយ៉ាងម៉េចទៅ? បើនិយាយប្រាកដជាចត់បាយរបស់ក្មេងម្នាក់នឹងទៀតហើយ!
   Gunនិយាយក្នុងចិត្តតែម្នាក់ឯងមុននឹងកាន់ស្លាបព្រាមកដួសបាយញ៉ុកចូលក្នុងមាត់។ Markគេក៏ទាញបាយមកញុាំដូចគ្នា គេញុាំបណ្ដើរមើលមុខGunបណ្ដើរ...
   «អ៎៎េ ម៉ោងប៉ុន្មានហើយ យើងត្រូវទៅរៀនផង»Gunស្រាប់តែបើកភ្នែកធំៗ ឆ្លេឆ្លាដូចមាន់រកពង តែក៏ឈប់ឆ្ងក់ពេលឃើញMarkសើចខ្លាំងៗមើលមកខ្លួនដូចមនុស្សចម្លែក។
   «វាយ៉ាងម៉េចឯង យើងដើរមិនរួចទេទៅរៀនយ៉ាងម៉េចទៅ ហើយគ្រូថាប្រឡងទៀត»GunថាអោយMarkច្រែតៗហើយក្រាបលើតុ ព្រោះខ្លួនឈឺកន្លែងនោះមិនអាចដើរបានទេT_T
   «បងចង់ទៅពេទ្យពិនិត្យខួរក្បាលដែលទេ?»
   «ពិនិត្យធ្វើស្អីក្បាលយើងល្អគ្រប់យ៉ាង»
   «ប្រាកដហ៎៎?»
   «ឯងចង់ថាយើងខួរក្បាលមិនល្អហ៎៎?»
   «អាវ យូរហើយទើបដឹង?»
   «ផាំង!»Gunអង្គុយត្រង់ខ្លួនទះតុឮសូរតែផាំងសម្លក់Markស្ទើរជ្រុះគ្រាប់ភ្នែក ក្នុងចិត្តក្ដៅដូចភ្លើង!
   «ថ្ងៃនឹងថ្ងៃសៅរិ៍គ្មានអ្នកណារៀនទេ»
   «...»Gunស្ងាត់មាត់មិនតបតព្រោះកំពុងខ្មាសក្មេង ចាស់ស្អីមិនដឹងថាថ្ងៃនឹងថ្ងៃឈប់។ គេធ្វើមុខស្មើហើយចាប់ស្លាបព្រាមកញុាំបាយបន្តដោយមានMarkនៅអង្គុយមើលគ្រប់ពេល។ បន្ទាប់ពីញុាំបាយរួចហើយMarkក៏បីGunទៅងូតទឹកនិងស្លៀកពាក់អោយGunយ៉ាងស្អាតបាត។