ᝰ 𝐌𝐘 𝐇𝐄𝐑𝐎 𝐀𝐂𝐀𝐃𝐄𝐌𝐈𝐀 ✘ 僕のヒーローアカデミア
══════════════════
"Whether you win or lose, looking back and learning from your experience is a part of life." - 𝐀𝐥𝐥 𝐌𝐢𝐠𝐡𝐭
══════════════════
ꗃ ࣪𓏲ּ ᥫ᭡ ₊ ⊹ ˑ ִֶ 𓂃 ˚ ༘ ೀ⋆｡˚ ⤦
﹑𝗦𝗟𝗢𝗪 𝗨𝗣...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pov: 'size olan aşkını fark ettiğinde her şey için çok geçtir.'
*oneshot a.u*
ఌ
Eğer her şey planlandığı gibi giderse, şu an harekete geçmek için saklandığınız yerde beklediğiniz bu savaş, L.O.V'u yok etmenizi ve muhtemelen Allmight'ın tekrar bir numaralı kahraman olmasını sağlayacaktı. Yani kısacası, tahminen bu son savaşınızdı.
Artık her şey bitecek, ve huzura erecektiniz. Hem kahramanlar olarak sizler, hem de tüm vatandaşlar.
Hepinizin kulağında bulunan kulaklıklara gelen sinyalle harekete geçmiştiniz. Bakugou size, takımınıza, küçümseyerek baktı. Ama o ince gergin havayı sezebilirsiniz. O da stresliydi. Tekrar bir şeyleri batırmak istemiyordu.
Dakikalar dakikaları sürüklerken, siz çoktan saldırı pozisyonuna geçmiştiniz. Kulaklıklarınıza gelen onaydan sonra, Bakugou ile de ayrılmıştınız. Artık son bir onay gerekiyordu. Sadece, son bir onay.
Ama beklenmedik bir şey oldu. Arkanızdan gelen büyük patlama sesiyle birlikte şok içinde o tarafa döndünüz. Kulaklığınıza basıp mikrofona konuştunuz. "Siktir. SENSEİ! Biliyorlar!"
Bütün kahramanlar mesajınızı almıştı. Bakugou koşarken kaşlarını daha da çattı. İçinde kötü bir his vardı, ve bu his, onu fazlasıyla rahatsız ediyordu.
Vardığı alanda Mineta'nın korkudan titreyip ağlamasına tepki verecek durumda bile değildi. "Aaah! Y/N-san'ı umarım ele geçirmezler! Nasıl haberleri olabilir?! Eve gitmek istiyorum!" Sero bantla Mineta'nın ağzını kapatıp onu susturdu. Hepsi tekrardan odaklanıp duvarın arkasından villainleri gözlemlemeye başladılar.
Bir süre sonra bakıştılar ve doğru anı elde ettiler. Bakugou takım arkadaşlarından ayrılıp sessizce daha yakın olan duvara ilerledi ve.. BAM! "SHINEEEEE!!"
~
Saatler geçmişti. İki taraf da perişan olmuştu. Savaşın merkezi olan alanda, yerde yatıyor, nefesinizi tekrar düzene sokmaya çalışıyordunuz. Havadaki yoğun duman ve toz karışımı, bulunduğunuz yerde gizlenmenizi kolaylaştırıyordu. Ağızınızda dolu olan kanı öksürerek dışarıya çıkarttığınız sırada, sürünerek önünüzdeki bariyerin ardına saklandınız.
Kimsenin aldığı darbeler ölümcül değildi, sizinkiler de dahil. Fakat gücünüzü toplamak için yeteri kadar dinlenebilecek vaktiniz yoktu.
Bakugou ve diğerleri tek başına gördükleri size doğru koşmaya başladılar.
Katsuki kötü hissediyordu. Neden? Son birkaç aydır sizi her gördüğünde tuhaf hissediyordu. Ama neden bu kez daha farklıydı? Boğazının ardında hissettiği şey neydi? Katsuki bu histen nefret etti.
