Are You Pleased? (BB1)

38

We made love 4 times last night. Tsaka lang kami tumigil nung pagod na kami parehas. The deed made us fell asleep. Sinong makakatulog ng mahimbing kung alam mong maghihiwalay kayo kinabukasan?

Bago ako pumikit ay naramdaman ko siya sa likod ko. Kahit pagod ako ay may luhang tumulo sa mata ko dahil sa paghalik niya saakin.

We didn't say i love you to each other, we instead say it through our movements. Sa paghaplos at paghalik namin sa isat-isa alam kung nandun na lahat ng gusto niyang sabihin.

Huminga ako ng malalim at dahan-dahang nilingon si Miguel. Ang sikat ng araw ay hindi pumapasok sa loob ng kuwarto dahil natatakpan yun ng makapal na kurtina.

Tulog pa din siya at mapayapa ang itsura. Mapait akong napangiti at humaplos sa kanyang mukha, dahan-dahan lang dahil ayokong magising siya. Ayokong gising siya kapag umalis ako kasi lalong masakit, lalong mahirap.

We had a relationship, a connection. Kung sa ibang pagkakataon ba nangyari ang lahat ng ito ay may pag-asa kami ni Miguel?

Our relationship is almost immoral. Sa mata ng ilan ay mali ang nagawa namin.

Napakagat ako sa labi ko para pigilan ang muling pag-iyak. Kung ano man ang rason ni Miguel kung bakit niya sinabi at ginawa yun ay hindi ko pa rin alam. Ibabaon ko nalang sa limot ang mga yun, susubukan ko. Ipagpapapaubaya ko nalang sa panahon ang lahat, ayoko ng mamilit masakit. Babalik na lang ako sa dati kong lugar, yung malayo sa kanya, kasama si Marco, Natasha at Lorenzo.

You have another child Miguel, Kamukhang kamukha mo si Lorenzo. I wanna tell it to him, pero para saan pa? I dont want to mess him and Lucille anymore. Baka nagkabalikan na ang dalawa para kay Amalia at kaya baka nandito lang talaga si Miguel ay para nga sa closure. Pinagbigyan niya lang ako.

Huminga ako ng malalim at sa huling pagkakataon ay tiningnang mabuti ang mukha niya at sinaulo. I kissed him for the last time, bago ako nagdesisyong tumayo.

Naka-ayos at tiklop ang damit ko sa side table. Napangiti ako dahil duon, hindi parin nagbabago si Miguel.

Kinuha ko ang mga iyon bago sinuot, bumalik ako sa kama at muling humabol ng halik kay Miguel, ang hirap pala. I am at the verge of crying again but i stopped myself from doing it. Baka marinig ako ni Miguel na umiyak. Waking him is the last thing i want to do right now.

Bago ako lumabas ng kuwarto ay muli kong tiningnan ang itsura ni Miguel. He is an art and i am his admirer. Hindi mawawala sa akin si Miguel.

Lumabas na ako ng tuluyan sa condo at tsaka nagsibuhusan lahat ng luha na pinipigilan kong lumabas. Ang sakit naman kasi e. Mas masakit to kaysa duon sa una. Hindi ko naman gustong umalis pero kailangan na. Hindi na tama. Masyado ng nakakaapekto sa buhay namin ang meron samin ni Miguel. Marami ng nadadamay.

Pumara ako ng taxi. Pupuntahan ko naman si Amalia. Sa maliit na panahon ay napamahal na sa akin ang bata at gusto kong humingi ng tawad sa kanya, i want to bid my goodbyes to her too.

Hindi ko namalayang nasa harapan na pala ako ng bahay ni Miguel kaya bumaba na ako, pinunasan ko pa ang luha na tumulo sa pisngi ko.

Nakita ko si Amalia na nasa bakuran, naglalaro. Tila natigilan din siya ng nakita ako. Malambing akong ngumiti sa kanya at ilang saglit pa ay bigla nalang umiyak si Amalia at tumakbo papalapit saakin. Yumakap siya sa mga hita ko na ikinagulat ko. Akala ko ay galit si Amalia saakin.

"Im sorry mama" umiiyak niyang sabi. Lalo akong nanlambot sa sinabi niya.

"Papa called tita Lucille last night, he told tita that you're going to leave us and you're not coming back anymore. I heard them talking mama" humihikbi niyang sabi. Lalong humigpit ang yakap niya saakin.