Vote-Yorum💜
(Hye Rin)
Günlerimiz çok güzel geçiyordu.
Hastanede kaldığımız gün Jungwo'ya söyleyerek sanki aramızda kalan son duvarları da yıkmıştık.
Jungkook'un yanında hiç olmadığım kadar huzurlu, mutlu, güvende ve en önemlisi de eksik yanım tamamlanmış gibi hissediyordum.
Hayatımdaki en güzel anılarım Jungkook ve Jungwo ile geçirdiğim zamanlara aitti bi' kere.
Jungkook işlerini hastaneden sonra hızlıca toparladı. İşi çok olsa bile Jungwo ile ilgilenmek için vakit ayırıyordu mutlaka ve tabi benimle de.
İlişkimiz tahmin ettiğimden ve korktuğumdan daha güzel ve harika gitmesi her şeyi mükemmel kılmıştı:
Ve ben sanırım aşık olmuştum.
Jungkook'u gördüğümde hızlanan kalbimi, karnında uçuşan kelebekleri, heyecanımı durduramıyorum.
Ona delicesine aşıktım.
Tek sorun vardı:
Jungkook'un gözlerinde de aynı ışığı görüyordum en azından öyle olduğunu düşünüyordum. Fakat o bana tek kelime etmiyordu, benim de buna cesaretim yetmiyordu yani açılmaya.
Çocuklar yemeklerini yerken ben de sınıfımda kreş müdürünün doldurmam için verdiği birkaç kağıtla ilgileniyordum.
Bugün üzerimde gezinen karamsar havayı bir türlü dağıtamıyordum, aklımdan geçinen tonla düşünce yüzünden.
Oysaki şüpheleri, endişeleri olan bendim ve 3 ay içinde Jungkook'a karşı hislerim oluşmuştu.
Onu aklımdan geçirirken telefonumun ekranında adını görmek beni gülümsetmeye yetmişti.
" Jungkook?" diye neşeli ve hevesli sesimle açtım telefonu.
" Baharım.. "
Baharım dedi!...
Sakin ol kalbim..!
" Öğle arasına girdiniz değil mi?"
" Evet çocuklar yemek yiyor şu anda ben de birkaç belge ile ilgileniyorum."
" Kolay gelsin, Jungwo yedi mi? "
" Evet yedi, uzaktan yediğini kontrol etmiştim."
" Harika, çıkışta Taehyung hyung alacak o gittikten 5 dakika sonra seni ben alacağım. "
Kaşlarımı çatarak düşündüm.
" Neden ikimizi de almıyorsun? "
" Sana bir sürprizim var. Ama....yalnız....ikimiz."
Yanaklarımın yandığını hissederken "Peki" diye onayladım.
" Güzel, birkaç saate görüşürüz."
" Görüşürüz" derken aptal aptal sırıttığımı tahmin edebiliyordum.
Acaba ne gibi sürpriz hazırlamıştı. Sanırım önümüzdeki 1-2 saat geçmeyecekti.
~~~
Jungwo'nun montunu giydirdikten sonra Taehyung Bey'e teslim ettim Minik Jungwo'mu.
Onların arkalarından gidişlerini izledikten sonra ben de kabanımı ve çantamı aldım aynadan kendimi kısaca kontrol ederken içeriye giren Jungkook'u gördüm.
Aynada kendimi düzeltişimi görmüştü.
Rezil olmuştum...!
Gülerek bana yaklaşıp arkamdan sarıldı ben de sırtımı iyice göğsüne yaslayıp başımı omzuna koydum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Father ๛ JJK
Fanfiction" Jeon Jungkook." " Kang Hye Rin " ~~~ " Aslına bakarsanız Bayan Kang buraya annemin zoruyla gönderildim. Evlenmek gibi bir düşüncem yok... " " Aslında şu an o kadar rahatladım ki. Ben de annemin ısrarıyla geldim... Aynı şekilde, sizin gibi evlil...
