🎼Black November🎼
Yıl 3025
"3650. günden merhaba. Bugün buraya hapsoluşumun 10 yılı. Tess pasta kesmeyi teklif etti. O hep eğlencelidir. Bayan Black bile ona güler. Yani bazen. Bayan Black'i tanıyorsun onu sopa yutmuş insana benzetiriz. Çünkü hep dik yürür. Hiç kambur biçimde yürüdüğünü ya da oturduğunu görmedim. Gerçekten çekilemez biri. Zavallı Bay Black'e çok üzülüyorum. Her gece yatmadan onun için dua ediyorum. Kızının bir kere bile güldüğünü görmeden öldü..."
Kafamı kaldırdığımda karşımda 32 diş sırıtan Tess'i gördüm. 10 yıldır beni hayatta tutan şey onun gülümsemesiydi.
"Şu günlüğünden kafanı kaldır. Hadi Mel bugünü kutlamalıyız. Bugün senin 10. yılın hem 16. yaş gününe 1 ay kaldı."
"Geçen senenin aynısı olacağına eminim."
"Belki değişir."
"Sanmam."
"Aaa yapma Mel 10. yılın kutlanmaya değecek bir zaman dilimi."
"Ne için intihar etmediğim içinmi."
"Tanrı korusun Mel. 10 yıdır bu berbat yere dayandığın için."
"Ya da tıkıldığım için. Tess gerçekten bu özel günlerin benim için anlamı bu lanet yaralar çıktığında bitti."
Tess suratını astı.
"Tamam hadi gel dışarı çıkalım."
Tess el çırptı. "Tamam."
Dışarı çıkmasına çıktık ama klasik yurt manzarasıydı. Ateşi çıkanlar havale geçirenler. Bayılanlar. Her seferki gibi etraf kan gölüydü. Dışarı çıktığımız anda Bayan Black bağırmaya başladı.
"HERKES DEPOYA İNSİN HERKES DEPOYA..."
Ne olduğunu anlamadan şiddetli bir patlama sesi geldi ve puff...
