5.bölüm

33 24 8
                                    

" Ağlamak yok dedikçe göz yaşlarıma muhtaç kalıyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

" Ağlamak yok dedikçe göz yaşlarıma muhtaç kalıyorum..."

~~~♡~~~

Kapının tıklaması ile ağrıyan başımın yanı sıra sızlayan gözlerimi zorla açmaya çalışırken  yatakta oturur pozisyona geldim.

Gözlerimi ovalarken bir yanda da kabarmış olan saçımı düzeltmeye çalışıyordum.

"Gel!"

Uykunun verdiği sinir ile sert çıkan sesimi duyan kişi girmekte korkmuş olmalıydı ki kapıyı tereddütle açtı.

Açtığı kapının aralığından kafasını uzatıp kızarmış gözleri kısılmış bir şekilde çocukça gülümseyerek bana bakan Fatih'i görünce gülüp kafamı yatağın diğer ucuna bıraktım.

" Beni güzelim uykumdan niye uyandındır çok merak ediyorum."

Sesim az öncekine göre uykulu ve daha az çıkıyordu, çünkü geri uyumak üzereydim.

"Efendim geldiğimi söylemek için hemde belki sohbet ederiz diye düşünmüştüm?"

Başta şüphe etsem de sonrasında yataktan kalkıp banyoya yöneldim.

"Geç otur."

Hızla yüzümü yıkayıp saçlarımı taradım. Üstümde okula gittiğim kıyafetler ile kalmıştım.

Banyo'dan çıktım ve gidip tulumumu alıp çok nadir kullandığım giysi odasına gidip hızla üstümü değiştirdim.

Hâlâ uykunun vermiş olduğu yük ile gözlerim yarı açık yürüyor bu da yavaş hareket etmeme neden oluyordu.

Odama girmem ile duyduğum kahkaha gözlerimi şaşkınca açıp Fatih'e bakmama neden oldu.

"Kızım bu ne, insan Tom ve Jerry olan pijama filan giyer ama Pepe ne alaka!"

Diyip kahkahasını bastırmaya çalıştı. Etrafımda dönerek kendime baktım. Sonrasında aynanın karşısına geçip bir süre tulumu inceledim.

Pekte fena değildi.

Göz devirerek arkamı döndüm ve sırıtarak bana bakan Fatih'in yanına ilerledim.

Kolundan tutup onu sürükledigim sıra da şaşkınca bana bakıyordu.

"Güldüğüm için idam etmeyeceksiniz değil mi efendim?!"

Dediğine sırıtıp ses etmeden yürümeye devam ettim.
Koridorun sonunda ki odaya geldiğimizde kapıyı açıp Fatih'i içeri çektim.

Gördükleri ile ağzı açık kalan Fatih şaşkınca bir bana bir odaya bakıyordu.

"Vay be!"

Birden yönünü gitarların olduğu yere çevirdi ve hızlı adımlarla ilerledi.
Eline bir gitar aldığında anlamaz gözlerle ne yapacağını izliyordum.

ALEVHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin