"Duyguların arkasında saklananı kimse bilemez..."
Alev Korkmaz...
~~~♡~~~
"Bir insanın bakışları bile ele verir duygularını, bakışları tanıdıktan sonra..."
Fatih Çelik...
~~~♡~~~
"Burası benim şehrim ufaklık, kilitlenmiş duygu ve düşüncelerin yurdu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İlerledikçe kayboluyorum bu yolda..."
~~~♡~~~ Gözüme vuran güneş ile yüzümü yastığa gömdükçe kaçan uykuma bir küfür savurup arkamı döndüm.
Yatağın soğukluğu ile kalkmak istemeyen bedenimi bir süre böyle tuttuktan sonra sırt üstü uzanıp gözlerimi açtım.
Bugün erken uyanmış olmalıydım ki görevli hâlâ gelmemişti.
Yataktan kalktım ve pencerenin yanına gidip camı açtım. Yavaşça dalgalanan denizin verdiği huzurlu sesi ile derin bir nefes alıp adımlarımı banyoya çevirdim.
Hızla elimi yüzümü yıkadım ve banyodan çıkıp aynanın karşısına geçtim, inceleyerek taradığım saçlarımı ikili örgü yapıp dolaba yöneldim.
Dolabın köşesinde gözüme çarpanları hızlıca alıp giydim. Kendime küçük bir bakış atıp makyaj yapma gereği duymadan odadan çıkıp mutfağa indim.
Yüzüme sahte olduğu belli olacak küçük bir gülüş koyup sandalyeyi çekip oturdum.
Masaya küçük bir bakış atıp önümde ki hazır tabağa döndüm.
Ağzıma bir lokma atıp eve bakındığım sırada koridordan çıkıp gelen Fatih ile göz göze geldik.
Gülümseyip karşımda durdu ve konuşmaya başladı.
"Günaydın efendim, her şey hazır araba da sizi bekliyor olacağım."
Diyip gideceği sırada kolundan tutup gitmesine engel oldum.
"Kahvaltı yaptın mı?"
"Hayır efendim."
Bakışlarımı bir süre üzerinde gezdirdikten sonra Selma'ya döndüm.
"Selma Fatih'e tabak hazırla."
Fatih'in tutmuş olduğum kolunu yönlendirip yanıma çektim ve omuzlarından tutup sandalyeye oturmasını sağladım.
"Teşekkürler efendim ama-"
"Sofra da konuşulmaz, karnını doyur."
Diyip tabağımdan bir lokma aldım. Selma Fatih'in tabağını önüne koyduğunda başta tereddüt edip bana baksa da sonrasında yemeğe başladı.
Gururla gülümseyip önümde ki tabakta ki son lokmaları yedim ve ellerimi silip kalktım.
"Tabağını bitirmeden kalkma Fatih bey, ben sizi bekliyor olacağım."
Diyip göz kırptım ve dış kapıya yöneldim. Kapımı açan calışana küçük bir bakış attım ve kapının önünde tüm güzelliği ile duran arabaya ilerledim.
Kapısını açıp bineceğim sırada ilerde gülerek konuşan Ada ve yanından ayrılmadığı erkekleri gördüm.
Anıl beni görünce bir şeyler fısıldadı ve hepsi birden bana döndü.
