Fall

Chapter 5

Maddie's P.O.V

PRESENT

"Hoy mads! Okay ka lang? Kakatapos lang ng surgery mo kaya you can rest." Sabi ni majoy.

"Okay lang ako."

"Sigurado ka? Hoy matulog ka ng maayos mads. Pupuntahan ko lang yung isa kong patient."

"Sige." 

Nandito na kami ulit sa New York, balik trabaho na naman kami. Sayang at hindi kami nakapag bonding nila deanna. Hindi ko alam kung kailan ang balik namin sa pilipinas since we can't file a leave since nagamit na namin siya nung kasal ni tyang.

Since wala pa naman akong surgery. I'm going to sleep first. I had a tiring day. My back hurts. I miss Philippines again. Since i install social media apps i posted my selfie in instagram with a caption of What a tiring day. I miss the Philippines already. Tapos na man lang yung duty ko, so i decided that uuwi ako sa condo. Me and majoy bought this condo, mas practical kasi at mas mura. Naglaba ako ng mga damit ko dahil wala naman akong gagawin ng may na-recieve akong message mula kay eya.

FROM: Eya "cutie" Laure

Ate mads pupunta ako ulit diyan sa new york. Pupuntahan ko yung tita ko diyan. Pa sundo ako bukas sa airport. HEHEH LABYU.

Palusot lang ata yan ni eya eh. Pero baka pupuntahan niya yung tita niya. Kaya i message majoy that tomorrow i'm going to fetch eya in the airport. Matutulog na sana ako when majoy called.

"Hello maddie, kailangan mo daw pumunta dito sa hospital as soon as possible bakla!" Bungad na sabi ni majoy.

"Sige magbibihis lang ako." Binaba niya na agad yung tawag.

This is the reality in our field. You should always be ready for what will going to happen in the next few hours but we don't have a choice. We choose to save lives. 

Nagbihis ako agad kahit ang lamig sa labas dahil malapit na naman mag-pasko. I wish sa manila ako makakapag pasko. Agad akong nakarating dahil tinakbo ko lang.

"Hoy pasok daw tayo sa conference room." Bulong sa akin ni majoy kaya pumasok na kami.

"Bakit ano daw yun?" Tanong ko sa kanya magkatabi kami.

"Hindi ko alam din maddie." Sabi niya.

"So okay everyone is here. As you can see all of you are all filipino or half filipino. And the Marikina medical center needs you guys. I didn't say that you will not go back here, but they need you guys so. You can stay there for 3 months and after that you guys are going back here. And Dr. Madayag and Baron. Lead them okay?" I can't believe this, we're going home.

"Yes Dr. Smith." Sabi namin ni majoy.

"Okay. Good luck! Enjoy your stay there but save lives. I know you miss you miss the Philippines." Dr. Smith smiled at us.

"Thank you Dr." Sabi ni majoy.

"The meeting is already ended." Umalis na si Dr. Smith.

Ang saya namin dahil lahat kami ay uuwi ng pilipinas at doon pa kami mag celebrate ng christmas and hopefully new year. Umuwi na ako sa apartment hindi ko muna sasabihin na uuwi ako.

Kinabukasan ay naghanda na ako para sunduin si eya pero siympre inagahan ko lang kasi duty ko mamaya. Naghintay lang ako ng ilang minuto at nakita ko na din ang mukha ni Eya. Agad niya naman akong niyakap. 

"Ate maddie ang dami kong chismis sayo. Handa ka na ba? Kasi kung oo mag start na ako ngayon." Kung ang kotse may preno pero ang bibig ni eya wala. 

"Eya kakadating mo palang sa new york pero ang ingay mo na naman." 

"Ate maddie hindi ka pa nasanay sa akin. Na miss mo lang ata ako eh kasi ilang days tayo hindi nagkita. Pinagalitan pa nga ako ni mommy kasi pupunta na naman daw akong new york tas pagbalik wala daw pasalubong." Sabi niya.

"Eh totoo naman hindi ka naman talagang bumibili ng pasalubong. Teka lang nga diba sabi mo pupuntahan mo si tita mo." Sabi ko sa kanya.

"Joke lang kasi yun ate mads ang layo kasi nila tita eh. Pupuntahan ko sila soon. Pero ang tanong handa ka na ba sa mga chismis ko na, narinig ng aking magandang tenga?" Ewan ko ba kay eya. Sumukay na kami ni taxi dahil hindi ko dala yung kotse dahil tinatamad ako mag drive kanina.

Pagkadating namin sa condo ay agad na pumunta si eya sa kwarto ko. Nagulat naman si majoy dahil nandito na naman si eya at mag shopping na naman sila at isasama na naman nila ako. 

"Eya pumunta ka na dito at kakain na tayo ng lunch." Sabi ni majoy.

"Bilis na eya kasi may duty pa ako." Dagdag na sabi ko. Lumabas na din naman siya agad. Mabuti naman at lumabas siya agad ng kwarto.

"Ate majoy, ate maddie babalik na ako sa volleyball. And teammate ko si ate bea." Sabi niya.

"Eya!" Saway ni majoy sa kanya.

"Feeling ko hindi na galit yung mga teammates mo noon." Sabi niya.

"Pano mo nasabi na hindi na sila galit kay maddie?" Sabi naman ni majoy.

"Eh kasi ate majoy sila mismo nag sabi na miss na daw nila  si ate mads. Simula nung kasal ni tyang gusto daw nilang lapitan si ate maddie pero baka galit ka daw sa kanila. Dahil wala daw sila nung time na nahihirapan ka sa med school. Gusto ka daw nilang yakapin nun. Kaya pala inutusan nila si ate kat at deanna para mag pa picture sayo, kaso nga lang yung sabi ni ate majoy na kailangan niyo daw bumalik dito kasi may critical patient kayo kaya wala sila nagawa." 

"Dinaig mo pa si aling marites eya sa chismis mo. I'm so proud of you eya. Hindi pa rin tumitigil ang mga chismis mo. I love it!" 

"Pero ate maddie feeling ko napatawad ka na nila."

I hope so...

"Huy ate maddie."

"Maddie!"

"What?" 

"Tulala ka girl. Maybe napatawad ka na nila maddie. Ikaw lang yung nagpapahirap sa sarili mo kasi hindi pa magaling yung puso mo dito." Sabi ni majoy at tinuro yung puso ko.

"Well, that's good news eya." I smiled at them.

"Ate maddie diba sinabihan ka ni tyang na don't fake your smile if masakit pa din. Hindi ka naman nakikinig." Sabi ni eya.

"Parang ano eya. Kumain na nga tayo."

"Last na ito ate majoy. Pero kung miss ka ng teammates dati mas miss ka ni ate bea."

"Explain mo nga eya." 

"Kasi ate majoy, nung nagkwento ako sakanila nung nangyari sa akin dito sa new york eh siympre kasama kayo sa story ko. Makikita mo sa mata niya na iba hindi ko lang ma point out yun." 

"Maddie what can you say?" I looked at majoy.

"I don't know." 

Maybe they already forgive me but i can't still face them. I hurt them.