Maddie's P.O.V
PRESENT
I'm crying right now since it's the our last day here in the hospital. Since next week is our Christmas vacation. They gave us a small party and i gave them also my gifts.
Umiiyak kami dito pero wala na kaming pake alam kasi isa sila sa mga mababait na staff na nakasama namin. Sana makabalik ulit kami dito.
"Dr. Madayag thank you for everything." Dr. Reyes hugged me well she's one of the best neurosurgeon here.
We enjoy our last rotation here but there's a lot of patient. I tried my best to help them.
Umuwi na ako sa condo. I sleep for only two hours when eya message me if pwede ko siyang sunduin sa condo niya.
Nagbihis lang ako at umalis na.
"Wala ba kayong training for today?" Tanong ko.
"Mamaya pa ate pero nagdala na ako ng training bag ko. Atyaka ang tahimik din nung gc namin hindi ako sanay. Hindi ko alam kung meron pero incase diba atleast prepared ako." Sabi niya.
"Galing ako kagabi sa condo ni kat. Nandoon silang lahat mini reunion nga daw yun eh." Sabi ko.
"Ate mads, nag sorry na ako kay ate jho kahit ayaw ko dahil sabi mo sa akin." Sabi niya.
"Good yan atleast diba humingi ka ng sorry. Saan mo gustong kumain? Nagugutom na ako eya hindi pa ako kumakain." Sabi ko.
"Ay gusto ko doon sa karenderia ni Aling tess. Pano mo pala yun na discover ate mads. Ang sarap ng mga pagkain doon. Si ate bea yung nagdala sa amin doon eh, akala ko nga hindi siya kumakain sa mga ganon."
"Ako mismo ang nagdala kay bea nun. Actually kami yung naka discover noon, yung okay pa yung lahat."
Hindi na namin yun pinag usapan at dumiresto na sa karenderia. Madaming tao pero nakahanap din kami ng upuan.
Ang daming kong order kasi sabi ni eya sobrang gutom din daw siya.
"Luh may training na daw kami ngayon na. Sabi ni ate deanna."
"Eh halika na at ihatid na kita doon." Sabi ko.
"Wala na kayong pasok ate mads?"
"Last na kanina."
"Ay babalik na naman kayo sa new york. Iiwan niyo na naman ako."
"Pwede ka naman pumunta doon. Palagi ka naman pumupunta doon." sabi ko.
"Sige ate mads pag nanalo kami ngayon na conference sabihan ko sila coach na sa new york kami magbabakasyon." Sabi niya.
"Sige tour ko pa kayo sa new york." Sabi ko.
"Ate maddie may pinagsisihan ka ba?"
"Wala naman bakit?"
"Ate maddie what if you use your last playing year. I mean nag champion yung ateneo pero mas maganda kung nadoon ka."
"Hindi ko alam eya eh. Naiisip ko din yan noon pero wala na akong magagawa eh nakalipas na."
"Pero bakit ka natakot?"
"Alin?"
"Na ipaglaban yung nararamdaman mo."
"I'm such a coward eya, nakikita man ako ng mga tao ngayon na malakas pero duwag ako eya. Lahat ng tao may kahinaan at siguro yun yung kahinaan ko."
"Kung sa mata ng iba ikaw ay villain pero hindi nila alam na ikaw yung main character."
"Naipasok mo yan ngayon ah. Pero kung bibigyan ako ng isa pang pagkakataon na ibalik sa dati. Gagawin ko yung lahat para hindi maging ganito."
"You find your true love but you need to left your first love."
"Maybe hindi para sa akin yung volleyball."
"Last question ate mads."
"Oh sige ano yun?"
"Pano ate mads kung infatuated lang si ate bea kay ate jho pero ikaw talaga yung totoong mahal niya."
"Ayan ka na naman eya."
"Bilis na ate mads."
"Mahal ni bea si jho eya. Sabi niya nga tingin ka sa mata eh."
"Ano ba naman yan ang hina mo talaga. Hindi ka namin pinalaki ni ate majoy na mahina."
Medyo traffic pero nakarating din kami agad. Pumasok ako sa loob ng BEG pupuntahan ko din mamaya yung Gesu. I need to thank him from everything.
"Luh? Bat ang tahimik ng court. I can feel the tension." Bulong sa akin ni eya. Okay naman sila kahapon ah.
"Girls, let's start the training na." Sabi ni coach o.
"Eya message mo nalang ako kung magpapa sundo ka na." Sabi ko.
"Sandali lang coach." Rinig kong sabi ni deanna.
"Ate mads, dito ka muna please. Stay here muna ate mads." Niyakap ako ni deanna.
"May nangyari ba deanns? Tell me." Sabi ko.
"Ate mads, balik ka na sa amin." Deanna cried. It hurts me when i see deanna crying. Agad ko siyang niyakap.
"Deanna, nakabalik na ako. Nandito nga ako sa harapan mo." Biro ko. Hininto muna ni coach o yung training.
"Coach kausapin ko lang si deanna." Sabi ko.
"Ate mads, stay ka muna. Sorry kung wala kami sayo nung oras na kailangan mo kami. Ate mads sorry."
"Deanna, don't say sorry to me. Tapos na yung nangyari." Sabi ko. Lumapit sa amin yung ibang teammates.
"Ate mads, palagi mo kaming pinapakinggan kahit masasakit na salita. Ate mads iba pa din kung nandito ka sa amin."
"Deanna."
"What ponggay? Diba galit pa rin kayo kay ate maddie?! Ate mads isang tanong lang bakit kailangan mo kaming iwan?"
"Okay na kayo, masaya na kayo ngayon. Wag niyo ng balikan yung nakaraan please lang naman. Naka move on na tayo diba." Sabi ko.
"Ate maddie, nahihirapan din kami. Araw-araw nagagalit ako sa sarili ko kasi dapat hindi ako sayo na galit noon. Kasi kung masakit sa amin yung pag alis nila ate bea mas masakit sayo." Ponggay shouted.
"Ate maddie, nasasaktan kami hanggang ngayon."
"Guys nasisira yung training." Sabi ko.
"Ate maddie, wag mo na kaming pahirapan."
"Sa tingin niyo ba hindi ako nahihirapan, ang sakit lahat! A lot of people judge me without even knowing the backstory. Masakit na nakikita ko kayo nun na hindi makaabot sa finals, kasi alam ko yun yung goal natin na hindi ko sa inyo naibigay. When bea did signed the contract all of you we're mad but i did not complain anything. Wala kayong narinig mula sa akin, hindi ako sumuko pero tao din ako."
"Ate mads."
"I'm okay eya, sorry kung napagod ako, sorry kung hindi na ako lumaban kasi pagod na din ako. Hindi niyo alam yung pressure na naramdaman ko nun. Pero hindi ko lang pinahalata at walang nakaalam. Alam kong nasaktan ko kayo kasi gusto niyo silang bigyan pa ng isang chance. Pero pano naman ako."
"Pero you guys did everything naman. I was there to support you guys every game hindi lang ako nagpapakita." I wiped my tears.
"Hindi ako nagalit sa inyo, nasaktan lang ako."
"Wag na kayong magalit sa isa't isa, nandito ako palagi hindi man ako vocal pero sobrang proud ko sa inyo lahat."
"Ate maddie please."
"Hindi ako umalis, napagod lang ako."
BINABASA MO ANG
Fall
Storie d'amoreHindi ko alam kung kaya kitang makita na nasasaktan ng dahil sa akin, kaya ako nalang yung umiwas pero mas lalo kang nasaktan ng dahil sa ginawa ko.
