8.Bölüm

2.6K 156 46
                                    

Bir günde iki defa bölüm atmak mı?Tam benlik bir hareket.

Bu arada kitabın yeni kapak fotoğrafını nasıl buldunuz bakalım?

Neyse,baya yorgunum.Yordular beni,arkadaşlar.Sıçtılar ağzıma.O yüzden muhtemelen uyurum.Ya da uyuyamayıp kitap falan okurum.Ya da müzik dinlerim.

Müzik önerisinde bulunsanıza bana :)

Hadi size iyi okumalar tayfa :)

3 gün sonra...

 

Sonunda beni hastaneden salmıştılar.3 gündür ne Bahar’dan ne de Esma’dan haber vardı.Acaba başlarına bir şey mi gelmişti?Mesaj atıyordum onlara,ama mesajlarıma bakmıyordular.Arıyordum,ulaşamıyordum.Zaten Gökhan ve Deniz de gitmişti.Kendimi bu 3 günde kimsesiz gibi hissetmiştim resmen.

Hastaneden çıktığım sırada hastane bahçesinde bankın üzerinde uyuyakalan adama takıldı gözlerim.Acaba yatacak yeri mi yoktu?Dizlerini kendine çekmiş öylece uzanıyordu bankın üzerinde.

Kiraz,sana ne?Başına iş alma,evine hayde.

Yok ayol,bakmazsam içim rahat etmez.Belki bir derdi vardır.Sırtım hâlâ sızlıyordu,bir an önce eve gitmek istiyordum.Kızlar için de fazladan endişeleniyordum.Şöyle yandan bakıp gideceğim zaten.Belki adamın yardıma ihtiyacı vardır.

Ona doğru gittiğim sırada gördüğüm yüzle kaskatı kesildim.Bu Gökhan’dı.İyi de bu herif gitmemiş miydi?Ne arıyordu burada?O uyanmadan evime mi gitseydim?Ama yazık ya,çocuk günlerdir bankın üzerinde uyumuş.Acaba başka bir akrabası da mı bu hastanede?İyi de o zaman akrabasının kaldığı odada kalırdı.Lan?!Bu beni bekliyor olmasın?

Ne yapacaktım ben ya? “Kiraz” Hassiktir.Çocuk uyandı.Tabii düşüncelerin bile ses onun için kızım Kiraz. “Özür dilerim” dedi mırıldanarak.Bir dakika.Bu çocuk uyanmamıştı.Hâlâ uyuyordu.Rüya mı görüyordu acaba?Neden rüyaları görebilme gücüm yok ki?

Kız Kiraz,sen çok şey istiyon he

Farkındayım iç ses.Yüzüme vurma lütfen. “Hepsi benim suçum” dedi mırıldanmaya devam ederken. “Üç gündür böyle” Deniz’in sesini duymamla korkmuştum. “Taburcu olmuşsun sonunda” dedi gülümseyerek. “Evet” dedim hızla.Gökhan’ı keserken kardeşi Deniz’e de yakalanmazsın be Kiraz.

“Benimle gelmesi için ikna edemiyorum bir türlü” dedi Gökhan’a bakarak. “Kendisi de abim,tehlikenin göbeğinde bırakıp da gidemiyorum onu” dedi iç çekerek. “Üç gündür bu bankı evi belledi resmen.Her sabah geldiğimde bir de bakıyorum senin ismini sayıklıyor.Özür dileyip duruyor.Benim bilmediğim başka şeyler de mi var?” dedi şüpheli bir şekilde.Ne ima ediyordu şimdi bu?

“Bilmiyorum.Belki de çok üstüne gittim” dedim kendimi suçlu gibi hissederken.Gökhan’a çok yüklenmiştim. “Kiraz,ben...” dedi mırıldanarak ve sustu.Onu uyandırmalı mıydım? “Ben seni...”

“Kiraz,ben seni...” dedi mırıldanmaya devam ederken.Eee? “Uyandırmalıyız bence” dedi Deniz bana bakarken. “Bir şey söyleyecek,bekle biraz” dedim merakla.Lafını tamamlamasını çok istiyordum.Ne diyecek acaba?

“Ben seni....”

“Ne söyleyeceksen söyle be!” dedim dayanamayıp bağırırken.Gökhan gözlerini hızla açmıştı.Hay ben aklımı... “Kiraz?” dedi şaşkınlıkla bana bakarken.Hızla doğrulmaya çalıştığı sırada acıyla inledi.Üç gün bankta uyursan böyle olur işte. “Senin ne işin var burada?” Lafı ağzından alamadık ya herifin.

“Taburcu oldum” dedim sakin bir şekilde. “Asıl senin ne işin var burada?Gitmiyor muydun sen?” diye sordum merakla.Bakışlarını kaçırdı. “Seni dinliyorum?” dedim hızla.Bari bunun cevabını verseydi bana. “Benim yüzümden bu haldesin.Bırakıp gidemedim” dedi bakışlarını yere indirirken. Oğlum,ben bu herifi...

Bakışlarını bana çevirdi.Gözlerimi kısıp ona baktım.Demin düşüncemi okuduğu bakışlarındaki meraktan belliydi. Biraz da sen meraktan çatla

“Kiraz,ne yapmaya çalışıyorsun?” dedi anlamayarak. “Eve gidiyorum ben” dedim hızla. “Orası güvenli değil” dedi Gökhan da endişeyle ayağa kalkarken. “Bizimle gelme fikrini düşünmelisin bence”

“Kızları bırakamam” dedim Deniz’e bakarak. “Onlar seni bırakmış ama” dedi Deniz sakin bir şekilde.Bir şey söyleyecekken bana izin vermeyip kendisi konuştu. “Bırakmaz diyeceksin.O zaman söylesene Kiraz,arkadaşların nerede?Bu 3 günde neden bir kez bile seninle iletişim kurmadılar?”

Bir şey söyleyemedim.Sustum. “Kiraz,hepimizin iyiliği için bizimle gelmelisin” Bakışlarımı kaçırdım.Belki de gerçekten de onlarla gitmeliydim.Deniz’in de dediği gibi bu hepimiz için iyi olabilirdi.

KirazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin