Kiraz

Tanıtım

Heyooo,napıyosunuz be ya?

Ulan çok özlemişim be.Yazmayı çok özlemişim.Bu sefer texting olmayıversin dedim.

Hep inli,cinli,ruhlu hikayeler yazıyordum,bu sefer de fantastik türünden bir şey yapayım dedim.Ee nasıl gidiyor hayat?

Gönüllerin sahibi geri döndüğüne göre size iyi okumalar tayfa :)

Okula girdiğim sırada tüm gözler bana dönmüştü.Okulda herkes bana bir garip bakıyordu.En son yaptığım şeyden sonra millet beni uzaylı sanmaya başlamıştı...

2 gün önce

 

“Nerde ya bu hoca?” Tarih hocasının beni çağırdığını söylemiştiler,ama hocayı bulamıyordum.Kuş olup uçtun mu be adam?

Koridorda koştuğum sırada bir bedene toslamamla az kalsın düşüp ölüyordum. “Önüne baksana be” dedim elimle kafamı tutarak.Ayı gibi de bir şeydi zaten. “Kızım bana çarpan sensin” dedi üste çıkmaya çalışarak. “Yok ya” dedim ona kafa tutarak. “Ayı gibi dikilmişsin önümde,bir de beni suçluyorsun” dedim sinirlenerek. “Sen bana mı ayı dedin?” dedi kaşlarını çatıp,gözlerini kısarak. “Etrafta senden başka ayı mı var?”

“Ya sabah sabah bela mısın?” dedi bana bakarak. “Git işine” diyerek yanımdan geçtiği sırada kolunun bana değmesiyle kendimi garip hissettim ve öylece olduğum yerde durdum.

“Okula yeni gelmiş”

“Biz de geldiğine pişman edeceğiz o zaman” dedi tanımadığım bir çocuk. “Benim sevgilime bakmak neymiş göstereceğim ona”

Gördüğüm şeyle hızla arkamı döndüm ve çocuğun kolundan tuttum. “Benimle gel” Bir bana bir de tuttuğum koluna baktı. “Sebep?”

“Gel benimle ya” diye onu çekiştirirken,  gördüğüm çocuklar bize taraf gelmeye koyuldu. “Bıraksana kızım kolumu” dedi kolunu kurtarmaya çalışarak. “Ya haşat edecekler seni,manyak mısın?!Gel benimle”

“Kim ediyor?Ne oluyor be?” O sırada çocuklar yanımıza geldi.Sadece bizi izlemekle yetiniyordular. “Ahanda bunlar” O sırada çocukların kaşları çatıldı. “Ne diyorsun sen?”

“Yalan mı?Bu çocuğu dövmek istemiyor musunuz?Senin sevgiline yan gözle baktığını düşünmüyor musun?”

Çocuklar korkarak geriledi. “Uzaylı bu!” Ah,gerizekalı insancıklar.Herkes nasıl da inanıyor salak gibi.Çocuklar korkarak kaçarken yeni çocuk anlamlandıramadığım bir şekilde bana bakıyordu. “Nasıl bildin?” Ona açıklama yapmayacaktım.Gitmeye koyulduğum sırada “Gerçekten uzaylı mısın?!” diye bağırdı koridorun ortasında.Hah,mükemmel.

Öfkeyle ona taraf döndüm. “Evet,uzaylıyım.İlk kurbanım olmak ister misin?!” dedim bağırarak ve o bir şey demeyince gitmeye koyuldum.Neden kendime hakim olamamıştım ki?Bıraksaydım da gebertseydiler şu yeni çocuğu.Bana neydi ki?

O sırada kızlarla karşılaştım. “Ne oldu?” dedi Bahar telaşla. “Kendimi kontrol edemedim”

“Geleceği görebildiğini öğrendiler mi?!” dedi Esma istemsizce sesini yükseltirken. “Geleceği mi....görebiliyorsun?” Arkamdan duyduğum sese döndüm.Allah kahretsin,bu çocuk bunu neden öğrendi ki şimdi?Yutkundum.Yeni çocuk ise bön bön suratıma bakıyordu. “Şaka ya” dedi Bahar durumu toparlamak adına. “Ne geleceği?Ne görmesi?Bu daha önünü bile göremiyor ki”

“Abartma” dedim dişlerimin arasından Bahar’a. “Sen o zaman harbi harbi uzaylısın?” dedi afallamayla. “Taş yok mu ulan taş?!” diye bağırdım. “Verin de şunun gerizekalı kafasını yarayım!”

“Daha yaracak çok zamanın olacak güzelim” diyerek yanımdan geçerek gitti.Bu da ne demekdi şimdi?