Kiraz

14.Bölüm

Selam,naber?Nasıl gidiyor?

13 Bölümde 0 okunma var :(

Neyse,gözünüzden kaçmıştır.Sorun yok.İyi okumalar tayfa :)

Yarım saat sonra bir eve varmıştık.Büyük,bahçeli bir evdi. “Senin evine neden gitmedik?” diye sordu Gökhan merakla Deniz’e bakarken.Deniz ise bakışlarını eve kenetlemişti. “Siz isterseniz bırakayım ben sizi evime.Ama benim biraz burada kalmaya ihtiyacım var”

“Neresi ki burası?” diye sordum merakla. “Çocukluğumuzun geçtiği ev.Anne,babamızın yaşadığı yani” dedi Gökhan da kısık çıkan ses tonuyla. “Bu cesareti bulmuşken,geri dönemem abi” dedi Deniz ve arabadan indi.Gökhan da inmişti.E benim de arabada yatacak halim yoktu,ben de indim.

Deniz kapıyı açtı,ama bir türlü içeriye giremiyordu. “Kardeşim,iyi misin sen?” dedi Gökhan endişeyle elini Deniz’in omzuna koyarken.Deniz hiç iyi gözükmüyordu. “Ben biraz hava alacağım,siz geçin” dedi Deniz titreyen sesiyle ve hızla gitmeye koyuldu. “Arkasından gitmeyecek misin?” diye sordum merakla. “Biraz yalnız kalmaya ihtiyacı var.” dedi Deniz’in arkasından bakarken. “Hadi biz geçelim”

Eve girdiğimde evi incelemeye koyulmuştum.İki katlı,büyük bir evdi.Ayrıca çok güzeldi.Köşede şömine vardı.Rafların üzerinde bazı fotoğraflar vardı.Merakla fotoğraflara bakmaya koyuldum. “Bu siz misiniz?” dedim iki tane küçük çocuğun bulunduğu fotoğrafa bakarak. “Evet” dedi Gökhan fotoğrafa bakıp gülümseyerek.

“Bu kesin Deniz,değil mi?” dedim gülerek ellerini havaya kaldırmış çocuğa bakarak. “Evet”Gökhan ise fotoğrafda kaşlarını çatmıştı. “Sen neye öfkelisin peki?”

“Bilmem.Hatırlamıyorum” dedi ve kendisini koltuğa bıraktı. “Bunlar anneniz ve babanız mı?” dedim başka bir fotoğrafa bakarak.Gökhan onaylayarak başını salladı. “Ölmeden önce çektirmişler”

Daha fazla onu üzmek istemediğim için ben de koltuğa geçtim. “Sence,Deniz neden o kadar kötü oldu?” diye sordum merakla. “Ailemiz öldükten sonra bu eve hiç girmedi de.O yüzden belki”

“Sen girdin mi peki?”

“Hayır” dedi bakışlarını yere dikerken. “Sen neden kötü olmadın peki?” diye sordum çekingen tavrımla. “Kötü olmadığımı nereden biliyorsun ki?” Bakışları beni bulunca öylece kalakalmıştım. “Bence Deniz’in yanında olmalıydın” dedim konuyu değiştirmeye çalışarak. “Abisisin sonuçta”

“Hiçbir zaman kendini kötü hissettiğinde yanında olmadım,Kiraz.Şimdi olsam ne fark edecek?”

“Çok şey fark edecek” dedim hızla. “Bir insanın en ihtiyacı olan şey sevgidir.Sevgisizlik adamı ne yapar sen biliyor musun?Şu an kötü insanların çoğunluğu,geçmişte sevgisiz büyüyen çocuklar,Gökhan.Deniz sana o sevgiyi veriyor,peki ya ona kim sevgiyi verecek?Onu el üstünde tutan annesi yok,herzaman yanında,arkasında olacak bir babası yok.Ya üzüldüğünde başını okşayacak,omzunda ağlayacak birisi yok.Anlıyor musun Gökhan?Kardeşini sevgisiz bırakma.Belki tıpta yeri yok ama sevgi iyileştirir.İnan bana”

“Nerede olduğunu biliyorum galiba” dedi Gökhan hızla. “Hadi Kiraz,gidiyoruz”Şaşkınlıkla ona baktım.Şaka yapıyordu,değil mi? “Ya daha yeni girdik eve,şaka mısın sen?”

“Seni yalnız bırakamam.Benimle gelmelisin.Lütfen” dedi bastırarak. “Öf iyi be,tamam” dedim hızla. “Gidelim”