BENİM BABAM BİR VAMPİR

8. BÖLÜM

Sınır geçilmemiş aşk olsun kırdınız beni :'(

Ayda'dan...

Araba'nın sarsılmasıyla beraber korkuyla gözlerimi açtım. Sıçramamla beraber Pamira abla endişeyle bana baktı.

Pamira "tatlım iyi misin ?"

"İyiyim araba birden sarsılınca"

Pamira "ah tatlım kusuruma bakma uyuduğunu bilmiyordum yola dalmışım'da"

Kafamı iki yana sallayıp "sorun değil" der gibi baktım.

"Olabilir böyle şeyler kendini suçlamana gerek yok ne kadar kaldı"

Pamira "geldik bile"

Kafamı ön cam'a doğru çevirip baktım. Büyük bir villa vardı. Etraf yeşil ağaçlarla doluydu. Burası nedense bana huzur vermişti. Pamira ablayla beraber kemerlerinizi çıkarıp çantamızı aldıktan sonra araba'dan inip kapı'yı kapattık.

"Burası sebepsiz huzur veriyor acaba evin içi nasıl çok merak ediyorum"

Pamira yüzüne ufak bir gülücük koyup ev'e baktı.

Pamira "burası hep huzur veriyor Ayda herkes nedenini bilmiyor adım sesleri duyuyorum birazdan gelicekler"

Ve bir kaç saniye sonra kapı açılmıştı. Kaşlarımı çatıp Pamira abla'ya baktım.

"Bir gün beni korkudan öldüreceksin"

Pamira "merak etme 20 yaşından sonra sende bizim gibi olucaksın"

"Ama ben vampir olucam hemde vampirler'in en güçlü türünden"

Alas "hanımlar hoş geldiniz geldiğinize sevindim gelmeyeceğinizi sandım ama-"

Ayda "yanılmışsınız efendim"

Alaz bey'in dudakları iki yana kıvrılmıştı ve bembeyaz dişleri ortaya çıkmıştı. Gamzelerine, inci gibi parlayan dişlerine ve gülüşüne hayran kalmıştım. İçimden acaba dişler lens mi ? Diye geçirdim.

Alas "hayır küçük kız dişler orjinal"

Deyince yerin dibine girmeyi istemiştim. Herkes kahkahayla atmıştı ve bende dayanamayıp güldüm.

"Pardon efendim kurt adam olduğunuzu unutmuşum yoksa asla kafamdan öyle bir şey geçirmezdim"

Alas "seni sevdim Ayda tam benim kafamsın ve ayrıca lütfen bana efendim deme bize korkudan saygı duyulmasından nefret ederiz ve efendim kelimesini sevmeyiz bana Alas diyebilirsin için rahat etmezse abi yada kafandan ne geçerse onu de"

"Peki Alas abi sana abi derim"

Alas "neyse çok konuştuk hanımlar dışarıda daha fazla donmayın lütfen buyurun içeriye geçin"

Hep beraber birlikte içeriye geçtik. Ev'in tasarımı çok güzeldi buraya bayılmıştım. Alas abi bize dönüp sıcak bir tebessümle elini masaya doğru uzatarak işaret etti.

Alas "buyrun acıkmışsınızdır uzun bir yoldan geldiniz ve aç gelmişsinizdir sizi bekletmek istemiyorum"

Deyince gülümseyerek kafamızı sallayıp masaya oturduk. Herkes masaya oturdu ve hep beraber yemek yemeye başladık.

Alas "o gün beni kurtardığın için teşekkür ederim Ayda bir başkası olsa kurtlar'dan korktuğu için yanına yaklaşıp bakmazdı"

"Bence insanlar biraz abartıyorlar yaralı bir kurt kimseye zarar veremez biraz mantıksız düşünüyorlar"

Pamira "nasıl tanıştınız efendim çok merak ediyorum"

Alas "bir kurtla kavga etmiştik ve bende sonuç olarak yaralandım sonra dayanamadım ve bilincimi kaybetmiştim gözlerimi açtığımda hala orman'da olduğumu gördüm o sırada Ayda geldi beni görünce tüylerimi okşadı sevdi benim yaralı olduğumu görünce kucağına aldı yakında bir ev görünce oraya bıraktı beni sonra eşim beni alıp tedavi etti tabi Ayda'nın garibine gitmesin diye onu eve gitmeye ikna etti"