BENİM BABAM BİR VAMPİR

14. BÖLÜM

Aytun'dan...

Onur Ayda'yı kucağında tutuyordu. Hemen odadan çıkıp büyük bir hızla koşarak evden çıkıp Onur'un yanına gittim. Ayda şaşkınlıkla daha ne olduğunu bile çözemiyordu. Gözleri kocaman açık bir şekilde Onura  bakıyordu. Telaşlı bir şekilde Ayda'yı alacaktım ki Onur geri çekildi.

Onur "Yaraları kanıyor pansuman yapılması gerekiyor eğer kucağına alırsan yaraları sızlar"

Haklıydı. Ayda'nın birden kafası aşağı doğru düşüp gözleri kapanınca Onur bağırmaya başladı.

Onur "AYDAAA!"

Herkes başımıza toplanmıştı. Hemen Ayda'yı kucağıma aldım.  Ayda'nın inleme sesini duyunca canının yandığını anlamıştım. Ellerimi yarasının olmadığı yerlere koydum ve dikkatli bir şekilde Ayda'yı eski odasına götürdüm. Onu yüz üstü yatağa bıraktım. Alas gelip Ayda'nın üzerinde ki atleti makasla kesip sargı bezlerini açtı ve pansumanını yapmaya başladı. Pamirada yeni serum şişesini duvarda ki çiviye astı. Kolunu pamukla temizledikten sonra iğneyi batırınca Ayda çığlık atmıştı.

Onur "HOOPP YAVAŞ BİRAZ DİKKATLİ YAP İŞİNİ CANINI YAKMADAN YAP!"

Ayda'nın yanına gidip yatağın kenarına çöktüm ve saçlarını okşamaya başladım. Gözlerinden akan yaşlar tüm yüzünü ıslatmıştı. Gözleri kapalıydı. Bir elimle saçını okşarken diğer elimle gözyaşlarını silip elini tuttum. Elimi sıkıca tutacakken inledi.

"Şşşttt birtanem kendini zorlama geçicek bak korkma ben buradayım"

Alas pansumanını bitirdikten sargı beziyle sardı. Onur kapıda gözleri dolu bir şekilde Ayda'nın bedenine bakıyordu. Onu gördüğümü görmüş olacak ki kaşlarını çattı ve eski haline döndü. Alas yanıma gelip elini omzuma atınca bakışlarım ona döndü.

"Kızım ne zaman rahat edicek lan başına gelmeyen kalmadı!"

Alas "Sakin ol Aytun 3 ay'a kalmaz iyileşicek"

"Nasıl dayanacak lan benim Aydam bir şey yapın canı acımasın"

Sesim titreyerek çıkmıştı.

Alas "Bazı şeyleri kazanmak için her şey'e katlanmak gerekir Ayda'da şifayı kazanmak için acıya katlanıcak emin ol bana 1 hafta sonra ağrıya alışacak ve bunu kolayca atlatıcak"

Kafamı onaylar anlamda salladım. Alas Onura dönüp baktı sonra kafasını bana çevirdi.

Alas "Aşk gerçekten çok güçlü bir şey Aytun dünyanın en güçlü adamını bile deviriyor onu bugün öyle görünce gerçekten Ayda'yı sevdiğini anladım."

Kıskançlıkla gözlerimi devirdim.

"Bu beni ilgilendirmez benim kızımı kimse sevemez"

Alas "Sen öyle dersin ama o çoktan mühürlenmiş Kurt adetlerini hafife alma Aytun kızında elbet ona bir gün aşık olacaktır sen ne dersen de bu hiç değişmeyecek"

"Off başımıza kızıma aşık takıntılı bir köpek kurdu gelmediği kalmıştı"

Alas'ın ağzı kulaklarına varmıştı.

Alas "Demek kızını kıskandın ha"

Deyip kahkaha atmaya başladı. Gözlerimi devirip geri dönüp kızımın saçlarını okşamaya devam ettim.

"Benim kızım değil mi? Neden onu kıskanmamı garipsiyorsun anlamıyorum"

Alas "Ah be Aytun seni ilk defa kıskanırken görüyorum daha önce de Onuru ilk defa yalvarırken gördüm ve garip olan şey şu ki sizi bu hale getiren Ayda"

Deyip kahkaha atmaya başladı. Bende gülmemi engelleyemedim.

"Aydam, o öyle bir kız ki bütün dünyayı ayağına bile getirecek bir kız Ayda'nın gücü çok farklı babasına çekmiş prenses"

Alas "Aynı oğlum doktor diye hava atan dedikoducu mahalle kadını Şükriye'ye dönüştün iyice"

Alas'ın dediğiyle yüzümü buruşturdum.

"Alas ne saçmalıyorsun am*na koyim"

Alas "Neyse şu delikanlıyı Aydayla baş başa bırakalım çocuk biraz dursun yanında bizde senle kehanetler konuşalım"

"Ölürümde onu kızımla baş başa bırakmam"

Alas "Seni ensenden tutup sürüklememi istemiyorsan yürü bence Aytun"

Oflayıp çöktüğüm yerden kalkıp kızımı uyandırmamaya çalışarak saçlarına öpücük kondurdum. Odada Onur ve Ayda'yı yalnız bırakıp salona indik.

Ayda'dan...

Vücudumda inanılmaz ağrı vardı. Babamla Alas abi uyuduğumu sanıp rahat rahat konuşuyorlardı ben ise onları çaktırmadan dinliyordum. Babam'ın saçlarıma öpücük kondurduğunu hissedince tebessüm etmemek için kendimi zor tutmuştum. Kapının kapanma sesi gelince adım seslerini işittim. Rolümü oynamaya devam ediyordum. Burnuma lavanta kokusu gelmişti. B-bu çok güzel bir koku, insanı çok rahatlatan bir kokuydu. Çaktırmadan kokuyu daha çok içime çekmeye çalıştım. Bu koku bana bütün acılarımı ve ağrılarımı unutturmustu.

Onur "Ne güzel rol yapıyorsun sen öyle"

Yakalandığımı anlayınca gözlerimi açtım. Odada bir tek ben ve orada vardı.

"S-sen nereden anladım"

Onur "Babanla Alas konuşurken gülmemek için kendini zor tuttuğunda anladım"

"Senin gözündende hiç bir şey kaçmıyor"

Onur "Öyledir biraz"

Yatağının kenarına gelip diz çöktü ve saçlarımı okşamaya başladı. Gözlerim gözlerine kilitlenmişti. Ne yapıyordu bu adam neden kalbim böyle ölecekmişim gibi atıyor? Kokusu neden yaralarıma iyi geliyor? Ela gözlerine bakınca benim kalbime bir şey oluyor.

Onur "Niye gözlerime daldım"

"Sende bir şey mi var? Gözlerine bakınca benim kalbim niye duracak gibi yada kokun, kokunu içine çekince bütün ağrılarım geçiyor sanki bana büyü yaptın"

Yüzünde bir tebessüm oluştu.

Onur "Büyü değil bunun adı mühürde değil aslında bunun adı aşk Ayda aşk"

"Aşk mı?"

Onur "Evet aşk"

Ses tonu beni gözlerinin derinliklerine gömmüştü...

Son...