The Boy Nextdoor (Chapter 17)

52 4 0
                                    


Zawgyi


"အလုပ္ဆင္းၿပီလား?"


ကၽြန္မလက္ႏွစ္ဖက္ကိုပြတ္ရင္း သတင္းစာတန္းဆီကို အေျပးေလးသြားမိေတာ့ သတင္းစာေရာင္းသည့္ဦးေလးႀကီးက သြားတြင္ကပ္ေနသည့္ဂ်ဴးျမစ္ဖတ္ပင္ျမင္ရေအာင္ ျပဳံးျပရင္း ႏႈတ္ဆက္သည္။


"ဦးေလးႀကီး entertainment သတင္းစာတစ္ေစာင္..."


"ၿပီးေတာ့ ခဲျခစ္မဲအေစာင္ႏွစ္ဆယ္ ဟုတ္တယ္မွတ္လား? ဒီမွာ အားလုံးအဆင္သင့္ျပင္ထားတယ္"


တစ္ကိုယ္လုံးအေအးဓါတ္မ်ားျဖင့္အိမ္ထဲဝင္ေတာ့ အခန္းထဲတြင္ စားေသာက္ဆိုင္မ်ားတြင္သုံးေလ့ရွိသည့္ အဝါေရာင္မီးလုံးထြန္းထား၏။ အေဖက တစ္ဖက္ရွိခုံတြင္သတင္းစာထိုင္ဖတ္ေနၿပီး ကၽြန္မအတြက္ခ်န္ထားသည့္ထမင္းဟင္းတို႔ကို အိုးဖုံးေလးျဖင့္ဖုံးထားေပးသည္.. အခုေနစားရင္ေတာင္ ေႏြးေႏြးေလးျဖစ္ေနအုံးမည္ထင္သည္။


"ေရွာင္ခ်န္ခုနေလးကတင္ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တယ္.. သမီးဖုန္းမကိုင္ျပန္ဘူးတဲ့ သူစိတ္ပူေနတယ္"


အေမက ကၽြန္မျပန္လာသံၾကားၾကားခ်င္း စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ပုံျဖင့္ အေျပးအလႊားလာေျပာသည့္ပုံမွာ မသိလၽွင္ ေျမးဝကစ္ေလးရၿပီဆိုသည့္အတိုင္း။


"ဟုတ္.. ခုနကရထားထဲမွာမို႔ လိုင္းမမိလို႔"


ကၽြန္မထိုင္လိုက္ၿပီး ထမင္းဟင္းမ်ားကို ပန္းကန္ထဲထည့္ကာ တစ္ဖက္ကစားရင္း အားေနေသာလက္တစ္ဖက္က အကၤ်ီအိတ္ထဲႏွိုက္ကာ ခဲျခစ္မဲမ်ားကိုျခစ္ေနမိသည္။


အေမက ေဘးတြင္ပြစိပြစိျဖင့္ "နင့္မွာလဲႏွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ ပါးစပ္ကေတာ့ ဟုတ္ကဲ့ဟုတ္ကဲ့နဲ႔... အခုတစ္ေခါက္ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာေလးသူမ်ားကို အဖက္ေလးဘာေလးလုပ္အုံး.. " အေဖက အေမ့ပါးစပ္ကိုအုပ္လိုက္ရင္း "စကားမေျပာပါနဲ႔ကြာ စားပါေစအုံးလား"

The Boy NextdoorWhere stories live. Discover now