Oturduğum sandalyede tüm gece içerisinde binlerce kez yaptığım gibi biraz daha gerinmiş ve ardından parmaklarımı hızla önümdeki açık dizüstü bilgisayarımın klavyesinde gezdirmeye devam etmiştim. Dönem ortasında istenen ödevlerden birini tamamlamaya çalışıyordum ancak bana sorarsanız, aklım kesinlikle bambaşka yerlerdeydi.
Özellikle ismi Kim Taehyung -ve diğer adıyla BJ Vante- olan birinde.
Benden onu artık izlemememi, hatta kestane bile yollamamamı istemişti. Fakat geriye dönüp baktığımda pek de fena sayılmazdı çıkardığım iş; aramız tıpkı önceki gibi hiç tanışmamışız gibiydi ve onun gizli kimliğini bildiğimi herhangi birine çaktırdığımı düşünmüyordum.
Artık tekrar eskisi gibi sıradan bir izleyicisi olarak geri dönsem, bir şey der miydi acaba? Zaten okula onu tanımıyormuş gibi davranırdım, insanların onun yayınını izlediğimi bildiğini de sanmıyordum ayrıca.
Aman ya, yorum falan atmazdım, biterdi işte.
Derince bir iç çekip masada duran büyük bardaktaki soğuk çaydan bir yudum alırken parmaklarım istemsizce sitesine girmek için fareyi hareket ettirmeye başlamıştı bile. Saniyeler içinde açtığım sayfada koca bir bildiri yazısını görünce boğazımdan akıp giden soğuk çay az daha burnumdan geliyordu.
Çünkü ekrandaki bildiride BJ Vante'nin yayına ara vereceği yazıyordu, hatta şu şekildeydi:
'Herkese merhaba. Ben BJ Vante. Kişisel nedenlerden dolayı yayınıma bir haftalığına ara veriyorum. Kendinize iyi bakın.'
Şaka mıydı bu?
Dudaklarım şaşkınlıkla aralanırken yüzüm çoktan asılmış, moralim ise altüst olmuştu. Onun yayına ilk defa bu kadar uzun bir ara verdiğine şahit oluyordum ve durum beni bu ister istemez huzursuz etmişti.
Acaba bir şey mi olmuştu?
Yorumlara göz gezdirdiğimde binbir çeşit insanı görmek beni şaşırtmadı. Bazıları iyi dileklerini yolluyorken bazıları küfür bile etmişti. Hakaret içeren yorumlara istemsizce kaşlarımı çatmıştım ancak onları eski haline getiren şey telefonuma gelen mesaj sesi olmuştu.
Mesaj Kim Taehyung'tan gelmişti.
Kalbim ani bir hızla atmaya başlarken kendimi telkin etmeye çalıştım. Bu yalnızca bir mesajdı, hatta muhtemelen tişörtümle alakalı bir mesajdı.
Kim Taehyung:
Hey
Yarın okula geliyorsun değil mi?
Çalıştığın kafede buluşalım
Tişörtünü geri vereceğim
Demiştim size.
Fakat bir faydası etmiyordu işte. Yalnızca bir tişört sayesinde bana mesaj atıyor olduğu gerçeğini bilsem dahi heyecanlanmadan edemiyor, onun benimle en ufak dahi olsa bir muhabbete dahil olduğunu bilmek, beni adeta mutluluktan havalara uçuruyordu.
Ve gelen mesajı atlatıp az da olsa sakinleştiğimde asıl gerçek kafama dank etmişti. Benimle çalıştığım kafede buluşmak istiyordu. Kafede, okul dışında yani.
Bu demek oluyordu ki, sikeyim, randevu gibi bir şeye mi çıkacaktık?
Aklıma düşen düşünceden sonra heyecandan ötürü dün gece gözlerimi bir kez olsun kapatamamış, okula uykusuz bir halde gelsem de tüm gün okulun bitmesini heyecanla beklemiştim. O muhtemelen yarın çalıştığımı zannediyordu fakat hayır, beraber baş başa bir şekilde oturacak ve bir şeyler içecektik muhtemelen.
İçimin kıpır kıpır olmasını engelleyememiştim.
Bu yüzdendir ki okula olduğumdan daha bakımlı bir şekilde gelmiş, hafif de olsa saçlarıma güzel bir şekil vererek giymeye kıyamadığım gömleklerimden birini geçirmiştim üzerime. Okulda az da olsa bana şaşkınca çevrilen bakışların farkında olmak bana özgüven verse de hiçbirinin hakkımdaki düşüncesi benim için önemli değildi.
