unicode
Present~~
US ကနာမည်ကြီး 5star hotel တခုရဲ့ အခန်းလေးတခန်းထဲမှာတော့ အိပ်မောကျနေတဲ့ လူတယောက် ။
တီး တီး တီး ...
ဆူညံစွာ ထမြည်လာတဲ့ ဖုန်း နဲ့ မျက်လုံးတောင်မဖွင့်နိုင်သေးတဲ့လူသား ။
"Hello ကျိုးချန်ပြောနေပါတယ်ဗျ"
"ဟျောင့် အိပ်ချင်မူးတူးအသံနဲ့ကွာ နေကမင်းဖင်ထဲ၀င်တော့မယ် မထသေးဘူးလား"
ဟင် ဒီ ဒီအသံ က
"ရှောင် ...ရှောင်ကျန့် မင်း...မင်းလား တကယ် မင်းလား "
"အေး မင်းအဖေငါဘဲ"
ကြားရတဲ့အသံအရဆို အရင်ရှောင်ကျန့် ပြန်လာပြီထင်ပါရဲ့ ။
"ဟာ မင်း မင်းတကယ် မင်း ကဘယ် ဘယ်လို "
အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့ နဲ့ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူ ဒီမလာခင် အထိ ဆေးရုံ က ကုတင်ပေါ်မှာလျောင်းနေခဲ့တဲ့ သူ့ သူငယ်ချင်းလေးက ဘယ် ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ....
"အင် ငါ ငါ ပြန်လာပြီ ကျိုးချန် "
"၀မ်းသာတယ် ငါတကယ်၀မ်းသာတယ်ကွာ ဘယ် ဘယ်တုန်းက သတိပြန်ရလာတာလဲ ဟမ် "
" တပတ်လောက်တော့ရှိပြီ လာမလား ဆိုပြီးစောင့်နေခဲ့တာ ဟိုကောင်တွေပေါ်လာပေမဲ့ နေနိုင်လွန်းတဲ့မင်းက ပစ်ထားတော့ မနေနိုင်တဲ့ ငါကဘဲ အရင် ခေါ်ရတာပေါ့ "
"ဟာ မဟုတ်ရပါဘူးကွာ ငါ ငါတကယ်မသိလို့ ... ငါ project ကိစ္စနဲ့ ရှုပ်နေတာနဲ့ ဟိုကောင်တွေနဲ့လဲ အဆက်သွယ်မလုပ်ဖြစ်လို့လေ ငါမဆက်သွယ်လဲ ဒီလိုအရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စကိုတော့ လှမ်းအသိပေးသင့်တယ်ကွာ"
စကား ကို အဆက် အစပ် မရှိဘဲ တောင်ရောက် မြောက်ရောက် ပြောနေတဲ့ ကျိုးချန် ။
" စတာပါကွာ ငါမပြောခိုင်းတာ မင်းကို စပရိုက် တိုက်ချင်လို့ "
တကယ်ကို ၀မ်းသာလုံးဆို့ပြီး ပြောစရာတွေ ပျောက်ရှနေခဲ့တယ် ။
"ဒါနဲ့ ငါ့ကိုယ်စား companyကို စောင့်ရှောက် ပေးလို့ ကျေးဇူး ကျိုးချန်"
" ပြော ရမဲ့ လူတွေလားကွာ မင်းကလဲ"
"ဒါနဲ့ မင်းဘယ်တော့ပြန်လာမလဲ"
ESTÁS LEYENDO
How am I supposed to live without you
Fanficunicode ဘ၀ကခါးတယ် ကံကြမ္မာကရက်စက်တယ်ဆိုတဲ့ စကားကို ကျတော် အကြွင်းမဲ့ ယုံလိုက်ပြီကိုကိုရာ zawgyi ဘ၀ကခါးတယ္ ကံၾကမၼာကရက္စက္တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို က်ေတာ္ အႂကြင္းမဲ့ ယုံလိုက္ၿပီကိုကိုရာ #zsww #zhanyi
