Kiss Me, Cole (Part 1) [IN EDITING ]

Cole (13)

"O, bakit hindi ka na sumasagot diyan?! Torpe ka nga yata talaga, eh!"

Nagtataka kong tiningnan ang pangalan nang tumatawag sa akin. 'Kiska' naman ang nasa display so it really is Orianna on the other end of this call. I don't understand why she is so angry. With the tone of her voice and the way she breathes over the phone, the little woman is definitely furious.

Hindi siya halos makapagsalita ng maayos kaya hindi ko rin masyadong maintindihan ang mga pinagsasabi niya. All I hear is her cursing me and some unidentified crunching and screeching on her end.

Napabuntong-hininga ako. "Orianna," dahan-dahan kong tawag sa pangalan. "Breathe, baby. You're speaking too fastand I can't understand what you're saying."

Agad naman siyang huminto at humugot ng malalim na hininga. "I am hurt," anunsyo niya.

I was taken aback by that and started with the rapid-fire questions in a clipped tone. "Are you bleeding? Where?" My mind went through a mental list of emergency procedures to stop the bleeding of particular parts of the body. "What hurt you?" dagdag ko. The weapon matters in fixing a wound.

"Bleeding? Anong pinagsasabi mo diyan?"

"You said you're hurt."

"Oo pero hindi ako nasugatan o kung ano pa man. You're not listening!"

Napapa-angat ang mga kilay ko sa aking mga naririnig. I'm sure I would have heard it if she mentioned what hurt her. "So, what hurt you?" pasensiyoso kong tanong.

"Not what, who!"

"Alright." Nagpatianod naman ako. "Who hurt you, kiska?"

"You!" himutok niya. She managed to pack a world of hurt in that single word. I could imagine her little lips pounting and cute nose wrinkling while saying that.

"How did I manage to do that when I'm not anywhere near you?" May ngiti nang naglalaro sa aking mga labi. Knowing that she does not need immediate medical attention makes me breath easier.

"Pinadalhan mo ng snacks si Hazel! Pringles at Doritos. May mga chocolates pa!" The venom in her voice is unmistakable. "Bakit sa akin wala kang binibigay? Kahit balat ng candy wala! Napapakain ka ba ng ganda n'un, ha?"

Hindi ko alam ang pinagsasabi niya pero hindi ko mapigilang huwag tumawa at narinig niya 'yon. She hissed at me.

"Sige, tumawa ka lang diyan. Uubusin ko 'tong lahat para wala nang matira sa Ann mong hayop ka!" The unidentified crunching started again. Doon ko na na-realize na ang tunog na iyon ay mula sa kinakain niya. "At bakit Ann ang tawag mo d'un eh ayaw nga niya ng pangalang 'yon? Tapos ako na nagpapatawag ng 'Anna' kung anu-anong pangalan ang ginagamit mo. Bwisit ka!"

Napatukod na ang isa kong braso sa pinto ng locker na kaharap ko. Naipatong ko roon ang noo ko at napahalakhak na. Mabuti na lang at ako lang mag-isa ngayon sa locker room namin. Napagkamalan na sana akong nababaliw ng ibang tao kapag nakikita nila ako ngayon. Ang higpit nang kapit ko sa cellphone ko habang naririnig kong ngumunguya si Orianna habang kung ano-ano na ang tinatawag sa akin. Naluluha na ako sa katatawa.

"Orie, you need air. Breathe," ani ko nang makarecover na ako enough para makapagsalita ng maayos.  She was eating and keeping up with her character assassination. Halos wala nang gap sa mga pangungusap niya.

"Tse!"

"Kiska, wala akong pinadalhan ng snacks lalo na 'yang si Hazel na sinasabi mo."

"Sinungaling!" hiyaw niya at nabutas yata ang eardrum ko sa lakas niyon. "Ako pang lolokohin mo eh ang laki-laki ng pangalan mo rito. 'From Cole' daw, oh. Sino ba ang hinayupak na Cole na 'to na may gusto sa roommate ko? Eh, 'di ba ikaw lang?"