Kiss Me, Cole (Part 1) [IN EDITING ]

Cole (29)

A/N: Sino ang  good girl, my dear readers? <insert very beautiful and very tired eyes here>

Ang warning nito, continuation lang mula sa kahapon. Continuation lang din naman po ito, eh  ^_^ And also the translations, nasa dulo lang din ulit.

==========

The excitement in Orianna's eyes solidified an inch of prime Hell real estate for me. Sa mga ngiti ng babaeng ito talaga ako babagsak. Lihim akong napabuntonghininga. Giving in to my fate.

"Sure ka?" nakangiti niya pang tanong na nang-aasar pa.

Napasimangot na ako. "Dali na bago pa magbago ang isip ko."

Nataranta siya at mas lalo pang lumapit. It has to be part of her magic to be able to do that when there is no more space.

I instinctively leaned further back into my arms and breathed in oxygen through my mouth. Sa lapit niyang ito, naaamoy ko na siya. With how I'm feeling right now, that's not a good idea.

Hindi niya nagustuhan ang pag-atras ko at bahagya pang tumalim ang tingin sa akin. "Sandali lang, ha. Lumalayo ka naman, eh," akusa niya. "Ang tangkad mo kaya. Hindi kita abot!"

Hindi ako gumalaw at tinaasan lang siya ng kilay. "Hindi ako yuyuko at hahalik sa'yo if that's what you're asking."

Napaawang ang mga labi niya. "Wow, kuya," nasapo pa ng dalawang palad ang puso at ma-dramang idinagdag, "Overwhelmed ako sa sobrang gentleman mo. Oh, no, my heart!"

Napabunghalit na ako ng tawa at napaayos ng upo ulit. "Idiot baby."

Umingos siya. "Gusto ko lang namang humalik. Bakit mo ako pinagsasalitaan ng masama?"

Tawa lang ang naitugon ko at maya-maya ay napapangiti na rin siya. Kung pinatulan ko pala ang pagpapanggap niyang nasaktan, nauto na naman sana ako.

Maingat niyang inilapat ang dalawang palad sa didbdib ko at inilapit pa ang mukha sa akin. Huminto siya ilang pulgada na lang ang pagitan at tinitigan ako nang maigi.

Ang lakas nang kabog ng dibdib ko pero pinilit ko iyong huwag ipahalata. Ramdam na ramdam ko ang malamig na pawis na dumudulas sa likod ko at sa gilid ng aking mukha.

Why is she taking so damn long? She really wants me to go insane. There's no other reason for her to do this but that.

"Wanna start anytime in this era?" hindi ko na mapigilang sambitin.

Inirapan niya ako. "Atat? May flight?"

I rolled my eyes at her, faking nonchalance. "I don't have all day, Orianna. May laro pa ako mamaya. Kung talagang hahalik ka, humalik ka na. Ang dami mo pang seremonyas, eh. Ayaw mo naman yata talaga. Tara na nga lang."

At akmang tatayo na sana ako pero mabilis niya naman akong tinulak paupo.

"Wait, wait, wait," pigil niya. "Ito na, ito na. Kumapit ka diyan sa desk mo."

Tinaasan ko siya ulit ng kilay. "Kanina pa ako nakahawak."

Agad naman siyang napasulyap sa mga kamay kong nakakapit sa magkabilang side ng desk. "Ay, oo nga pala," at humagikgik pa. "Higpitan mo na lang ang kapit. Baka hawakan mo ako, eh. Ako lang ang hahawak."

"Believe me, sa inaakto mo ngayon, I have no desire to touch you."

Liar, liar, seats on fire. The cheeky, sneaky, little demon in my head taunted.

"Basta, ha, huwag kang gagalaw," muli niyang bilin. Itinaas pa ang isang daliri at winagayway. "Ako lang ang hahawak."

"Oo na," I snapped, irritated. "Bilis na kasi. May laro pa—"