Wolfstar// Çapulcular

21

Marlene gittikten sonra Sirius bir süre daha koltukta oturdu. Odaya çıkmak ve Remus'a bakmak şimdi ona zor geliyordu. Aslında hiçbir şey yoktu ama garip hissediyordu.

Kafasını erkekler yatakhanesinin kapısına çevirdiğinde orada yaslanmış kendisini izleyen bir çift kahverengi gözü fark etti.

"Neden orada dikiliyorsun?" diye sordu hemen. Biraz paniklemişti.

Remus sakince yerinden ayrılıp koltuğa doğru yürümeye başladı.

"Konuştuğunuzu gördüm. Ve dinlemiş gibi oldum sanırım."

Sirius ona bakıp gülümseyerek "Senden saklayacak bir şeyim yok." dedi. Anlatmaktan kurtulduğu içim, Remus kendisi gördüğü için mutluydu.

"Hayır dinlememeliydim. Ama geç kalınca gelmeni bekleyeyim dedim. Ben girerken siz konuşuyordunuz. Bölmek istemedim bu sefer de dinlemiş oldum."

"Sorun değil Aylak. Özel konuşma değildi. Yani herkesin önünde yapmazdık tabiki ama siz benim en yakınlarımsınız."

Remus gri gözlere bakıp gülümsedi. Böyle açık olması onu mutlu ediyordu.

"Çok geç oldu. Hadi uyuyalım artık." Sirius yerinden kıpırdamadan konuştu.

"Ona karşı artık bir şey hissetmiyor musun?" Remus onun söylediklerine aldırmadan sorusunu yöneltti.

"Ben ne düşünüyorsam söylerim Remus. Yalan söylemek ya da lafı dolandırmak bana göre değil. Marlene'e ne hissediyorsam söyledim."

Remus ayağa kalktı. Gülümsememek için kendini zor tutarken Sirius'un ceketinin etek kısmından azıcık bir yeri tutup çekiştirdi. Sirius hala koltukta oturuyordu.

"Kalk hadi, uyumamız lazım. Antrenmana gideceğiz. Gitmezsek James kafayı yer."

Sirius açık açık gülerek ayağa kalkıp Remus'un peşine takıldı. Yatakhaneye kadar Remus tuttuğu ucu bırakabilecek olsa bile yapmadı. Sonunda odaya girdiklerinde Sirius üstünü değiştirebilsin diye elini çeken Remus hemen yatağa girip oğlana arkasını döndü. Odanın diğer üyeleri uyanmasın diye Sirius'ta hızlıca giyinip Remus'u görebileceği şekilde yatağına girdi.