Anlaşma

-§3. Bölüm§-

Oy vermeyi ve satır arası yorumları unutmayın...;)

Keyifli okumalar 💕

∞

∞

∞

"Yardım? Ne yardımından bahsediyorsun sen?" sesim biraz yüksek çıkmıştı, ama yine de Aras'ın vereceği cevabı büyük bir merakla bekliyordum.

"Söyleyeceğim..." duraksadı, sonra dudaklarını yeniden aralayarak "..., ama şimdi değil" yüzünde büyük bi ciddilik vardı.

"Ne? Neden şimdi söylemeyecekmişsin acaba?" tereddütle çıkmıştı sesim. Vereceği cevabı merakla bekliyordum.

"Çünkü istemiyorum..." ne diyordu bu adam ya. "... Keyfimin kahyası değilsin ya" offf. Bu adamı anlamak gerçekten de çok zormuş.

"Sana yardım etmem için yapacağım şeyi bilmem gerekir. Öyle değil mi sence de?!" sakin ve kendimi tutarak konuşmuştum. Sinirlenmeye başlamıştım, ama yine de halim yoktu. Bu adamla kavga edemezdim herhalde. Çok geçmeden Araz ayağa kalktı.

"Benim işim var, gidiyorum" bu adam resmen şaka yapıyordu bana. Önce konuşmak istiyor, sonra ise hiç bir şey açıklamadan gidiyordu.

"Ya hiç bir şey söylemeden nereye gidiyorsun!?" bu sefer aşırı sinirlendiğim için biraz sert çıkışmıştım, ama o da sabrımı zorlamakta az değildi.

"Bana bir daha bağırmanı tavsiye etmem. İşim var! Gelince konuşacağız zaten" bu adamla uğraşmak bana göre değil. Buradan gitmek en iyisi, ama bunun için buradan kaçmak yerine ona söylemeliydim.

"Ben gitmek istiyorum! Hem de hemen" sakin ve hırslı bir şekilde çıkmıştı sesim.

"Hayır, akşam gelince konuşacağız dedim sana zaten. Ben gelinceye kadar da uslu dur, yoksa..." durdu ve bana yaklaşmaya başladı. Kulağıma eğilerek "vazgeçerim!" sırıtarak konuşmuştu. Sanki vazgeçerse, benim sonum olacak da...

Fazla geçmeden benden uzaklaştı ve kapıyı sert bir şekilde kapatarak evden çıktı. Bu adam resmen benimle oyun oynuyor, bana emir veriyordu. Onu bekleyip konuşmalı mıydım, yoksa buradan bir şekilde kaçmalı mıydım, bilmiyorum... Ne yaparsam yapayım mutlaka sebep olacağı şeyleri düşünmem gerekiyor.

Sofrayı düşünmeden odama çıktım. Kapıyı açıp içeri girdim. Odaya girer girmez Araz'ın bana koyduğu kıyafetler gözlerime çarptı. Acaba yıkanmalı mıydım?! Ben bile kendimden öğreniyordum. Fazla düşünmeden kiyafetleri alıp, yıkanmak için banyoya girdim.

Banyoda daha fazla kalmadan çıkmıştım. Aras'ın verdiği kiyafetleri giymiştim. Baya bol olmuşlardı. Yatağın üzerine geçip oturdum. Havluyla saçlarımı kurulamaya başladım. Banyo gerçekten de çok iyi gelmişti. Rahatlamıştım, ama şimdi ne yapacağımı düşünmeliydim...

Odamdan çıkarak aşağı yöneldim. Evde galiba hizmetçiler falan vardı, çünkü sofrayı toplamışlardı. Mutfakta birileri varmıdır diyip, mutfağa yöneldim. İçeri girdiğimde, dizden yukarı mini etek ve fazla dekolteli bir gömlek ile iş yapan bir kız gördüm. Gerçekten de bu kız ne giydiğini bilmiyor muydu?