Anlaşma

-§7. Bölüm§-

Yeniden selammmm :)
Nasılsınız?

Yeni bölüm ile karşınızdayım yine...

Oy vermeyi ve satır arası yorumları unutmayın lütfen canlaaaar ♥︎♥︎♥︎

Keyifli okumalar 🤍

∞

∞

∞

Artık 1 hafta geçmişti kazanın üzerinden. Eskisinden çok daha iyiydim.. Tabi bunun için Aras'a teşekkür borçluyum, ama yine de bunu kendi menfaati için yapmıştı beyefendi. İyilik niyetiyle değil ki,...

Odamda, yatağımda oturmuş kara kara düşünüyordum. Kapımın açılmasıyla gözlerim kapıdaki Aras'ı buldu, her zaman ki, gibi... Derin bir nefes aldım, sabır diler bir tavırla.

" Ya öküzlüğünü hala bırakmadın, dimi Aras? Kaç kere söyledim sana! Şu kapıyı çal, sonra gir.. Ya odamda giyiniyor olsaydım..? " sinirle ve kaşlarımı çatmış şekilde kızıyordum. Defalarca dememe rağmen, hep aynı, hep aynı!

" Daha iyi ya " göz kırparak, arsızca gülmüştü. Cidden gülmek bu adama ne kadar da yakışıyordu..

" Terbiyesiz " demiştim umursamaz şekilde. Yanıma gelmişti.

" Bu konu ile ilgili çok konuşmak istiyorsan, başka zaman bol bol konuşur, hallederiz, ama şimdi başka bir konu ile ilgili konuşmamız gerek " demişti ciddi ve sert bir tavırla. Aniden yüzündeki duygu değişmişti.

" Ne konusu? " diye soru sormuştum. Merak etmiştim...

" Anlaşmamız.. " dedi duygusuz bir tavırla.

" Anlamadım? " anlamayan gözlerle ona bakıyordum...

" Yarından itibaren şirkete gitmen gerek " dediği anda anlamıştım ne'den bahsettiğini. Doğru ya, er ya da geç bu işe başlayacaktım.

" Tamam, ama hiçbir şey tamam değil ki... " üzgün bir ses tonuyla.

" Her şey tamam, merak etme. Kıyafet, takı ve herşey hazır. Sen sadece söylediklerimizi yapacaksın, o kadar, tamam mı? " ayağa kalkmıştı ve ciddi bir şekilde sorusunu sormuştu. Ben hazır olduğuma emin miydim!

" Tamam, peki " çaresiz şekilde konuşmuştum. En yakınlarım beni ne hale getirmişti..!

" O zaman şimdi uyu. Sabah saat 05:00'da kalkman gerek. İş 07:00'da başlayacak " son cümlesini de söyledikten sonra gitmişti. Bende hemen ardından kapıyı kapatıp, kilitlemiştim. Sonra ise yatağa yönelip, kendimi yatağa attım. Kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

Gözlerimi açtığımda masmavi olan gökyüzünü görmüştüm sadece. Sonra başımı yerden kaldırdım ve oturur pozisyona geldim. Etrafıma bakınmaya başladım, sonra ise üzerimde ki, beyaz ve sade elbiseye. Ayağa kalktım hemen ve kafamda tek bir soru vardı; ben neredeyim?