Chapter Six: Closer

76 7 3
                                    

NAALIMPUNGATAN si Lily nang may marinig siyang mahihinang kalansing mula sa 'di kalayuann. Ilang minuto pa ang kailangan na antayin nang tuluyan na niyang maalala kuung nasaan siya ay saka siya napamulagat ng gising.

Agad siyang napabalikwas ng tayo, para lang bumagsak ulit sa sofa. Namamanhid kasi ang binti niya dahil sa matagal na pagkakaupo.

Akmang hihilutin n asana niya ang mga binti nang marinig si Renz.

"May problema ba?" tanong nito habang may hawak itong isang tray ng mga umuusok na pagkain.

Napatutok ang mata niya sa hawak nito imbes sa tanong na dapat niyang sagutin. Doon lang kasi niya na-realize na hidni pa nga pala siya nakakain ng tanghalian. Wala sa sariling napalunok siya.

"Lily."

Snapping her out of her thought ay nakita niya ang amuse na ngiti ng lalaking kaharap dahil sa reaksyon niya.

Naramdaman niya ang pagiinitt ng pisngi pero walang kahit na anong indikasyon ng pagkahiyang nararamdaman niya sa kanyang mukha.

Bago pa niya ito masagot ay marahan nitong inilapag ang hawak na tray sa may lamesa. Nabigla na lang siya sa sumunod na ginawa nito, lumapit ito sa kanya at lumuhod ang gamit ang isang tuhod sa harapan niya.

"Namamanhid ba?" tanong nito tukoy sa binti niya.

Hidni niya alam kung anogn sumapi sa kanya at tumango siya bilang pagsang-ayon. Ang katwiran ng isang bahagi ng isip niya na ito naman kasi ang may kasalanna kung bakit siya nagkaganito kaya ito din dapat ang gumawa ng paraan para maibsan 'tong nararamdaman niya.

Katulad na lang dati ay hindi niya agad naisip kung ano ang gagawin nito. Marahan nitong inabot ang isang binti niya saka tinanggal ang suot niyang close shoes.

Ipinatong nito 'yon sa sariling tuhod at marahang minasahe. Kung siguro ibang tao lang 'to baka hindi na niya napigilan na tadyakan kung sino man ang humawak sa kanya.

Pero hindi niya maipaliwanag kung bakit nga ba ganito ang reaksyo niya. Is it the way he carefully lift her legs? Or the how he gently massage it? Or maybe how his eyes soften whenever there eyes met?

Hindi niya talaga alam, naguguluhan siya. But all that inner turmoil that she's feeling can't be read on her face. Hindi niya alam kung bakit but she saw a sliht disappointment on his face.

Na para bang may inaasahan ito sa ginagawa nito, pero sandali lang'yon pakiramdam nga niya baka guni-guni lang. kasi nang muling magtaas ito ng tingin ay wala na siyang makitang kahit na anong negatibong emosyon 'don.

Ilang minuto sila sa ganoong katahimikan, wala rin siyang maramdaman na pagkaasiwa sa ginagawa nito. It was too comfortable, too natural, na parang iyon talaga ang purpose nito sa buhay niya.

That he have every right in the whole world to protect and take care of her.

Hindi niya alam kung bakit 'yon ang naiisip niya habang nakatingin siya dito. To think na hindi lang iisang beses na sinabi niya sa sarili niya kung paano nakakairita ang lalaking 'to sa harapan niya.

But for some reason ay may mga pagkakataon na katulad na lang kanina that he made her act out of her own character. Out of her own comfort zone.

Alam niyang hindi ito ang panahon na maramdaman niya ang ganitong emosyon especially on what us currently happening in her life right now.

But she can't get out of these delusions, o delusion nga ba ang matatawa niya sa iniisip niya o ano.

But she can't help it, he was actually tugging the strings in her heart a heart where she erected heavy walls to protect herself.

My Rebellious LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon