"က်န္႔ေကာကလည္း"
အမ်ိဳးမ်ိဳးဂ်ီေနၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္လုပ္ေနေသာ္လည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ေ႐ွာင္းက်န္႔အလိုလိုက္လို႔မျဖစ္ပါ။
ကိုယ္ခ်စ္ရသူရဲ႕အေမကိုမေန႔ကပဲ ဘယ္ကရမွန္းမသိတဲ့သတၱိေတြနဲ႔ေျပာခ်င္သာေျပာထားၿပီး ဒီေန႔အိမ္ထိလိုက္သြားပါကမ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္လြန္းေနၿပီ ။
"ဒီညအိမ္မွာပဲအိပ္သြား"
"တကယ္လား"
"အင္း ငါေရခ်ိဳးၿပီးညစာခ်က္လိုက္ဦးမယ္"
အေနာက္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေလးကိုမၾကည့္ေတာ့ပဲ
ေရခ်ိဳးရန္သာအေပၚထပ္ကိုတတ္လိုကိေတာ့သည္ ။
ထိုေကာင္ေလးကိုဘယ္လိုစိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္ၿပီး
ဘယ္လိုေခ်ာ့ရမလဲေ႐ွာင္းက်န္႔သိသည္ ။အဲ့လိုသိေအာင္လည္းေ႐ွာင္းက်န္႔တစ္ရိပ္ရိပ္ျကည့္ေနရသည္
အထိခ်စ္တာျဖစ္သည္ ။
အရင္လိုပဲညစာခ်က္ေနသည့္ က်န္႔ေကာေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ကာ ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္ျပံဳးေနမိဆဲ ၊
အႏီွလူသားကိုလည္းျမတ္ႏိုးသလို တစ္ခါမွမဆန္႔က်င္ဖူးတဲ့အထိမာမားကိုလည္း ခ်စ္ပါသည္ ။ခ်စ္ရေသာလူသားႏွစ္ေယာက္ကိုေရြးခ်ယ္ရမည္ဆိုလွ်င္.....။
"ေနဝင္တာအဲ့ေလာက္ေတာင္ၾကည့္ေကာင္းလား"
အိမ္ေ႐ွ႕ဝရံတာေလးမွာထိုင္ေနကာ ေပ်ာက္ကြယ္ခါစေနမင္းႀကီးကိုအခ်ိန္အတန္ၾကာၾကည့္ေနေသာ ဝမ္ရိေပၚေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေမးလိုက္ျခင္းပင္ ။
"မဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားမိတာ ေနဝင္တာနဲ႔အရာအားလံုးကအေမွာင္က်သြားတာကို"
"ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ"
"ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကလည္းမာမားမရိွရင္ အေမွာင္ထဲမွာလမ္းေပ်ာက္သြားမယ္ထင္တယ္"
သူသိတာေပါ့ ၊ဝမ္ရိေပၚဆိုတဲ့အႏီွေကာင္ေလးသူ႔မာမားကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တတ္လဲဆိုတာ ။
"မင္းအေမွာင္ထဲမွာလမ္းေပ်ာက္ေနရင္ ငါကမင္းတစ္ေယာက္ထဲအတြက္လမ္းျပေပးမယ့္ၾကယ္ေလး
ျဖစ္ေနမွာမို႔ အမ်ားႀကီးေတြမေတြးပါနဲ႔ဝမ္ရိေပၚ"
"က်န္႔ေကာကက်ြန္ေတာ့္ရဲ႕ၾကယ္ေလးေလ
ဝမ္ရိေပၚကိုအျမဲတမ္းလမ္းျပေပးမယ့္ၾကယ္ေလး"
YOU ARE READING
You Are Mine(completed)
Fanfiction"ေပါင္မုန္႔ပဲလား ဆရာေ႐ွာင္းကိုေရာစားလို႔မရဘူးလား" "ပန္းေရာင္းတာလား ဖြန္ေၾကာင္ေနတာလားဝမ္ရိေပၚ" ********* "ပေါင်မုန့်ပဲလား ဆရာရှောင်းကိုရောစားလို့မရဘူးလား" "ပန်းရောင်းတာလား ဖွန်ကြောင်နေတာလားဝမ်ရိပေါ်" Start -28/7/2021 End-11/12/2021
