Missing the Wildwaves [Province Series #01] ✓

01

Four in the afternoon when we arrived in Nueva Ecija, bawat bayan na nadadaanan namin ay kita ang mga taong may ngiti sa labi dahil sa labis na pagkasabik.

"A-Ate," my cousin said as soon as I entered their house, I immediately put the laptop down on the couch before lifting her up.

"Did you miss me?" I asked her before lightly squeezing her cheek.

Sunod-sunod naman siyang tumango. "Da--ddy!" She shouted when she saw her dad outside arranging our bags.

"Hello baby, wait lang po ayusin lang ito ni daddy," my tito Liam replied.

"Do you want to watch Dave and Ava?" I asked her again, of course she nodded.

I sat Aliza on the couch first so I could put a slipper on her, kinuha ko na din ang laptop ko bago siya akayin papunta sa kubo.

While walking, Aliza's slipper was removed so I bent down to put it on her again. "Ti--to," Aliza said, so I looked up at what she was calling.

Napakunot ang noo ko dahil sa taong tinawag ni Aliza na may ngiti sa labi habang kumakaway.

Why is he here, I mean why does Aliza call him 'tito'?

Our eyes met while his lips were smiling, I immediately rolled my eyes before looking away. Ghad! Ano ba iyan, bakit kasi ngumingiti.

"Aliza, do you want us to just watch inside the house?" I asked but the girl immediately shook her head.

Napatango na lang ako bago ulit siya akayin. "Hi," Ethan greeted me right when we entered the hut.

"Dito ka nakatira? Bakit... 'tito' tawag sayo ni Aliza?" I immediately asked.

"Dahil ako ang tito niya?" His sarcastic answer, again I rolled my eyes at him.

Why am I talking to this man?

Inopen ko kaagad ang laptop ko para makanood na si Aliza ng Dave and Ava. While Aliza was watching, I took my cellphone to do research about body functions.

"Whoa, you are studying body functions---"

"Shh! Shut up," pag-putol ko sa dapat na sasabihin niya.

"Rude. Hindi mo ba nagustuhan ang regalo ko noong birthday mo?" He asked before grinning.

Omyghad! I'm eighteen years old not seven. Sa tingin ba niya ay magugustuhan ko ang hello kitty mug? Even when I was a kid I didn’t like hello kitty.

"Whatever," this guy is annoying.

I remember the man's last name, 'Rivera' that's also the middle name of Aliza's mommy. Is that why Aliza calls Ethan 'tito' because her mommy and Ethan are siblings? Why did I just notice now?

"Lahari, hapon na pumasok na kayo dito," tito Liam shouted.

I looked at Aliza who was staring at where her daddy was. "Pasok na daw tayo." Saad ko, tumango naman siya kaya sinara ko muna ang laptop.

"Aliza, do you want tito to carry you?" Malambing na sabi ni Ethan sa pamangkin, tumango naman ang bata kaya agad niya itong kinarga. I just followed them while carrying the laptop.

Why only now have I seen the man, while we always come here? I asked myself.

"Para kayong isang pamilya," tita Lia said with a smile on her face, agad akong napalayo kila Ethan dahil sa sinabi ni tita.

Ethan turned to me before grinning, "pwede na po ba kami gumawa ng pamilya?" Sabi niya bago lumapit sa pwesto ko at walang pasabi na umakbay.

Dahil sa gulat ay hindi ako naka-kilos. "Jusko, mahabagin!" Aunt Ali muttered when she heard what her brother said.

"Ethan, babasagin ko iyang bungo mo!" Tito Liam hissed while looking sharply at Ethan.

"Calm down. I'm just kidding," Ethan said while having a crazy smile. "Sa susunod nalang," dagdag pa niya bago ibaba ang kamay na naka-akbay sakin.

"Ewan ko sayong lalaki ka, ngayon ka na nga lang pumayag na sama-samang i-celebrate ang fiesta niyo, ang lakas pa ng amats mo," saad ni tito habang umiiling.

Ngayon lang pumayag? Saan ba siya pumupunta kapag fiesta o kapag nag pupunta kami dito? Tumingin sakin si Ethan nang nakangiti, irap lang ang ganti ko bago umalis.

Exact seven ay pumunta ako sa sala para mag paalam kay tito na lalabas ako upang manood ng basketball sa plaza. "Gabi na Lahari, manatili ka nalang dito."

"Sige na, please." I beg.

"Kababae mong tao, lalabas ka ng mag-isa?"

Why not? Malaki na ako.

"Malaki naman na ako," pag dadahilan ko pa.

"Bahala ka sa buhay mo," pagsuko niya, the smile on my lips immediately disappeared when I heard what he said next. "Ethan, go with Lahari if it's okay."

"Sige po, kuya." Ethan agreed.

When I look at Ethan our eyes meet, tulad ng lagi kong ginagawa ay inirapan ko siya bago tumalikod upang mag tungo sa kwarto.

Nag ayos lang ako ng sarili bago mag palit ng damit. Nag t-shirt na ako ngayon, pero ang high waist na short ay hindi ko na muna pinalitan.

May pinto naman sa likod kaya doon na ako dumaan. I really don't want to be with Ethan.

Kanina pa ako nag lalakad pero hindi ko padin natatanaw iyong mga ilaw na nagmumula sa plaza. I thought the plaza was just nearby.

"Lahari!" Napakunot ang noo ko dahil sa narinig, agad kong nilingon ang pinanggalingan ng boses.

I thought I had escaped this man.

"What?" I replied with a raised eyebrow.

"Get in, the plaza is still a bit far." He said when he opened the door to the shot gun seat.

I immediately shook my head, "no need, I can do it. I have feet."

I don't want to lower my pride. I mentally said to myself.

"Okay, sabi mo, eh." Saad lang niya bago isara ang pinto ng kotse at simulang paandarin.

As I walked I gradually felt pain in my legs. 'Ayan, tumanggi kapa sa alok nang pogi kanina, ahh. Napapala mo, tsee!' Saad ng utak ko.

I saw a chair on the side so I stopped walking before sitting there. Hanep kasi na Ethan, hindi man lang ako pinilit na sumakay sa sasakyan niya!

I massage my leg for a moment before looking at my cellphone. Seven thirty-six p.m na pero hindi padin ako nakakarating sa plaza. Bakit kasi naisipan ko pa mag inarte kanina?

"Oh ano? Pagod na yarn?" Napataas ang tingin ko sa utot na nasa harap ko. Hindi padin talaga nagsasawa ang lalaki na ito sa pangungulit sakin.

"Hindi pa, umupo lang ako," of course I just told a lie.

"Okay, ayaw mo ba talagang sumabay sakin? Baka kasi pagdating mo nang plaza ay tapos na ang dapat na papanoodin mo." He said while grinning.

"Ang sabihin mo, gusto mo lang ako kaya hindi mo kayang iwan ako mag isa dito," taas kilay kong saad.

"Teka lang, kukuhanin ko lang sa sasakyan iyong jacket.  Buti pala handa ako sa malakas na hangin." Natatawang sabi niya.

Tanginang ito pinapahiya ako. Maganda naman ako, ahh. Maputi, makinis, matalino pa.

"Kidding, come on. Sumabay ka na kasi, malalagot pa ako kay kuya kapag may nangyari na hindi maganda sayo."

Napairap nalang ako bago ibaba ang sariling pride. Kung hindi lang masakit mga binti ko talagang hindi ako sasabay sa utot na ito.