Kahkahalar. Neşeli çığlıklar..
-SONSUZA DEK
Diye bağırıyorlar. Ardından neşeli kıkırtılar..
Birden sessizlik çöküyor. Susuyor kahkahalar, neşeli çığlıklar...
-HAYIRR!
Diye bağırıyorlar. Ardından acı haykırışlar..
-UNUTMA SONSUZA DEK
Diye bağırıyorla...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaybolmuş ruhlar, İncinmiş bedenler, Yok olan umutlar ve Kırılan milyonlarca kalp..
Hatırlatma: İki elimi de birbirine çarpıp -İşte böyle bizim hikayemizde. Sıra sizde
Dememle bu kez de Atlas hafifçe öksürüp konuşmaya başladı.
-..........
Alita'dan Devam:
-Beni alan bir kadındı. İsmi Solmazdı. Kendisi bir hayat kadınıydı
Diyip iğrenircesine yüzünü buruşturdu. Sanki aklına bir şeyler gelmiş gibiydi. Hızla kafasını iki yana sallayıp geri bize döndü.
-Eve kimin girip çıktığı belli değildi alayacağınız. Çocukluğumda o kadın tarafından baya hırpalandım.
Diyip tek eliyle saçını dağıttı. Bu konuyu konuşmak hiç hoşuna gitmiyordu demek. Hoş kimin hoşuna giderdi ki..
-O kadın öyle alçak biriydi ki gözümün önünde ilişkilere girerdi. Zamanında baya psikolojimi sikip attı anlayacağınız.
Diyip burukça gülümsedi. O dudaklarındaki acı tebessümü çok iyi bilirdim. Şimdi de canımdan bir parçanın dudaklarında bu gülümsemeyi görmek iyi hissettirmemişti.
Keşke normal çocuklar olabilseydik biz de..
-Onun yüzünden bir kadın görünce istemsizce geriliyorum. Fobi gibi bir şey oluşturdu bende
Bu duyduklarım içimi burkarken istemsizce zihnimden benden de korkup korkmadığı geçti.
Atlas sanki düşüncelerimi duymuş gibi gözlerini gözlerime çıkardı. Ardından da dudaklarına bu kez içten samimi bir gülüş ekledi.
-Bu dünyada sığındığım, sevdiğim tek kadınsın sen meleğim. Sakın yanlış düşünceler geçirme aklından.
Demesiyle içinde bir su serpilmişti resmen.
Can parçamın benden korkma düşüncesi berbattı.
Ben de dudaklarıma içten samimi olduğunu düşündüğüm bir tebessüm koydum.
-O kadının parasını asla kullanmayıp alın terimle para kazanıp harcadım senelerce. Zaten geçen gün de bu kadına daha fazla dayanamayıp otobüse atladığım gibi buraya geldim. Öylesine anlık gelen bir istekle binmiştim o otobüse. Ama yaptığım en iyi şeydi sanırım.
Kaderin bizi bir araya getirmesi artık bize acıdığından mı yoksa yeni planlarından dolayıymıydı bilmiyorum ama ben iyi tarafından bakmayı tercih ediyordum.
Yıllar sonra kardeşlerimi bulmam kesinlikle bir mucizeydi bana göre.
