Sadece sevmiştim...

7. Bölüm

Bölüm Şarkısı Cem Adrian Tek Kişilik Aşk

Sıkıcı süren bir ders sonucunda beynimin uyuştuğunu hissediyordum. Ders başladığından biri kafamı önümdeki sıraya gömmüş, uyumuştum. Tenefüs zili çaldığında gözlerimi azıcıkta olsa aralayabilmiştim. Başımı sıradan kaldırdığım Gizem'in gözleriyle karşılaşmıştım.   ''Hadi kalk uykucu.'' Kendime geldiğimde Erk ve Egemen'in sıranın üzerinde oturmuş bana baktığını gördüm. 

Egemen heyecanlı bir şekilde ''Aslı'ya meydan okumuşsun. Sanırım okul gazetesi için güzel bir haber.'' dedi. Okul gazetesi mi?  Bu okulun gazetesi mi vardı?

''Anlamadım? Okul gazetesi mi?'' dedim kaşlarımı çatarak.  

''Evet okul gazetesi. Başlığını bile buldum. Yeni kız güzel ve alımlı okulun popüler kızına kafa tuttu.'' deyip gülmeye başladı.  Erk'in gülmemek için dudaklarını birbirine bastırdığını görünce sinirli bir şekilde konuşmaya başladım. ''Tutma kendini Erk! Gül fark etmez. Ayrıca popüler olsa kaç yazar umurumda değil!'' dediğimde Gizem de yanımıza gelmiş onlarla birlikte  gülmeye başladı.  

''Gülmeyin beni de güldüreceksiniz.'' dediğimde kendimi tutamayıp gülmeye başladım. Can ise arka sırada oturmuş telefonuyla oynuyordu. Gözümün ona takıldığını fark etmiş olacak ki bakışlarını telefonundan kaldırıp benim gözlerimle buluşturdu. Bende hemen bakışlarımı kaçırıp bizimkilere bakarak gülmeye devam ettim. İtiraf etmeliyim Can'ın öyle yanında kimse olmadan oturması biraz kötü bir durumdu. Tek başına oturmasını istemediğim için hemen yanına gitmek için hareketlendim. Kolumu tutan bir el onun yanına gitmeme engel olmuştu çoktan. Bakışlarımı kolumu tutan elin sahibine çevirdiğimde 'gitme' diye fısıldadı.

''Yalnız kalması hoşuma gitmiyor Erk. Kimse yalnız olmak istemez. En azından birinin ona nasılsın demesi  gerek.'' dediğimde elinden kurtuldum. Gizem ve Egemen onaylamaz bakışlarla bana bakıyordu. Can'ın yanına gittiğimde bakışlarıyla bana bakıp telefonunu kurcalamaya geri döndü. 

''Nasılsın?'' dediğimde tekrar bana kısa bir bakış attı ve telefonuna geri döndü. 

''iyi misin?'' tekrar baktı ve telefonuna kaşlarını çatarak döndü.

Ukala! Hayır yani bir 'iyiyim' demek bu kadar mı zor?  ''İyiyim diyebilirdin ama gerek duymuyorsun sanırım. Gerçi bende kabahat!'' dedim ve gitmeye yeltendiğimde ''Dur!'' kelimesini ağzında geveledi.

''Ne var?'' dediğimde sırıtmaya başladı.

''Hiçbir şey. Sadece durup durmayacağını merak ettim.'' deyip sırıtmaya başladı. 

''Gerizekalı!'' dedim ve Erklerin yana gittiğimde Erk kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu.

Erk ''Sana gitmemeni söylediğimizi hatırlıyorum.'' dediğinde istemsizce ofladım.  ''Neden hep yalnız takıldığının sanırım anladım. Çünkü gerçekten ukala.'' 

''Ayrıca gıcık.'' dedi Gizem bana katılarak. Can gerçekten anlaması zor bi çocuktu. Neden her şeyi bu kadar kendinden uzaklaştırdığını anlayamıyordum. Dengesizin tekiydi. Fakat bazen gülüşünün içinde küçük bir çocuk saklı diye düşünmeden edemiyordum. 

''Egemen. Senden öğrenmem gereken bir şey var.'' Okul gazetesinde çalışıyorsa soracaklarımı bilme ihtimali vardı. ''Tabi yardımım dokunabilir belki.'' dediğinde bir kaç cümlenin bile yardımı olabilirdi. 

''Öncelikle Can'ın kardeşi Kağan kim?'' sorumu duyan Gizem afallamış şekilde bana baktı. Erk'in şaşkın gözlerini saymıyorum bile.