ÇEKİK

-Hifanın ağzından-

-Sen ,sen ne yapıyorsun burda sapık mısın ?

Şuan çok sinirliyim çünkü gözlerimi açtığım anda 1 çift çekik arşılaştım. Ne?! Çekik mi?! Şİmdi bunu düşünmenin sırası değil onunla yani artist ile aramızda sadece cm'ler varken uyanmıştım. Ne yapıyordu bu.

-Sapık mı ?

-Evet sapık ve ne yapıyordun sen hemen söyle yoksa hiç iyi olmaz.

-1.si sen bana asla sapık diyemezsin. 2.si ne çizdiğini merak etmiştim ödev için. 3.sü bu senin suşun her yerde uyuma o zaman dua et ki bendim seni başka biri görse daha kötü olabilirdi.

-Ne? 1.si ne çizdiğimi merak ediyorsan uyandırıp sorabilirdin dibime kadar gelmene gerek yok. 2.si ben istediğimi derim karışamassın. 3.süistediğim yerde uyurum ve senden kötüsü gelmez başıma tamam mı? Bir daha sakın ama sakın bana yaklaşma ödevini uzaktan yap. dedim.

Hemen bir kağıt aldım ve yazmaya başladım.

Edebiyayat Performans Ödevi

1.Sapık

Yazdım ve bunu ona gösterdim ya da gözüne soktum diyebilirim. Gözleri şaşkınlıkla büyürken bağırmaya başladı. Aynı anda kağıdı almaya çalışıyordu.

-Sen, sen ben sana demedimmi bana sapık diyemezsin diye.

-Demedim ki zaten. dedim ve sırıttım.

-Beni çıldırtmak mı istiyorsun ödeve yazmışsın ve bunu hocaya vereceksin saçmalama ve şunu bana ver. dedi.

-Asla vermem.

-Öyle mi hanımefendi bana güç kullandırtma. dedi.

-Ne? Sen mi o cılız kollarınla birde kullancakmış. Hemde bir kıza. hemen kağıda yazmaya başladım.

2.Kadınlara karşı kaba kuvvet kullanır. ve tekrar gösterdim

-Gerçekten beni çıldırtıyorsun sen benim kim olduğumu biliyor musun?

-Evet biliyorum sen Yiğit Saraçlısın ne olmuş karşında ağlamamı ya da her dediğini yapmamı  mı istiyorsun. O ödevi sen istesende istemesende değiştirmem. Sen Yiğit Saraçlı isen bende Hifa Atahan'ım . dedim.

-İstesemde istemesemde öylemi? Gel buraya o ödevi değistireceksin Hifa Atahan. derdemez üzerime doğru gelmeye başladı. Bende kağıdı yukarı kaldırdım ve kaçmaya başladım.

-Alabiliyorsan al sapıkların efendisi. Ne dedim ben ahh!! keşke bunu demeseydim. 

-Sapıkların efendisi ha??

Hızını artırırken bende geri geri gitmeye başladım ta ki kitaplık beni durdurana dek. Şuan bana sinirli sinirli bakıyordu ve kapana kısılmıştım.

-Ver şu kağıdı

-Çok beklersin. dedim ve güldüm.

Tam sağa dönüp kaçacakken sol kolunu kitaplığa koyarak bunu engelledi. Hızlıca soldan kaçacakken bu sefer sağ kolunu kitaplığa koyarak beni yine engelledi. Bu sefer o gülüyordu. Aklıma gelen tek fikir eğilip kollarının altından kaçmaktı. Yavaş yavaş aşağıya doğru çökerken beklemediğim bir şey yaptı. Aynı anda o da çökmeye başladı.

Şuan malesef benim aptallığım yüzünden çok yakındık ve o bana gözlerini dikerek bakıyordu. Hemen gözlerimi kaçırdım ve dua etmeye başladım. O anda kapı açıldı bizde hemen ayağa kalktık. Şoktaydım çünkü ilk defa bir erkekler bu kadar yakındım. Bu durumda olmamdan yararlanarak elimden kağıdı aldı. Kapıya baktığımda daha da şaşırdım çünkü Hazal ve Eymen bize şaşkınca bakıyorlardı. Eymen hemen konuşmaya başladı.