ÇEKİK

"Al Yanak"

Hifa'nın ağzından

Arabaya bindikten yaklaşık 15 dk sonra Eymenlerin evine varmıştık.Biz annemle eve doğru yürürken babamda arabayı park edip bize yetişmişti.Zili çaldığımızda kapıyı açan Selma Teyze olmuştu.

-Hoşgeldiniz buyurun lütfen içeri Hifacım sen elindekileri ver ben mutfağa koyup geleyim.dedi buraya gelirken tatlı almıştık.

-Yok Selma Teyzecim size zahmet olmasın siz geçin içeri ben mutfağa koyup gelirim.dedim

-Tamam o zaman kızım.dedi.
Onlar içeri geçtikten sonra bende hemen mutfağa doğru yol aldım.Mutfağa girdiğimde bir adet su içen Eymenle karşılaştım aslında şaşırmıştım çünkü onun ben gelince o kavgadan sonra evde olmayacağını düşünmüştüm sadece şaşıran ben olmadım beni görünce şaşıran Eymen yanlışlıkla tüm suyu üzerime püskürtmüştü.Ve öksürük krizine girmişti diyebilirim
-Şey Hifa kusura bakma.dedi
öksürerek

-Tamam tamam önemli değil sen iyi misin?dedim.Mutfakta birşey olduğunu anlayan Selma Teyze hemen yanımıza geldi.

-Kızım bu hal ne?Oğlum sen iyi misin?

-Önemli birşey değil Selma Teyzecim Eymen beni görünce şaşırmış olacakki yanlışlıkla tüm suyu üzerime püskürttü.dedim

-Şaşırmak mı?Ben bir şey düşünüyordum sen sessizce bir an gelince şey oldu.dedi belli ki hala siniri geçmemişti.
-Sessizce gelmek mi?Hem farkındaysan kapı çaldı duymadın mı?dedim

-Evet duydum ben onu Zeynep sandım.dedi (Zeynep Eymen'in kardeşi)

-Tamam çocuklar!Hifa sen benimle gel ben sana giyecek birşeyler vereyim Eymen sende git Zeynep'i çagır Necla Teyzenlerden.
dedi Selma Teyze.Bende hemen onu takip ettim bana etek verdi hemen eteği giydikten sonra hemen oturma odasına gittim geldiğimi gören Zeynep hemen boynuma atladı.Zeynep 10 yaşındaydı ve söylemem gerek ki gerçekten çok tatlı birseydi
-Hifa ablaaa hoşgeldin çok özlemiştim seni.dedi

-Bende seni çok özlemiştim canım.dedim ve annemin yanına Zeynep ile birlikte oturmay gittim.

-İsterseniz sofraya geçelim artık.dedi İbrahim Amca

Yemek yemeğe başlayalı yaklaşık 25 dk olmuştu ama karşımda oturan sayesinde hiçbirşeyi yiyemiyordum niye diye sorarsanız gözlerinden sinirden ateş çıkacak gibi bana bakıyordu.Sonunda yemek bitmişti bende mutfakta bulaşıkları yıkamaya annemlere yardım ediyordum.Mutfağın kapısının gelen Eymen'in görünce birşeyler olduğunu anlamıştım.

-Anne ve Selma Teyzecim isterseniz siz içeri geçin ben buraları toplarım zaten birşey kalmadı.dedim

-Aaa kızım olur mu öyle.dedi Selma Teyze

-Olur Teyzem olur yorulmayın siz.dedim

-E hadi biz gidelim içeri bak sorun olmaz diyor zaten benim seninle konuşacaklarım vardı.dedi Annem

-Hmm tamam o zaman gidelim.dedi Selma Teyze onlar gidince Eymen içeri girdi ve bana

-2dk benim odama gel sana ait birşey var bende.dedi bana bakmayarak

-Tamam.dedim.
Mutfakta işim bittikten sonra Eymen'in odasının önüne geldiğimde kapıyı çaldığımda "gir"dedi soğuk bir sesle Eymen'in odası benimkindendaha çok beğendiğim oda kapının yanındaki masası,masanın yanındaki dolabı,kapının karşısındaki yatağı ve en önemlisi,güzeli yatağının yanındaki komidinin üzerindeki Kur'an-ı Kerim'i.Bu Kur'an-ı Kerim'i Eymen babası İbrahim Amca bize 7 yaşındayken Kuran'ı ilk öğrendiğimizde almıştı.Ona mavisini bana da pembesini almıştı.Alınırken Eymen mavi aldığı için bende mavi bende ne kadar mavi almak için yüzümü 5 karış assamda almamışlardı.Bunun üzerine de Eymen bana söz vermişti ne zaman olursa olsun benim Kur'an-ı Kerim'ime birşey oldumu o bana kendininkini verecekti.Eymen'in elindeki şeyi bana uzatmasıyla onu dinlemeye başladım.