Bakugou X Reader

Bölüm I.

Fairytaleimi açtım yazmaya başlıyorum ke

---------------------------------------------------------

Genç Omega sesini çıkarmadan yavaşça önündekini yiyor, rahatsız edici olmamaya çalışıyordu. Uzun zamandır ilk defa düzgün bir yemek yemişti. Alfaların sadece Omegaları kullandığı ve sonra onları bir çöpmüşcesine attığı kazınmıştı aklına. Fakat bu alfa ona değer vermiş ve yardım etmişti.

Ona borcunu asla ödeyemeyeceğini düşünüyordu. Ve ayrıca evinde kaldığı süre boyunca ona yükten fazlası olamayacağını da biliyordu. Peki o zaman neden onu evine almıştı ? Herhangi bir çocuk yurduna veya yetimhaneye verebilirdi değil mi ? Sonuçta daha 14 yaşındaydı ve ilk kızışmasını bile geçirmemişti.

Bu düşünceler kafasını kurcalarken yemek yemeyi unuttuğunu fark etti aynı karamel kokulu alfa gibi."Yiyecek misin zorla ağzına mı sokmalıyım.", Omega irkilmişti çok dalgındı ve günlendir sahip olamadığı uykunun hasretini çekiyordu. "Sadece düşünüyorum.. Neden bir alfa eften püften bir omeganın yardımına koşar ? Toplumun elitlerinden olan kişiler en alt katmanlardakilere önem vermez diye bilirdim." Omega alfaya duygusuz ve boş bir bakış attı. Uykusuzluktan gözlerinin altı morarmış, ağlamaktan şişmişti. Fakat o bu haliyle bile çok güzeldi.

Önüne dünmüş ,bir eliyle pirinçleri karıştırmaya başlamıştı. "Babam hep bizim gibilerin işe yaramaz olduğunu ve sadece kullanılmak için yaratıldığımızı söyler. Bazen saçımdan tutup kulağıma bağırarak." Bu cevaba alfa şaşırmıştı ama bazı şeylerin özel olduğunu düşünüyordu. Bu yaraya tuz basmadan ve yeni bir yara da açmamak için gülerek söyledi. "Hah ?! Ne yani yaşlı bir bunak öyle dedi diye insanlıktan falan mı çıkıyorsunuz. Güleyim de komik olsun."

Omega tek bir duygu belirtisi bile göstermiyordu. Kısacık gür ve kötü kesilmiş saçları dağılmış ve yüzüne düşüyordu. Bu durumda nasıl bir tepki vermeliydi ki ? Yavaşça ayağı kalktı, Sarışın alfaya doğru bir adım attı ve ona sarıldı. Sıkıca. Alfa neye uğradığını şaşırmış öylece kala kalmıştı. Omzunda bir ıslaklık hissetmesiyle duraksadı. Zavallı kız ağlıyordu.

Alfa kollarını kıza doladı ve daha fazla ağlamaması için rahatlatıcı feramonlar yaymaya başladı. Omega hafif tatlı karamel kokusunu içine çekti. Gerçekten rahatlamış, ve huzur bulmuş gibiydi. Yavaşça kollarını gevşetti. Aklına gelen şey yüzünden yüzü kızarmıştı."G-güzel kokuyorsun" İstemeden ağzından çıkan şey yüzünden gözleri fal taşı gibi açılmıştı. "Yani karameli severim ! Sizinle bir ilgisi yok" Bu davranışları alfanın gülümsemesine sebep olmuştu.

Omega derin bir nefes verdi kafasını öne eğdi pişman gibiydi. "Üzgünüm saçmalıyorum biraz uykum var da.. Uzun zamandır rahat bir nefes almamıştım kaslarım gevşiyor." Omega şimdiden alfaya güvenmeye başlamıştı.

Tekrar oturdu ve bu sefer sarışın alfanın yüzünü incelemeye başladı. Kıp kırmızı gözleri, kül sarısı saçları ve yapılı vücudu ile bir tanrı gibiydi. Tekrar yemeğine döndü. Bu sefer hiç olmadığı kadar keyifli yemeye başladı.

...

Yemeklerini bitirdiklerinde alfanın ayağa kalmasına bile izin vermeden boş tabak ve bardakları aldı. Tezgahın içine koyup yıkamaya başladı. Alfa bu harekete şaşırmıştı Omega bunu fark ettiğinde "Eğer siz bana bu kadar yardımda bulunacaksanız size yük olmak yerine yükünüzü azaltmak istiyorum" Alfa bu omeganın karşılık verme takıntısını anlamamış olsa da onu suçlayamazdı değil mi ? Sonuçta işine de geliyordu bu.