Bölüm V.

367 56 10
                                    

Yorum yapar mısınız ? Yazma isteğim artıyor siz yazınca bu arada  StarYonca, , ruyatmk Çok teşekkürler yorumlarınızla, oylarınızla beni çok mutlu ediyorsunuz.. <3

 ...

"İstediğin zaman dönebilirsin seni kabul edeceğim."

Yurt odasında elindeki kalemi döndürürken bir yandan da buraya nasıl geldiğini düşünmekten kendini alı koyamıyordu [Y/N]. Ne kadar olmuştu evden ayrılalı ? 16 ay, belki daha fazla. Zaman vücudundaki yaraları kapatmıştı fakat ruhundakiler her saniye bir damla daha kan akıtıyordu. O bu yaraları kaldırabilmiş miydi ? Açıkçası bunu ben bile bilmiyorum.

İyi görünüyordu. Gerçekten sağlıklı bir vücuda, keskin bir karar verme yeteneğine ve fena çalışmayan bir zekaya sahipti. Tüm bunların aksine, bedenini görmekten nefret ediyordu. Ona ait olmamalıydı. Omzundaki derin ısırık izi. Şekilli hoş vücudu. Pürüzsüz teni.. ona eskileri hatırlatıyor ve kendini görmek istememesine sebep oluyordu.

Güzel saçlarını ensesinde bırakmış, beyaza boyamıştı. Vücut hatları belli olmasın diye bol kıyafetler seçiyor, omzundaki işareti fondöten ile kapatıyordu. Okuduğu berbat lisenin yatakhanesinde kalıyor, yarı zamanlı birkaç işte çalışıyordu. Arkadaşı yoktu, dertleşeceği kimse yoktu. Bunlar yetmiyormuşçasına oradan ayrıldığından beri alfayı düşünmeyi tek bir saniye bırakmamıştı.

Kendi birikimiyle aldığı küçük buz dolabını doldurmak için aşağı inmişti. Markette işini bitirdikten sonra birkaç ışık hüzmesi gördüğü yere bir göz atmaya karar verdi.

---

Hm.. Evet, bir imza gününe benziyor. İmza veren mi ? Bir çeşit şarkıcı işte! Burası beni ilgilendirmiyor. İlgilendiğim şey, sırada bekleyen kar maskesi takmış bir yabancı. Şüpheli görünüyor, sürekli etrafına bakınıyor ve sanki hırkasının cebindeki elinde bir şey tutuyormuş gibi davranıyordu. Merakına karşı gelemeyen Y/N yabancıya yaklaşmış ve fotoğrafını çekmişti.

Şüpheli davranışları yüzünden polisi aradı ve hattaki kadının talimatı üzerine adam ile arasında en az 5 metre olacak şekilde onu uzaktan izlemeye başladı. Bir yanan videoya alıyor, diğer yandan adamın kendini görmediğinden emin olmaya çalışıyordu.

Yaklaşık 8 dakika sonra polis ekipleri geldi. Adam polisleri görünce telaşa kapılmıştı. Bir saldırı pozüsyonu aldı ve kızgın bir yüz ifadesi takındı ve cebinden bir paket hap çıkardı. Hapı ağzına atmasıyla birlikte etrafa korkunç aura yayıldı. Paslanmış demir kokusu her yeri sarmıştı, adamın tehlikeli olduğunu anlayanlar oradan kaçıyordu. İmza veren adam ise kaybolmuştu bile.

Adam elini yere koydu ve yer sallandı. Yerdeki demir tozu adamın bedenine doğru çekilmeye başladı. "Ben-beni engelleyemezsiniz!" Aniden tanıdık göz kamaştıran ve lanet olası çok yüksek bir ses çıkaran patlamalardan birini gördü. Bu.. O muydu ? Sarışın havada geçici lisansını hafifçe sallayarak "Burası bende!" diye haykırdı.

...

Aradan dakikalar geçmişti fakat olay sonuçlanmamıştı. Katsuki ne zamandan beri bu kadar iyi dövüşüyordu ki ? Çok havalıydı.. Her neyse Olayı polisin koruduğu yerden izleyen Y/N villainin zayıflığını fark etmişti. Fakat Katsuki öyle görünmüyordu.

Villain, kendini merkeze alacak olmasıyla birlikte küresel şekil almış demir tozu bir bariyerle kendini koruyordu. Fakat kürenin tepesinde bir boşluk vardı. Bunu kendisi bile fark etmişe benzemiyordu. Eğer Katsuki oradan saldırsaydı temiz bir nakavt yapabilirdi..

Y/N artık sabredemedi ve en yüksek sesiyle bağırdı "Yukarıdan saldırsana APTAL!" Alfa ilk önce sinirli sinirli etrafına bakındı. Omegayla göz göze gelince dikkati dağılıverdi ve karnına bir darbe yedi.

Y/N bunu görünce kendine hakim olamadı. Polislerin arasından sıyrılıp alfanın Yanına gitti. Yerde karnını tutan alfanın önünde durdu. Alfa ilk önce onu göz ucuyla bir süzdü. Hafif bir kahkaha attı. O sırada Y/N bulunduğu durumu komik buluyor yüzündeki o tatlı gülümsemeyle elini alfaya uzatıyordu. Enerjik bir ses tonuyla söyledi "Hadi biraz şunun kıçını pataklayalım!" Alfa gülerek omeganın elini tuttu ve ayaka kalktı.

...

Pro-Hero'ların gelmesi uzun sürmüştü, onlar gelene kadar ikili villianı haklamıştı bile. Şifacı Kız onları iyileştirmiş ve dinlenmeleri için revirde bırakmıştı. Omega yatakta oturur pozüsyona geldi. Alfayla konuşmak istiyordu, bunu kabullenmek istemese bile onu çok özlemişti. Bir şey söylemek için kendini sıktı. Rahat görünmeliydi ama rahat mıydı? tabiiki hayır..

Ağzını araladı , ne söylemeliydi ? "U-uzun zaman oldu değil mi ? Yani şeden beri.." Omeganın yüzü düşmüştü. Elini omzundaki yaraya doğru götürdü. O bu anıları hatrlarken alfa ona yaklaşmıştı. Omegayı elinden hafifçe tutup ayağa kaldırdı. İlk önce onu incelemek için etrafında dönmesini sağladı. Saçlarında biraz elini gezdirdi. "Tch- Evet, çok değişmişsin!"

Kolunu beline doladı. Omegayı kendine yaklaştırdı, kafasını boynuna gömdü. Onu içine çeker gibi bir hali vardı. "Tabii kokun değil, hala iğrenç kahve kokuyorsun." omega kollarını alfanın boynuna sıkıca doladı, kafasını omzuna yasladı. Bir süre alfanın güzel karamel kokusunu içine çekti. Fısıldayarak söyledi.. "Ben de seni özledim."

Bakugou X ReaderHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin