Bakugou X Reader

Bölüm IV.

Then ım gonna give you all my life in the black seat.

Peki bunu okulda yazıyorum o yüzden beni sevin

Okulda olmawk TvT.

------------------------------------------------------------------------------------------

Alfa kapıya koşmaya başladığı anda kucağına yığılan omegayla ne yapmalıydı ki şimdi ? Aslında bu bir fırsat bile olabilirdi. Ama alfa bunu gururuna yedirebilir miydi ki ? Açıkça, hayır.

İlk önce onu taciz edip işaretlemişti, sonra da ondan özür dileyip yüzsüzce ondan af mı dileyecekti ? Saçmalık! De ja vu yaşıyordu onu yatağına tekrar yatırırken.

İlk önce biraz duraksadı. Ona dokunmaya bile kıyamıyordu halbuki, nasıl oldu da kendine hakim olamamıştı ? Bir süre bekledi, daha sonra baş ucuna oturdu. Güzel yüzünü inceledi bir süre. Bir melek gibiydi. "Melek yüzlü şeytan!" diye fısıldadı, yüzünde buruk bir gülümseme belirirken. Ama tuhaftır ki bu gülümsemede dek bir öfke kırıntısına bile rastlanamazdı. Sadece sevgi ve pişmanlık..

Şu sözlerle devam etti, sesini sadece kendisi ve tanrı duyabilirdi. "Baksana beni ne hallere sokuyorsun, ilk önce sana değer vermemi sağladın daha sonra kendi cinselliğim için seni kullanıp kullanmayacağım hakkında kumar oynadın." Bu söyledikleriyle sanki omegayı suçlarmış gibiydi, evet. Ama en büyük acıyı kendisi çekiyordu. Ve bu acıyı dışa vuramazdı. Onun yaratılışına tersti bu. Duygularını dışarı yansıtamıyordu bir türlü. Tek yapmaya çalıştığı acısını hafifletmekti. Emin ol sen, ben de böyle yapardık.

Alfa, büyük sert ellerini ilk önce kızın soğuk; ipek gibi saçlarında gezdiriverdi. Gözlerinden tane tane akan yaşları fark etmedi bile. Kaba saba kalın parmaklarını, kızın güzel ince uzun parmaklarına geçirdi. Yüzündeki gülümsemeden eser yoktu artık.

Göz yaşları, odayı hüzme hüzme aydınlatan loş ışığı kırıyor ve ışık saçıyordu. Kafasını öne eğdi alfa, kendinden iğreniyordu. Sıkıca omeganın elini tuttu "Ben çok özür dilerim!" fısıldadı "Böyle olsun istememiştim, sadece yaznımda olduğun her an daha çok benim ol istedim.. seni butlu etmek istedim. Ve hala böyle hissediyorum! Bu iğrenç!" Aniden elinin sıkılmasıyla irkildi..

"..suç senin değil" dedi omega narin sesiyle. "Babam beni uyarmıştı ama ben onu dinlemedim. İnsan bazı şeyleri deneyimlemeden öğrenemiyor maalesef, ama bu olayın tekrar yaşanmaması için sanırım gitmeliyim değil mi ?" ağlamaktan şişmiş, mosmor gözlerini alfaya dikti. Hayır cevabını alsa bile gideceği belliydi. Alfa karşı gelmedi sadece kafasını öne eğmekle yetindi..

...

"Gitmeden önce" alfanın kalın sesi koridorda yankılandı. Yarım saattir tek kelime etmemiş alfanın konuşmasına şaşırmıştı. Üzerine bir hırka almış bavulunu toplamış kapının önünde bekliyordu omega. Alfa burunları arasında 6 cm kalana kadar yaklaştı. Daha sonra beline sarıldı ve ona kızsa bir ilk öpücük verdi "İstediğin zaman dönebilirsin seni kabul edeceğim."