Bakugou X Reader

Ara Bölüm

Bana böylesi de uyar.

Uzun bir günden sonra alfa eve gelebilmişti. Fakat eve girdiğinde güzel bir oda parfümü kokusu duymayı beklemiyordu. Çantasını kapının önüne koydu ve etrafa bakındı. Vay canına evi hiç bu kadar temiz görmemişti. Mutfaktan güzel bir koku geliyordu bu yüzden mutfağa girdi.

Omega yemek için masayı hazırlamış, ve tabaklara yemeği dolduruyordu. Alfayı gördüğünde sadece gülümsedi. "Evli falan mıyız lan". Omega utanmıştı normalde ne kadar saldırgan olmasına rağmen bu alfanın yanında kedi gibi oluyordu. Ama güvenini belli etmemek için kaba davranmalıydı. "Seninle mi asla !"

"Niye lan ! Ben seni aşıyorum bir kere !" , "Yaa Yaa Evet" dedi. Küçük kız yavaşça alfanın yanına yaklaştı ve ona çelme taktı çelme takmasıyla birlikte alfa sandalyedeydi. "Yavaş olsana !", omega tepkisizdi. O da yerine oturdu. Ve yemeğinden bir kaşık aldı.

"BENİ GÖRMEZDEN GELME!" Omega sükunetini bozmadı. Bu tür şeylere alışkındı çünkü. Hafifçe kafasını salladı. "BANA CEVAP VER EVİMDE BİR TAŞ TUTMUYORUM BEN !" Omega duraksadı. Aklına 2 yıl önceki bir şey gelmişti.

Flashback

Soğuk Aralık aylarından biriydi, dışarıda lapa lapa kar yağıyordu... [Y/N] Babası işten döneceği için korkuyordu... Ne olur ne olmaz diye tuttuğu bıçak, eli ile birlikte titriyordu. Üşümüştü.. Fakat sadece mutfak kapısının önünde titrerken iğrenç kül kokulu feramonların yaklaşmasını bekliyordu.

Adım sesleri...

.

.

.

.

Anahtarın kilidi açma sesi...

.

.

.

.

Kapının iğrenç gıcırtısı...

.

.

.

.

Yer döşemesinin takırtısı..

.

.

.

.

Ve tekrar yaklaşan ritmik ayak sesleri.

Adam, mutfağa girdi. "Nerdesin işe yaramaz velet !" Kapının arkasında çaresizce saklanan zavallı omega varlığını belli etmek için duvara iki kere vurdu.

Tak.. Tak..

Boğucu feramonlarının arasında konuştu "Ah.. İşte burasın omega. Yemeğim nerde !" Adam özgünlüğünü kullanarak omegayı hareketsiz bırakmıştı.. Omega tam ağzını açmak üzereyken. Adam küçük kızın karnına bir tekme geçirdi. Küçük kız kan kusarken adam masaya sertçe oturdu ve arkasına yaslandı.

Bir süre sonra omega elindeki tabağı adamın önüne koydu ve korkuyla adama baktı. Adam yemekten bir kaşık aldı ve yuttu. İğrenerek küçük omegaya bağırdı "BU DA NE BÖYLE BENİ ZEHİRLEMEYE Mİ ÇALIŞIYORSUN SEN !" Küçük kız adamın ayaklanmasıyla bir adım geriye gitti. Yara bere dolu ayakları ayakta durduğu her saniye ona daha büyük bir acı veriyordu. Gözlerinden birkaç damla yaş düştü.

"BANA CEVAP VER EVİMDE BİR TAŞ TUTMUYORUM BEN !"

Flashback End

Omega duraksadı.. Elindeki kaşığı bıraktı, "O kadar emin olma derim. Sonuç olarak hiçbir işe yaramıyorum sanırım.. Her normal omega gibi." Derin bir nefes verdi. Gerçekten üzgün ve bıkmış gibiydi. Alfa kızı teselli etmek için bir şeyler söylemesi gerektiğini hissetti. "Bak aptal kulaklarını açıp beni iyi dinle, Küçüklükten beri tanıdığım sinir bozucu bir omega vardı. Yeşil saçlı ve özgünlüksüzdü. Ama kesinlikle çok kararlı ve hedeflerine bağlıydı. Ve bir gün *Tch* büyük bir adam onu kararlılığı sayesinde veya ne biliyim öyle bir şey için ödüllendirdi. Ve şu an geldiği noktada o benimle birlikte UA'de okuyor. O da bir omega ama işe yaramaz mı ? bence evet.. Ama ulaşacağı yerde... Büyük bir kahraman olacak. Yani şu aptal düşünceleri ve sana bunları söyleyen o aptal moruğu unut ve kendine birkaç hedef belirle."

Omega ağlamaya başladı. Tek bildiği hizmet etmekti oysaki. Ama o şu andan itibaren bir şeyler başarabileceğini düşünmeye başlamıştı. "Sen.. Neden böyle yapıyorsun. Sanki senin yanındayken her şeyi yapabilirmişim gibi. Ama hayat o kadar toz pembe değil ! Bu tür şeyler yetenek ister ve.. zordur ve.. bilmiyorum benim için imkansız! Tek işlevi temizlik yapmak olan biri için..."

Bağırmaya başladığını fark etti ,ve daha sonra da ağladığını. Göz yaşlarını sildi "Çok özür dilerim sana bağırdım ve yemeğini mahvettim. Ben.. Üşüyorum. Kilometrelerce yalnızlık. Sürekli bu oluyor, bana kendimi özel hissettirmeye çalışıyorsun ama ben her seferinde sana bağırıyorum."

Alfa omegayı kolundan çekip ayağa kaldırdı ve aniden ona sıkıca sarıldı. "Bak aptal eğer bunu her akşam yapacaksak en azından yemeği bitirdikten sonra yapalım". Bu gerçekten iyi hissettiriyordu. Bu alfanın kollarında olmak.. omegayı çok mutlu ediyor ve ona kimsenin zarar veremeyeceği hissine kapılıyordu. Omega kollarını alfanın boynuna doladı ve karamel kokusunu içine çekti. "Bilmem bana böylesi de uyar."