Surya ve iNyanga

gözlerim seni görmeye alışmış

Zhan 7 gündür at sırtındaydı. Bir süredir evinden uzak olmanın huzursuzluğu vardı içinde bu huzursuzluk, kırallarına ait olan kaleyi uzaktan görmesiyle yavaşça geçti.

Kulede nöbetçi olan askerler, karşıdan Xiao Zhan'ın at sırtında süratle geldiğini görünce hemen kapıların açılması için emir vermişlerdi.

Zhan yüzündeki maskesini çıkardı ve etrafını saran askerlere gülümsedi. Askerlerden biri güzel atın yullarına elini attı ama Xiao Zhan izin vermeyip geri çekti.

"Ben hallederim.. efendimiz sarayda mı?"

"Evet. Siz hazır olurken geldiğinizi haber vermek için bir asker göndereceğim."

Xiao Zhan kafasına ile askeri onayladı ve ahıra doğru temkinli bir şekilde adımladı.

.................

Zhan düz tutmaya çalıştığı surat ifadesi ile görkemli odaya giriş yaptı.

Karallı altın tahtında oturmuş, kucağında olan oğlu ile tatlı tatlı sohbet ediyordu.

Zhan geldiğini belli etmek için hafifçe eğildi ve tahta oturan adama saygı dolu sesi ile seslendi.

"Kralım, askeriniz geri döndü."

Kral Yibo kafasını en güvendiği adama çevirdi ve genişçe gülümsedi.

"Demek döndün Xiao Zhan."

Zhan tekrar eğildi ve kafası ile onayladı.

"Evet efendim."

Yibo kıstığı gözlerini onun üzerinden ayırmadan sağ yanında oturan cariyesine kafası ile dışarı çıkmasını işaret etti. Kadın bundan pek hoşlanmasa da gülümseyerek kalktı.

"Yuan hadi gidelim. Babanın şuan işleri var."

Çocuk küçük dudaklarını büzdü. Babasından ayrılmak istemiyordu ama buna mecbur olduğunun da farkındaydı. Annesinin elini tutarken Zhan'a yandan bir bakış atmıştı. Xiao Zhan'ı severdi ama şuan babası ile ayrılmasına sebep olduğu için kendisini kızgın olmaktan almıyordu.

Zhan kızgın, tatlı suratı görünce küçük prense gülümsedi.

"Merak etmeyin konuşma kısa sürecek prensim."

Küçük çocuk, duyduğu hoş ses ile mutlu oldu. Önünde duran adamın güzel yüzüne bakmamaya özen göstererek odadan annesi ile beraber çıktı. Eğer baksaydı Xiao Zhan'a olan kızgınlığı hemen geçerdi.

Kral Yibo tahtan inip Zhan'ın yanına ilerledi ve iki elini ince dar omuzlara sardı.

"Gözlerim seni sarayda görmeye alışmış Xiao Zhan."

Xiao Zhan titreyen gözlerini önünde olan adamdan çekip yere dikti.

"Bir daha bu kadar uzun süre gitmem efendim. "

Kral Yibo, Zhan'ın ilgisini çekmek için çenesine parmaklarını uzattı ve yüzünün net görebileceği şekilde kaldırdı. Xiao Zhan anlamsız gözlerle ve iç gıdıklayıcı bir kıvılcım ile kendisine bakıyordu şimdi.

"Ne için gitmiştin Zhan?"

Zhan ne olduğunu anlamasa bile sebebini tekrardan söyledi.

"Annem.. annem çok hastaydı efendim."

Yibo kafasını salladı ve kahverengi gözlere daha dikkatli bakmaya başladı. Bir şey arıyor gibiydi o gözlerde. Sesi kızgın gibiydi.

"Hmm.. demek annene gittin."