Surya ve iNyanga

Evliliğimizi bitirelim

Kral Jiyang, Kral Yibo ve Yardımcı Komutanına gülümseyerek oturduğu sandalyeden kalktı.

"Zhan bana kalacağım oda'ya kadar eşlik et lütfen."

Zhan, anlamıyordu bu konu hakkında anlaştıklarını düşünüyordu ama abisi kendisine bir şey söylemeden böyle bir konuyu nasıl ortaya atmıştı.

"Ama?"

"Bunun kararını zaten sen vereceksin. Ben sadece zehirli çiçeklerin olduğu bu sarayda daha fazla yalnız dolaşmanı istemiyorum. Benden sonra ülkemiz için en önemli olan kişi sensin ve şuan Surya bu savaş için oldukça yorgun. Mutlu değilsen neden daha fazla zamanımızı harcamamız gereksin ki?"

Kral Yibo, Kral Jiyang'ın ne demek istediğini yeterince iyi anlamıştı.

"Peki. Gidelim."

..................

"Onları tehdit mi ettin?"

Kral Jiyang'ın dudaklarında silik bir gülümseme belirdi.

"Evet, aynen öyle yaptım."

Zhan kahverengi gözlerini irice açtı ve yanında yürüyen abisinin kolundan tutu.

"Ama neden bana bunu söylemedin?"

Bembeyaz cübbenin içerisinde olan güzellik, kolunu tutan kemikli eli avuçlarının içerisine aldı.

"Çünkü çok saf bir veletsin... Saha içerisinde olan her şeyi müthiş bir şekilde kavrıyorsun ama söz konusu kendi hayatın olunca ufacık şeyden bile habersizsin. Açık bir şekilde onlara rest çektim. Şimdi onları gerçekten gideceğine inandırman gerekiyor. Avını yakalama sırası sen de Prens Zhan."

Kral Jiyang elindeki kemikli eli rahatça sarmış, omuzlarını dikleştirmişti. Yüzü az önce hiçbir şey olmamış gibi ifadesizdi ama gözleri elini tutuğu kişiye çok yumuşak bakıyordu.

"Zhan.. sen benim değerli küçük kardeşimsin ve herkes seninle nasıl konuşması gerektiğini bilecek. Ben odama geçiyorum ve sen de ne yapman gerektiğine karar ver."

Kral kardeşinin elini serbest bıraktı ve kendisi için hazırlanan oda'ya geçti.

............................

Genç Kral tahtında otururken düşüncelere dalmıştı. Eğer Xiao Zhan giderse kazandıkları başarı anlamsız olacaktı. Ülkesi, askerleri ve kendisi yeterince güçlü değildi. Halkı birbirinden ayrı düşmüştü, askerlerinin kendisine güveni yoktu. Kral ile ilgili etrafta tonlarca dedikodu dolanıyordu ama kazanılan bu küçük başarı biraz da olsa bunların üstünü örtmüştü ve halkının, Krallarına güveni biraz yerine gelmişti. Eğer Xiao Zhan giderse mum alevi gibi hafif olan o ateş sönüp gidecekti. Kral'ın istediği şey bu değildi. Zhan'ın gitmemesi ve bu evliliğin devam etmesi gerekiyordu.

Büyük görkemli salonun kapısı çalındı ve içeriye, Prens Xiao Zhan girdi.

Yibo onu gördüğünde her zaman huzursuz hissediyordu. Geçmişi düşündü. Eskiden Xiao Zhan'ın yüzünü görmek endişelerine ve sinirine iyi gelirdi ama şimdi en büyük düşmanı o olmuştu. Hayatı boyunca en çok güvendiği kişi Xiao Zhan'dı ama şimdi karşısında bulunan bu kişi bütün güvenini sonsuz karanlık bir kuyuya atmıştı.

Zhan düşünce dolu irisleri gördüğünde kendisini kötü hissetmeye başlamıştı bile. Yibo'nun kendisine böyle baktığını gördüğü her sefer yok olmak istiyordu. Daha fazla susmadı.. daha fazla susmak istemiyordu.

"Sizinle konuşmaya geldim."

Kral kendisinden büyük olan tahtda biraz daha yayıldı.

"Sesini duymak sinirlerime iyi gelmiyor."