KULAKLARINI TIKA / YARI TEXTİNG 18+

13

-

Eve dönmüştük ve ben yatağımda ayı gibi uzanıyordum,yapacak birşeyim yoktu sonuçta.

Kafam hâlâ Barın'ın iki gün sonra gideceği gerçeğine takılı kalmıştı,onsuz ne yapacaktım hiç bilmiyordum tek bildiğim şey onu çok fazla özleyeceğimdi.

~

Melindsinna.0: Gözlerinde Hayat'ı Buldum🎶
8.578 Beğeni 5 Yorum

@82: Seninle sevgili olan da artık ne bileyim şimdi.
↪Barbar0:Evet bir sik bildiğin yok bu yüzden o çeneni kapalı tut.

@02: wow!!

@20: Adam yaşıyor mu üstüne öküz oturmuş da?
↪Barbar0: Evet yaşıyorum ama az sonra senin için aynı şeyi söyleyemeyeceğim :)

-

Mely: Onlarla uğraşmana gerek yok,alıştım..

Azgın: Alışmak zorunda gibi hissetmen beni en çok çıldırtan şey.

Mely: Neyse de yarından sonra gidiyorsun.

Azgın: Evet,maalesef.

Mely: Seni çok özleyeceğim:(

Azgın: Annen'e aramızdaki ilişkiyi açıklasak ve yanıma taşınmanıza ikna etsek? Benimle yaşamanız sorun olursa bir ev alırım oraya yerleşirsiniz.

Mely: Annem'in bu işe sıcak bakacağını hiç düşünmüyorum Barın..

Azgın: Söylersek ne kaybedeceğiz?

Mely: Sen kaybetmeyebilirsin ama Annem bana ters çıkabilir,sinirli olduğunda ne kadar delirdiğini biliyorsun.

Azgın: O zaman ayrı mı kalacağız,demek istediğin bu mu yani?

Mely: Zorundayız Barın anlamak istemiyor musun?

Azgın: Ben değil sen anlamak istemiyorsun Melin bunun farkındasın değil mi?

Azgın: Ben elimden gelen tüm imkânları sana sunuyorum ama hepsini geri çeviriyorsun.

Azgın: Gidersem işlerimin yoğunluğu yüzünden gelmemin çok zor olacağını da biliyorsundur umarım.

Mely: Barın

(Mely Yazıyor...)

Azgın: Barın falan yok Melin.

Azgın: Bizim için fedâkârlıklar yapmak bahsettiğin kadar zor olmamalı.

(Azgın Çevirimdışı)

-

Haklıydı.

Bizim için fedâkârlıklar yapmak zor olmamalı eğer gitmesine izin verirsem 'biz' diye birşey kalmayabilirdi.

Bir çiçek gibi solmamıza izin veremezdim..

Salona inip annem ile konuşacaktım başka çarem yoktu,odamdan çıkıp merdivenlere ve sonrasında salona vardım.

Koltukta Annem ve Barın oturuyor,meyve yiyorlardı karşılarındaki televizyondan da birşeyler izliyorlardı.

Barın beni görünce gözlerini hemen aşşağıya indirdi,üzgün görünüyordu.

Televizyonun karşısına geçip kumandayı elime aldım ve kapatma tuşuna bastım Annem bana dik dik bakıyordu 'Ne oldu şimdi?' Der gibi. Derin bir nefes alıp gözlerimi sıkı sıkı kapattım artık düşünemiyordum,düşünmek istemiyordum.

"Anne sana anlatmam gereken şeyler var."

Barın'ın gözleri kocaman açıldı dik dik bana bakıyordu.

"Benim bir sevgilim var."

"Ne güzel işte! Seni sevecek birini bulmuşsun güzel kızım hemen çocuğu buraya getir de Ağabeyin ve benimle tanışsın,kaynaşalım."

'Ağabeyin' diyince Barın'ın gözleri yere kaydı.

"Anne Beni gerçekten çok seven bir-"

"Ah daha da heyecanlandım!"

Annemin bu kadar heyecanlı olmasının sebebi hep yanlız olmamdı. Annem'e hep anlatırdım birinin beni gerçekten sevmesini istediğimi.

Annemin ellerini sıkıca tutup gözlerimi kapattım tek umudum bizi kabul etmesiydi.

Annem ayağa kalktı ve sonrasında Barın.

Kötü düşünceler gözlerimi kapattığımda daha da ağırlaşmıştı,gözlerimden akan damlaları hissetmiştim.

"A.. Anne ne olursa olsun yanımda olacağına söz ver, lütfen.."

"Kızım ağlama,tabii hep yanındayım."

Annem bana sıkı sıkı sarıldı

"Anne ben Barınla sevgiliyim.."

Annemin sırtımı sıvazlayan elleri bir anda durdu,şok olmuştu belli ki.

Biraz kendimi geri çekip Annem'in gözlerinin içine baktım,göz bebekleri kocaman olmuştu.

Barın'a döndü ve;

"Doğru mu bu?"

Barın kafasını sallayarak "Evet" dedi.

Annem bir bana bir Barın'a bakıyordu ve en sonunda konuşmaya karar vermişti.

"Siz.."

-

Oy atmayı unutmayın ki daha çok kitleye ulaşabilelim :) Sonlarda yazmıyorum sizi sıkmamak için ama aralarda hatırlatırsam iyi olacak gibi,emeğe saygı!