feel it twice | hyunhosung

Sitting by the phone, holding onto hope

Ev arkadaşlarımın sevgili olduğunu öğrenmemin üstünden geçen bir haftada hiçbir şeyin değişmemesi çok tuhaftı. Hatta, ikisi de benimle daha çok zaman geçiriyordu ve onları yalnız bırakmaya çalıştığımda ise bana engel oluyordu.

Belkide beni üçüncü tekerlek gibi hissettirmek istemiyorlardı.

Ama çift olan onlar!

Onlara bir önceki gün ilişkilerinin uzunluğunu sormuştum. Cevap ise; dört aydı. Önce şaşırmıştım ama onlar bana daha bir kaç kez öpüştüklerini söylemişlerdi, yavaş ilerliyorlardı.

Aklıma gelen bir anı ise kafamı karıştırıyordu.

~

Hyunjin ve Jisung ile deniz kenarında yürüken gördüğümüz yeni açılan markete uğramıştık, elimizde soğuk içeceklerimizle yürüyorduk.

Hava karanlık olduğu için ikisine de uzaklaşmaması için tembih etmiştim ama beni dinlemeyip önden koşmuşlardı.

İki küçük çocukla uğraşıyordum.

Beş veya altı dakika sonra ikilinin yanına vardığımda bir adam onlardan uzaklaşıyordu ki beni görünce bana döndü.

"Bu mu?"

Kaşlarımı çatıp adama ilerlediğimde Hyunjin beni tutmuştu. Adam gözlerini Jisung'a çevirince Hyunjin'den kurtulmaya çalışmıştım.

"Sevgiline söyle bana saldırmaya kalkmasın. Yanlış anlaşılma olduğunu söyledim."

Adam cümlesi bittiğinde uzaklaşmıştı ve ben yanımdaki ikiliye bakmıştım.

"Ne oluyor?"

"Adam Jisung'u birine benzetmiş ve bende Jisung'dan uzaklaş çünkü sevgilisi var dedim. Adam ise burda olmadığını söyledi. Bende geliyor dedim."

"Hyunjin senin boyun uzun. Böyle bir şey olduğunda kendini de söyleyebilirsin."

Bana kafasını salladı.

"Sen güzel insan döversin, Hyung."

"Seni de döveyim mi, Hyunjin?"

"Yüce Lee Minho beni dövecek ve ben hayır mı diyeceğim?"

Benden uzaklaşırken söylemişti ama sonra geri döndü ve üçümüz normal bir hızda, beraber yürümeye devam ettik.

~

Orada, Hyunjin daha mantıklı bir seçenekti. Sevgilisi olduğunu söylese orda, öğrenemezdim-veya bana adamı kandırmak için diyebilirlerdi. Benim olduğumu söylemesi çok şapşalcaydı ve kendini savunacak bir mantıklı cevabı da yoktu.

Arkadan geliyordum ve kendini söylemesi her türlü daha mantıklıydı.

Mantıklı.

Yaptığını saçma bulan tek kişi olmak kötü bir duygu-ya da doğru düşünebilen tek kişi olmak.

Hyunjin'in salakça hareket etmesini anlamıştım ama Jisung'un buna izin vermesi de saçmalıktı. Sevgilisi, başka birinin sevgilisi olduğunu söylemişti.

Ama neden?

Kapımın çalmasıyla uzandığım yatağımdan kalktım. Ben sesimi çıkaramadan Hyunjin kapıyı açtı ve yanıma geldi.

"Film izleyelim mi, Hyung?"

"Jisung-"

"Yetmez mi?"