feel it twice | hyunhosung

That I felt it once, I can't feel it twice

Jisung'un sesini duyduğumda yaklaşık kırk iki saniye gibi bir sürede arkamı dönebildim.

Jisung bana gülümsüyordu.

Neden?

Kafasına saksı düşmüştür.

Vücudumun yükünü sol ayağıma verdim ve sağ ayağımı sallamaya başladım, sol koluma taktığım sırt çantamı ise önüme çekip sarıldım.

"Burada mı çalışıyorsun?"

Kafamı salladığımda anladığını söyledi.

Ne diyecektim?

Neden benimle konuşuyordu?

Bir anda gelip düzelmiş mental sağlığımı neden bozuyordu?

Ayıp olmasın diye mi merhaba demişti acaba?

Jisung...

"Uzun zamandır görüşmemiştik, değişmişsin."

"Biraz öyle oldu."

Sağ elimle boynumu kaşırken bedenimi iyice sola yaslamıştım.

"Hyunjin ile seni az önce telefonun için kafeye girdiğinde gördük. O, sana kin beslediği için konuşmak istemiyor ama ben salağın teki olduğum için yanına geldim."

"Hyunjin doğru olanı yapıyor. Benim yüzümden üzüldünüz."

Cümle kuramamıştım.

Uzun bir süre önce onlarla karşılaşırsam ne konuşacağımı düşünmüştüm ama kağıda bile yazdığım o konuşma şu anda yoktu, sadece karşımdaki adama bakıyordum.

"Herkes karşılıklı sevgiyle ödüllendirilmez, bunun aksini düşünüp çocukluk yapan bizdik."

Aklı hâlâ gerçek bile olmayan üçlü bir ilişkideydi.

Cidden mi?

"Benden cidden hoşlanıyor muydunuz?"

Artık, çalışan ve toplumda ayakta kalabilen iki bireylerdi. Bu soruyu sormam için doğru zaman burasıydı.

"Evet."

"O zaman iyi ki gerçek bir ilişkimiz olmamış ve ben pot kırmışım. Son iki yılda yanımda olsaydınız, üzülürdünüz sanırım."

"Ne oldu ki?"

Bilmiyorlar mıydı?

"Kimse bahsetmedi mi?"

Kafasını salladığında kaşlarımı çattım.

Onların haberi bile yokken ben kendimi hastanelik etmiştim, belki acıyıp gelirlerse onları görebilirim diye.

Ne kadar aptalım.

"Minho iyi misin?"

Jisung hâlâ bana ismimle sesleniyordu ve bunu daha yeni fark etmem bana tokat gibi çarptı, hatta tekme de attı.

Hyung demek için yeterince samimi olmadığımızı düşünüyordu belki de.

"Bizimle oturmak ister misin? Changbin Hyung ile konuştuğunu duydum, onu beklerken bizimle durabilirsin."

Changbin, hyungdu ama ben değildim.

"Hyunjin rahatsız olur."

"Olmaz."

Olmaz mı?

Ağlayacağım ve kendimi daha da rezil edeceğim.

Jisung'un gülümsemesini gördüğümde dayanamadım ve kabul ettim.