~•Kız Kardeş•~ || PPG x RRB

1.Bölüm

Yazardan:

Kızlar 7 yaşlarındayken;

Blossom: Buttercup bana kitabımı geri ver!

Buttercup: Bubbles benden sakladığı kurabiyelerden bir kaç tane verirse kitabını alabilirsin!

Bubbles: Ben onları kendim için pişirdim en son beni Octi ile de böyle tehdit etmiştin. Git kurabiyeni kendin yap Buttercup.

Buttercup: Ya ama benim yaptığım hiç güzel olmuyor ki.

Blossom: Sen bana kitabımı ver ben sana öğretirim.

Buttercup: İyi kitabını al ama ben öğrenmeye hevesli değilim. Odamda oyun oynayacağım.

Buttercup odasına gittikten sonra Bubbles biraz kötü hissetti.

Bubbles: Ya acaba verse miydim?

Blossom: Hayır eğer şimdi verirsen sonra tekrar ister yakında kendi öğrenir sen merak etme sıkma o güzel canını.

Bubbles: Sağol Bloss :)

O sırada Buttercup;

Buttercup: Hayır yani en azından bir tane verselerdi ya ikiside çok acımasız.

Kızlar küçükken çoğunlukla kavga ederlerdi. Bazen birbirlerine ondan nefret ettiklerini bile söylemişlerdi ama hepsi biliyorlardı ki bu sadece kardeş kavgası sonra her zaman barışırlar. Böyle geçen huzurlu bir kaç günün ardından;

Profesör: Kızlar bir dakika gelir misiniz?

Bubbles: Bir şey mi oldu profesör?

Profesör: Hayır merak etmeyin önemli bir şey değil. Sadece benim biraz işim var bir kaç saatliğine dışarı çıkacağım kendinize iyi bakın yabancılara kapıyı açmayın, dolapta dünki yemekten biraz var, Blossom aranızda en sorumluluk sahibi olan olduğu için sizi ona emanet ediyorum. Ne diyorsa yapın anlaştık mı?

Buttercup: Evet evet.

Bubbles: Anlaştık!

Blossom: Kardeşlerime çok iyi bakacağım.

Profesör: Size güveniyorum sonra görüşürüz.

Kızlar: Görüşürüz.

O gün Profesör eve bir daha gelmemişti. Bir trafik kazası sonucu hayatını kaybettiği söyleniyordu. Kızlar bu haberi duyunca yıkılmışlardı. Daha 7 yaşındayken sadece kardeşleriyle beraber kalmışlardı. Bu üç kız bir süre yetimhanede kaldıktan sonra hepsi tek tek farklı ailelere gitme kararı alınmıştı.

Blossom: Hayır kardeşlerimi bırakmıcam ben.

Bl. Annesi: Merak etme onları ziyaret edebilirsin istediğin zaman ama üçünüzü birden alamam tatlım.

Aileleri onlara tekrar buluşma sözü verseler de bir daha asla görüşemediler. Bubbles'ın ailesi Amerika'ya gitmişti. Buttercup ve Blossom ise ayrı şehirlerde yaşıyorlardı.

~13 Yıl Sonra~

Bubbles'dan:

20 Yaşımdayım gayet mutlu bir hayatım var. Üniversiteyi iyi bir dereceyle bitirdim. Yakında kendi ülkemde staja bile başlıcam. Ama hâlâ kız kardeşlerimi unutamıyorum belki bir gün gelir benim bu başarılarımı görüp gurur duyarlar diye düşünmekten başka elimden bir şey gelmiyor. Herneyse bir gün onları bulucam biliyorum.

Bubbles: Anneee babaaa! Yarın staja başlıyorum!

Bu. Annesi: Hakkettin benim tatlı kızım.

Bu. Babası: Dikkat et stajda kendini fazla zorlama.

Bubbles: Tamam siz merak etmeyin.

Bu. Babası: Sen neden bu kadar tatlısın acaba seni orda yemeseler iyidir.

Bubbles: Yemezler korkmayın ben eşyalarımı hazırlamaya gidiyorum. Yarın uçağım saat 12.00 de.

Bu. Annesi: Tamam tatlım.

Buttercup'dan:

Pfff neyseki ailem derse o kadar önem veren bir aile değil. İstediğim zaman spor yapmama veya futbol oynamama izin veriyorlar. Bana hep destek oluyorlar. (...) Kardeşlerim gibi (...) onları baya özledim ama gün gelicek tekrar beraber olucaz biliyorum. Onları asla bırakmayacağım. Veeee kendimi bir spor salonuna kaydettim. Yarın harika geçicek hissediyorum. Eğitmenimi bile şok edicem.

Buttercup: Sonunda spor salonu bekle beni Buttercup geliyoooooor!

Bc. Annesi: Sence kendini fazla zorlamıyor musun tatlım?

Buttercup: Hayır anne merak etme bu beden her şeyin üstesinden gelebilir.

Bc. Babası: Kimin kızı sonuçta.

Blossom'dan:

20 yaşında üniversiteyi birincilikle bitirdim. Yıllar geçti kardeşlerimi ne kadar çok özlediğimi artık aileme bile söyleyemiyordum. Onları bir gün bulucam ve ne kadar büyüdüklerini görücem. Bu sırada ise işe başlıcam. Bir şirkette asistanlık yapıcam.

Blossom: Patron beni o kadar çok beğenecek ki şirketi benim üstüme bile yapabilir.

Bl. Babası: Ben artık senden onu bile beklerim.

Bl. Annesi: Tabi ki benim kızım sonuçta.

Blossom: Yalnız annecim genetik olarak senin hiçbir genin bende bulunmadığı için bu zeka genleriminde senden gelmediğini gösteriyor. Bu nedenle sana çekmiş sayılmam.

Bl. Annesi: Sadece son cümleni anladım ama olsun.

~DEVAM EDECEK~

Naber? İnanın bende daha bir kitabı bile fınal yapmadan neden yeni kitap yazdığımı bilmiyorum. Ama bu son (...) yani şimdilik en azından aklımda şuan başka bir hikaye yok. Herneyse diğer bölümde erkeklerde gelicek bu sadece başlangıçtı. Gerçek hikaye az sonra...

Sonra görüşürüz. Sizleri seviyom. ❤💚💙