In a Parallel Universe

32

"Yakap na kasiiiii" panlalambing ni oliver. "Bebeeeee"

"Para kang bata" bulong ko sa kanya.

"Hug na bebe" pangungulit naman nya.

"Pa-hug ka kay rhana" wika ko at binalik ang paningin sa phone ko.

"Wala naman ako ginagawa ha? Sya lumapit sakin eh" paliwanag nya.

"Tol hanap ka ni rhana" si blade nang dumating sila ni axel galing cafeteria.

"Taenang to" inis na wika ni oliver tyaka tumabi sakin, nagtaka naman yung dalawa.

"Bakit? Hinahanap ka nga" si axel.

"Sorry na bebe, ako na may kasalanan kung bakit ako nilapitan ni rhana" bulong nya sakin tyaka ako binack hug at isinandal yung ulo sa balikat ko.

"Asusssssss" pang aasar ni axel.

"Tara na 5 mins nalang pala eh" aya ni axel. Pag akyat namin andon na yung prof. May nilagay syang papel sa lamesa.

"Look for your groupmates here. We will do activity today" si prof, nagdagsaan naman sila para tignan. Titignan ko na rin sana sakin.

"Svet" tawag sakin ni oliver, napatingin naman ako sa kanya. "Tara, dito na mga ka group natin"

"Huh? Sayo ako?" tanong ko.

"Oo, akin ka" pinagtinginan kami ng mga blockmates namin kaya nahihiyang pumunta ako kung saan sila nakapwesto.

"Sheeeesh" pang aasar ng mga ka-group namin.

"Smooth ah" pang aasar din nung isa, umakbay naman si oliver sakin kaya tinanggal ko yun at umupo kasama mga ka-group ko. Inabot lang ni prof yung activity for today.

**

"It is too revealing?" kinakabahang tanong ko kay oliver. Hindi naman maipinta yung mukha nya.

"Medjo" sagot nya, babalik na ulit ako sa walking closet ko para humanap ng bagong susuotin. "Saan ka punta?" takang tanong nya.

"I'll change" sagot ko.

"Pinagpalit ba kita?" tanong nya, umiling naman ako. "Oh, hindi naman pala eh." Aniya tyaka pumunta sakin at humalik sa noo ko. "You're so beautiful" bulong nya.

Napansin kong nag init nanaman ang mukha ko at napangiti.

"You can wear whatever you want, mahal" aniya.

"You won't gonna be mad?" tanong ko.

"Bakit naman ako magagalit?" tanong naman nya.

"Because it's too revealing"

"Kaya ko naman bumugbog pag nabastos ka" seryosong wika nya.

"Really? What if they punch your face?"

"Sayang kapogian ko pero kung para sayo naman bakit hindi" natatawang wika nya.

**

[Mahal, punta ka daw sa bahay mag luluto si mama] si oliver nang sagutin ko yung tawag nya. Napangiti naman ako.

[I'll be right there] wika ko tyaka binaba yung tawag. Binilisan ko kumilos, paalis na ako nang makasalubong ko si tita.

"Popokpok ka nanaman?" natatawang tanong nya bago sya umalis. Binilisan ko nalang pumunta sa bahay nila oliver.

"Titaaaa" bati ko sa mama ni oliver at yumakap sa kanya.

"Mahal!" si oliver, nakiyakap din saakin.

At least, I have them.

"Tara na, kumain na tayo. Pinalutuan kita, nak" si tita. Napangiti naman ako nang sabihin nya yon.

Too lucky to have them...

Kumain lang kami, andaming nakwento ni tita pero umalis din sya kasi may kailangan pa daw silang tapusin ni ate Lucille.

Umakyat lang kami ni oliver sa terrace nila, napatitig ako sa kawalan dahil naalala ko yung sinabi ni tita.

Words is more painful than actions.

Matang magkakilala

Sa unang pagtagpo

Paano dahan-dahang

Sinuyo ang puso?

Nagulat ako nang kumanta si oliver habang naggigitara. Napangiti naman ako.

Kay tagal ko nang nag-iisa

And'yan ka lang pala

Mahiwaga

Pipiliin ka sa araw-araw

Mahiwaga

Ang nadarama sa'yo'y malinaw.

Tinapo nya yung kanta tyaka sya tumabi sakin at pinunasan yung luha ko na hindi ko napansin na tumulo na pala.

Mahal na mahal ko tong lalaking mukhang kurimao na to...

<3