Mars | Shin Soukoku

viii.

 "je n'ai jamais été aimé"

20 Haziran 2019
Saat 17:02

"K-Kyouka-chan?!"

Kyouka'nın cılız vücuduna sabitlenmiş bomba ile şaşkınlığı artarken, lacivert gözlerdeki korku ve hüznü net şekilde ayırt edebiliyordu. Avcunun içinde sıkı sıkıya tuttuğu telefon çaldığında, beyaz saçlı çocuk irkilerek birkaç adım geriledi. Buraya gelirken düşündüğü şeyler doğru muydu? Gerçekten tüm onlar onu geri almak için mi yapılıyordu? Ya zarar gören insanlar ne olacaktı? Atsushi... tüm bunlar için değecek birisi miydi? 

Kyouka telefonun diğer ucundaki sese karşı tek bir mimik bile oynatmıyor, sadece menekşe gözlere bakıyordu. Ne dediğini anlamasa da ses tonundan konuşanın Akutagawa olduğu açıktı. Kimonolu kız telefonu kulağından çekmeden "Sana bilgileri kaydetmen için verilen çipi istiyorlar." diyerek elini uzattı. 

Doğru diye düşündü Atsushi. Bilgileri kaydetmesi için ona bir çip vermişlerdi. Sadece çipi istediklerine göre tüm bunlar beni değil sadece çipi almak içindi dedi içinden. Pantolonunun dikiş kısmına açtırdığı gizli cepten çipi çıkardı. Kyouka'nın solgun yüz hatlarından gözlerini gezdirirken gülümsedi. "Öncesinde Akutagawa ile konuşabilir miyim?"

Küçük kızın yüzündeki ufak şaşkınlığın hemen ardından telefonun diğer ucundan olumlu yanıt olmalı ki telefonu hiç düşünmeden Atsushi'nin eline bıraktı. 

"Sorun nedir, Jinko?" Haftalar sonra kulağına dolan sesteki soğukluk, onunla ilk karşılaştığı o yetimhanedeki günü hatırlatmıştı. O zamanki gibi yabancı bir sesti sanki, hattın diğer ucundaki. 

"Akutagawa... Ben... Ben ne zaman Mafya'ya döneceğim?" Gözleri ona ihanet etmek istermiş gibi dolmuş, kirpikleri titremeye başlamıştı. 

"Şu an bunları konuşma zamanı değil. Çipi Kyouka'ya ver ve sonra vagondan uzaklaş. Orada birçok bomba var." 

"Evet... Birisi de Kyouka'nın üzerinde." Sesi tahmin ettiğinden çok daha sakin çıkmıştı ama vücudu bunun tam tersini söylüyordu. Karşısındaki küçük kız transa girmiş gibi boşluğa bakıyor, 14 yaşında bir çocuğun sahip olması gerekenden çok daha yorgun gözleri vardı. 

"Çipi ver ve gerisine karışma." Kulağına dolan otoriter sesin kesilmesi için telefonu bağırarak yere attı:

"Ya trenin içindeki onlarca sivil ne olacak?!" 

Birden bire içinde alevlenen sinirin nedenini kestiremiyordu. Sadece küçük bir çip. Sadece bir çip için trendeki herkesin hayatını tehlikeye atmışlardı. İsteseler o çipe çok daha kolay yollarla ulaşabilirlerdi ama buradaki asıl amaç asla o küçük şeyi almak değildi. Anlık bir aydınlanma ile gerisinde bıraktığı vagonlara baktı, Yosano ve Kenji oradaydı ve ne halde olduklarını bilmiyordu. Asıl amaç çiple birlikte Ajanstan birilerine zarar vermekti. 

Kyouka, yerde parçalanan telefonu almak için eğildiğinde Yosano'nun sesi tüm trende yankılanmıştı:

"Atsushi! Bombaları devre dışı bırakmak için gerekli kumanda senin bulunduğun vagonda olmalı. Bombayı devre dışı bırakmalısın!"

Oldukça tehlikeli bir pozisyonda eğilen ve bombayı sıkıştıran küçük kıza bakarak doğruldu, Atsushi. "Kyouka-chan... Bombanın kumandası sende mi? Üzgünüm ama bu kadar sivilin canını tehlikeye atamam. Bombayı devre dışı bıraktıktan sonra sana çipi vereceğim, o zaman gidebilirsin." Avcunun içinde sıktığı çipi lacvert saçlı kıza göstererek gülümsedi. 

"Kumanda bende değil." Kyouka'nın neredeyse duyulmaz sesi kulağına geldiğinde "Tehlikeli oyunlara vakit yok, Kyouka-chan." dedi Atsushi. "Kumanda karşılığında çip ve sonra Liman Mafyasına dönebilirsin."