Nowhere To Be Found

10. What Went Wrong?

Aryana Solenn Valencia

“Time of death. 6:30 P.M.”

Napabuntong-hininga na lamang ako bago napailing nang matapos ang operas’yon namin.

Ipinagpapasalamat ko pang hindi ako nahilo o nagsuka man lang habang may operas’yon. Ngunit ang hindi ko ipinagpapasalamat ay ang pagkamatay ng pasyente.

Corics’ birthday dinner ended three days ago. Umuwi silang mga lasing kaya wala kaming nagawa ni Dylan kung hindi ang ihatid sila sa kan’ya-kan’yang mga bahay nila.

Sumuka pa nga si Ralene sa sasakyan ni Dylan. Halos hindi maipinta ang hitsura ni Dylan habang pinapanood ang nakakadiring pagsuka ni Ralene sa sasakyan nito.

I even remembered his disbelief words.

“Oh, please. Don’t vomit.”

Muli akong napatawa nang maalala na naman ang nakakatawang pangyayaring iyon. Kaya nang ikwento ko iyon kay Ralene, mamula-mula ang mukha nito sa kahihiyan.

Wala akong ginawa kung hindi ang tumawa nang tumawa habang kwinekwento sa kan’ya iyon.

Napatigil ako sa paglalakad nang may mabunggo akong babae. Nang itaas ko ang paningin ko sa kan’ya ay halos mahulog ang panga ko nang makita kung sino ang kasama niya.

“D-Dylan..” mahina kong pagtawag sa kan’ya, nangunot agad ang noo ko.

“Dylan? Sino s’ya?” I asked curiously again as I stared at the girl’s hand on his arms.

His eyes were immediately filled with amusement and nervousness. I raised a brow and bit my lower lip to stop myself from crying.

The girl stared at me, confusion were immediately filled her eyes. Nagtataka sa inaakto ko.

“Raya..” Dylan called me, faintly.

Katatapos ko lang sa duty ko. And I decided to roam around the mall just to saw him with other woman. What a freak.

“Dylan.” I started to warn him.

He sighed heavily as he roamed around his eyes. Magandang bagay ay kaunti lang ang taong napapadaan sa kinatatayuan namin.

My breathe becomes heavy. Titigan ko nang mariin si Dylan, nagtataka na at nagtatanong ang mga tingin ko.

“Who the fuck is she?!” mahina ngunit may diin kong tanong.

Bagaman nagagalit ay hininaan ko ang boses ko dahil ayaw kong gumawa ng eksena. Ikasisira pa ito ng imahe ni Dylan kapag nagkataon.

“Who the hell are you? Don’t make a scene, please.” The woman beside him commanded.

I rolled my eyes in frustration. “I am the girlfriend.”

She smirked playfully. “The girlfriend? I can’t see her.” She muttered. Inilibot niya ang paningin saka tumingin sa kan’yang likuran.

Nagpapanggap na tila ako ay hindi niya nakikita.

Ngumisi rin ako pabalik. “Turn around.” I told her. She immediately looked at me. I smirked. “Now, you saw her.”

Napairap ito saka tinignan si Dylan. Napatingin din ako kay Dylan na hindi alam ang gagawin.

“Babe,” the woman called him.

Dylan glared at her. “Stop.” he said.

“Babe? What the fuck?” I cursed. I glanced at him. “So, you’re cheating?”

Mariin akong napapikit nang tumanggi ito kahit huling huli ko naman siya sa akto. Agad akong pinangiliran ng luha at wala sa sariling napatingala para pigilan iyon.