Sigara içmeyi bıraktım. Bu benim için çok zor bir durum ama alışmaya çalışıyorum. Defteri sana gönderemedim çünkü içimde hala yazmak istediğim bir şeylerin olduğunu hissettim. Sadece birkaç gün bekleyip görmek istedim, yazabilir miyim? diye. Bak işte, şimdi nasıl da tekrardan sana sığındım, nasıl da sana yazıyorum.
Zor bir sürece girdim, sevdiğim birini kaybettim. Mezarına toprak attım, ellerimin titremesini gözardı edemedim. Kalbim sıkıştı, nefesim daraldı... Ne yapacağımı bilemedim. Sonra sana sığınmak geldi aklıma. Bir gün seni de kaybederim diye çok korkuyorum. Tamam, sana hiçbir zaman sahip olamadım ama senin mezarına toprak atma düşüncesi... Bu düşünceden nefret ettim.
Artık sana 'sevgilim' diyemiyorum. Bir nedeni yok, içimden gelmiyor. Nasıl olsa defterin son sayfası olarak düşündüğüm sayfaya adını yazdım, bundan sonra adını kullanabilirim. Siraç... Adını ilk söylediğinde öyle tuhaf duygular içine girmiştim ki anlatamam sana. İlk defa duymuştum adını, daha önce hiç böyle bir ada sahip biriyle tanışmamıştım. Siraç, güzel bir isim.
Eve gider gitmez adının anlamını araştırmıştım. Etrafına ışık saçan, demekmiş Siraç. Adın sana çok yakışmış, o an bunu fark edebilmiştim. Sen çok güzel bir insansın, etrafındaki insanlara kötülüğünün dokunduğunu daha önce hiç görmedim. Etrafına saçtığın ışığın birçok kişiye belki de ilham oluyordur, bunu bilemezsin. Ama benim ilham perim sensin, etrafına saçtığın ışığın ve o güzel gülümsemen benim ilhamım.
Adımı hiçbir zaman sevmedim. Babam koymuş adımı, Iraz demiş bana. Adımın anlamını biliyor musun? Iraz, boyun eğen demek. Ben hayata boynumu eğmeye doğduğum ilk anda adımı alnıma kazıdıkları an başlamışım. Iraz, güzel bir isim değil. Daha güçlü bir adım olsun isterdim. Dik durmamı sağlayacak, çenemi havaya kaldırabileceğim bir adım olmasını çok isterdim.
Ama sana adımı söylediğimde çok beğendiğini söylemiştin. Iraz güzel bir isim, demiştin. İşte ben de o zaman sana boyun eğmeye başlamıştım. Sırtıma yüklediğin hiçbir yükten şikayetçi olmamıştım. Çünkü seni sevmiştim, seni hala seviyorum. Bundan vazgeçeceğimi düşünüyorsan çok yanılıyorsun sevgil- .
Zihnimin içinde cirit atan tilkilerimin kuyruklarını kapan canavarlar yaşıyor. O canavarlar her geçen gün beni biraz daha öldürüyor. Seni düşünmeden duramayan o canavarlar bana daha çok acı çektiriyor. Yatağa girdiğim zaman yatağımın altına saklanmak yerine odamın beyaz tavanına yansıyor o canavarlar. Daha çok gözüme batıyor, daha çok kan akıtıyor zihnime.
Kayıp ettiğim hayallerim var. Kaybettiğim değil, kayıp ettiğim. Şimdi o hayallerim içi kan dolu bir küvetin içinde yüzüyor. Hayallerimi öldürdüler, suya değil kana düştü o hayallerim. Beyaz düşlerim, hayallerim kanın o koyu kırmızısına boyandı. Kulağa acı, cana yakıcı geliyor. Biliyorum, bunları hala neden sana anlattığımı anlamış değilsin ama boş ver çünkü bende anlayamıyorum. Öylesine yazıyor, öylesine karalıyorum işte.
Bilgisayarımdan rastgele bir müzik açtım. 'Küçük bir kadın vardı içinde' diyor şarkıda. Ve şöyle devam ediyor; büyük hayalleri hep seninle ama gittikçe sığmaz oldu kalbine. Dinlemen için şarkının adını da söylüyorum; Yetmedi Nefesim. Mutlaka dinle, bugün içimde bir kez daha öldürdüğüm o küçük kızın adına lütfen dinle.
Yazmaya gücüm kalmadı gibi, müzik ruhuma ruhuma işliyor. Nefes almaya geliyorum, nefesim boğazımda tıkanıyor. Diyor ya, yetmedi senle olmaya nefesim... Ama en çok korktuğum kısım da şurası; sonunda kapıldım bak sensizliğe. Sensizliğe kapılma düşüncesi çok acıtıyor be Siraç. Yine de bir gün sensizliğe kapılır da zihnimin gerilerinde ölüme terk edilirsen korkma, mezarına her gün beyaz papatyalardan getiririm. Seni orada tek başına bırakmam.
Burada bitirsek mi? Bugünlük kendime fazlasıyla acı çektirdim. Sigarayı da bıraktığım için daha çok zorlanıyorum ama geri dönmeyeceğim. Sigaraya bir kez daha başlamayacağım çünkü o zaman bu defteri asla bırakamam. Bu sayfanın uçları yanmadı ya da üzerine kül dökülmedi ama gözyaşlarımla yetin olur mu?
Kendine iyi bak Siraç, ben artık sana bakamıyorum. Umarım şu an gülümsüyorsundur çünkü ben acı içinde gözyaşı döküyorum. Belki bir gün tekrar buluşuruz ha? O zamana dek kendine çok iyi bak...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
