Bırak gizli kalsın

🤍

"Bu kısacık hayatım beni gerçek bir sevginin olmadığına inandırmıştı"

Sabah ESMA'nın sesiyle uyandım. İçimden bu kızın her zaman nasıl bu kadar enerjik ve neşeli olduğunu düşünüyordum.

Bu yetimhanede 3 sene geçirmiştim. Bu 3 sene bana çok şey anlatmıştı. Ailemden görmediğim sevgi ve ilgiyi bu 3 kızdan görmüştüm. Onlara minnettarım. Ancak hala içimde sevgisiz ve yalnız bir kız çocuğu yaşıyordu.

Ben kendi hayal dünyama dalmışken odada bir çığlık kopmutu bu çığlık Esma'ya aitti. Çünkü Elif, Esma'nın saçını çekiyordu. Biz ise Ahsen'le birlikte kavgalarını yataklarımız'da izliyorduk. Birisi bizi görse garipseyebilirdi ancak Sizde her gün aynı kavgayı izleseniz sizde böyle olurdunuz.
Ahsen bana seslenerek "sence kim kazanır"dedi. Ben ise omuz silkmekle yetindim. Ne kadar bu kızlara ısanabilsem'de hala çekiniyordum.
Hala kişisel sorunlarım vardı. Ve bunları aşmakta zorlanıyordum.

Her şeyden önce ailemin yıktığı bir özgüvenim vardı. Ne kadar aştığıma kendimi inandırsam bile bu gerçek çoğu zaman yüzüme vuruluyordu.

Kavgayı Elif kazanınca Ahsen bana bakıp "ah be ben Esma'yı tutuyordum" dedi.
Elif'se Ahsen'e en sert bakışlarından birini yollayıp banyoya girdi.

Elif'in farkettiğim ilk özelliği asabi olmasıydı. Bizi bir abla gibi korur sahip çıkardı. Aramızda burada ez fazla zaman geçiren oydu. Dolayısıyla buradaki herşeye hakimdi. Bazen kırıcı olsa bile güzel kalbi inkar edilemez bir gerçekti.

Esma ise sanki hiç bir şey olmamış gibi "hadi kalkın aşkolar yataklarınızı toplayın bu gün yeni lisemizde ilk günümüz"diye neşeyle kendini yatağına attı. Esma'da böyle biriydi. Asla kin tutmaz, Ancak damarına basıldığında içinden dişi bir kaplan çıkan biriydi.

Elif banyodan çıktığında koşar adımlarla banyoya girdim.
Ahsen " ya Miray ben giricektim tuvelete" dedi. Ben cevap vermeden Esma "sen girersen bir daha çıkamazsın Miray gir aşkım tuvalete" dedi.

Haklıydı Ahsen in tuvalette uzun kaldığı sonuna kadar doğruydu. Buna son 3 yılda fazlasıyla şahit olmuştum. Ben hızla girip çıktığımda Ahsen girdi. Fazlasıyla sıkışmış duruyordu.

Ahsen hakkında pek bir fikrim yoktu. O biraz daha içe kapanık'tı. Ailesinden bahsetme'meye çok dikkat ediyordu.

Hemen üniforma mı giymeye başladım. Saçımı at kuyruğu yaptığımda hazırdım. Elif de hazırlandığına göre tek yapmamız gereken Ahsen in tuvetten çıkmasını beklemekti.

Yarım saat sonra:
Ahsen kendine göre erken çıktığını söylüyordu. Esma ise onu erken çıkmadığına ikna etmeye çalışıyordu.

Hızla yemekhaneye girip her zamanki gibi yumurta haşlaması yedik. Yada yediler diyim. Çünkü her gün yumurta yemekten midem kalkıyordu.
Hızla çantalarımızı alıp otobüse bindik. 20 dakikalık bir yolun sonunda iniceğimiz yere gelmiştik.

Yeni okulumuza en yakın durakta inip yürümeye başladık. Ben kulaklığımı takıp kızları takip ederken Esma heyecanla bir şeyler anlatıyordu. Koluma dokunmasıyla ona döndüm.

Esma "ohoooo bu bizi dinlemiyor ki"

Elif "Esma herkes sen değil kızı bunaltma istersen "dedi. Elif'e içimden teşekkür ederken okula gelmiştik bile.
Okula giriş yaptığımızda herkes bize bakıyordu.

Elif "bağırarak ne bakıyorsunuz lan dönün önünüze"dedi.
Oradan biri "oooo sert kız severiz" diyince, Elif çocuğa yumruk atmıştı.

Harika okulun ilk gününden göze batmıştık.

Çocuk şaşkınlıkla bakarken Ahsen çocuğu Elif ten kurtarmaya çalışıyordu.
Esma ise "vur Elif ohhh hadi bir daha" diyip tezahürat yapıyordu.
Ben Esma ya sert bir şekilde bakınca "sorry" demişti.

Elif sonunda çocuğu bırakınca etrafına bakıp "dönün önünüze lan " demişti.

Okuldan içeri girerken kızlarda peşimden geliyordu. O göz önünde olan bir ortamda uzun süre duramazdım. Kızlarda geçen 3 yıl içerisinde bunu anlamışlardı.

3. Kata çıkarken Elif " anasını satayım her gün bu merdivenleri mi çıkıcaz" diye isyan ediyordu.
Biz koridorlara bakarken 12-A sınıfını bulmuştuk.
Sınıfa kapıyı tıklayarak girdiğimizde çoktan dersin başladığını içerden gelen sessizlikten anlamıştık.
Öğretmen "buyurun" dedi.

Gözlüklü 40'lı yaşlarında tahmin ettiğim bir erkek öğretmen vardı.

Esma "biz yeni öğrencileriz okula yeni transfer olduk" dedi. Öğretmen " peki kısaca kendinizi tanıtın" dedi.

Hepimiz kısaca kendimizi tanıttık. " boş sıralara oturun konuşursanız yerleriniz değişir haberiniz olsun" dedi.

Elif ise sessizden "hı hı tabi tabi" dedi. Ben Elif'in koluna vurduğumda Elif umursamazca omuz silkti.
Ben-Elif , Ahsen-Esma olarak en arka sıralara yerleştik.

Önümde sarı saçlı oldukça tatlı olan kız yanında ise sarı saçlı bir çocuk oturuyordu. Kız arkasına dönüp

"merhaba ben ezgi tanıştığıma memnun oldum"dedi. Ben kafamı sallarken o "oley artık arkamda birisi var rahat rahat dedikodu yapabilirim"dedi. Ve konuşmaya devam etti. "Buradaki hocalar çok sıkıcı özellikle şu yanımdaki şahıs,kendisi benim ikizim olur aramızda kalsın çok gıcıktır"dedi. Yanındaki çocuk sinirle" ezgiiii " deyince kızda " ne var Miraç yalanmı" dedi. Çocuk bana bakmıştı. Ben kafamı hemen sıraya gömdüğümde ezgi in kıkırdama sesini duymuştum. Sessiz bir şekilde oldu bu iş demişti. Ben kafamı kaldırıp ezgi ye anlamamış bir şekilde bakarken yanındaki kişi sinirli bir şekilde koluna vurmuştu. Kafamı tekrar sıraya koyup kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım. Ancak hocanın buna pek izin verdiği söylenemezdi.

Kitaptaki favori karakterleriniz hangisi ?

Yorum yapıp beğenmeyi unutmayın 🖤