Bırak gizli kalsın

🖤

"BİR ŞEY OLACAĞI KESİN AMA MİRAY'A MI SANA'MI ONU BİLEMEM"

Miraç'ın gelmesiyle Emir'e yumruk atması bir olmuştu.

"MİRAÇ YAPMA DUR"

Sonrasıysa ardı ardına gelen yumruklar küfürler ve tehditler.

"Miraç yeter öldüreceksin"

"Gebersin"

Miraç'ın ayağı kalkıp üstünü düzeltmesi ile Emir'in kalkıp Miraç'ın yüzüne
yumruk geçirmesi bir olmuştu.

Bense zavallı bir şekilde ikisini ayırmaya çalışıyordum.

En sonunda ikisinin arasına girdim. Ve bir anda durdular kafalarını eğip bana baktılar.

"AYRILIN"

"Miray çocukluk yapma çık aradan"

"Bir tanem çık aradan hadi"

"Nerden senin birtanen oluyor lan!"

"SON KEZ SÖYLÜYORUM. AYRILIN!"

İlk ayrılan Emir olmuştu sonrasında ise Miraç ayrılmıştı.

"Miray araya girdi sen ona şükür et"

"Asıl sen kendi adına şükür et"

"OFFF TAMAM YETER. EMİR KONUŞMAMIZ BİTTİ ZANNEDİYORUM. GİDEBİLİRSİN. GELDİĞİN İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM."

"Bir şey değil birtanem. Kendine dikkat et" deyip gitti.

"Miraç sen ne yaptığını zannediyorsun. Sana hayatıma karışma demedimmi?"

"Miray saçmalama konuşmanızı duydum. Adam açıkça seni tehdid ediyor. Hayatın benim elimde kimseyi sevemezsin. Kimseyle evlenemezsin diyor. Ve sen hala benim hayatıma karışma diyorsun."

"Üzgünüm Miray bunu kabul edemem."
Deyip cafe'ye girdi.

Bende arkasından girdim.

"Miroş bizde tam kalkıyorduk. Hadi gel şu ileride çok güzel bir yer var oraya gidelim."

"Bizim saat 9 da yetimhanede olmamız lazım. Yoksa müdür yardımcısı bizi keser." Diyen Ahsen'e kafa salladım.

Esma "Kadın bize takık göze batmayalım." Diye araya girdi

"Tamam o zamana kadar gitmiş oluruz."

Yavaş yavaş yürümeye başladık. Çok uykum vardı. Ezgi uykulu halimi görünce sırıtıp beni yanına çekti.
Ezgi'nin omzuna kafamı koyup uyumuştum.

Garip olan ise uyandığımda kafam Miraç'ın omzundaydı.

Hemen kafamı omzundan kaldırıp Bayık Bayık etrafa baktım. Bu hastalık beni çok zorluyordu.

"Sevgilin durmadan mesaj attı. Cevap ver"

Kaşlarımı çatıp "ne sevgilisi"

Cevap vermeden kafasını başka yere çevirdi. Bu çocuğun tripleride hiç çekilmiyordu.

Telefonuma baktığımda mesajların Emir'den olduğunu gördüm. Gözlerimi devirip kızlara yöneldim.

"Eeee buraya boşuna'mı geldik."

"Hah bizde senin uyanmanı bekliyorduk"

"Bekleyeceğinize neden uyandırmadınız?"

"Çok rahat uyuyordun kıyamadık" diye kendi aralarında gülüştüler"

Ezgi gülmeyi kesip "hadi Doğruluk mu cesaret'likmi oynayalım."

Elif sinirle "çocuk'muyuz biz Ezgi"